زیاد بن عریب همدانی صائدی
مقدمه
زیاد فرزند عریب بن حنظله، از قبیله همدان و معروف به ابوعمره است. او مردی دلاور و شجاع و اهل عبادت و معروف به پارسایی بود. پدر او غریب از اصحاب رسول خدا (ص) بود و به نقلی خودش، نیز محضر پیامبر (ص) را درک کرده است[۱].
ابن نما از مهران کاهلی نقل میکند که در کربلا کسی را دیدم که دلاورانه به هر گروهی حمله میبرد و آنها را پراکنده میکرد؛ سپس خدمت اباعبدالله الحسین (ع)، آمد و گفت:
أَبْشِرْ هُدِيتَ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا | فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً |
و دوباره به میدان بازگشت و مشغول جنگ شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه عامر بن نهشل تمیمی یکی از بنی تیم، راه بر او گرفت و او را به شهادت رساند و سر او را از بدن جدا کرد[۲].[۳]
جستارهای وابسته
- عامر بن نهشل تمیمی (قاتل)
منابع
پانویس
- ↑ ابصار العین، ص۱۲۲، زیاد و پدرش را از اصحاب پیامبر (ص) دانسته، اما در برخی از کتب رجالی مهم که نام وترجمه اصحاب پیامبر را آوردهاند، مثل الاصابه واسدالغابه نامی از این دو بزرگوار نیامده است.
- ↑ ابصارالعین، ص۱۲۲؛ و نیز، ر. ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۷ و تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۶.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۴۵-۴۴۶.