موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ریگستان بزرگی است در عربستان که از شمال نجد- نزدیک شهر حائل تا شمال تیماء - می‌گذرد و قسمت غربی آن را به جهت نام طایفه‌ای از طی که ساکنان آن بودند، «رمل بحتر» می‌گفتند. این منطقه، امروزه «النفود» به معنای «تپه بزرگ از رمل»، نامیده می‌شود. نام «عالج»، برگرفته از گیاه «علجان» – نوعی درخت خاردار - است. این گیاه، درختی است شبیه«علندی» (درختی خاردار) با شاخه‌هایی محکم.[۱] این موضع را به جهت شباهت به «بعیر عالج» (شتر علجان خور) یا به خاطر سختی‌اش -که به جهت رملی بودن منطقه، پیمودن مسیر در آن سخت و دشوار است - بدین نام خوانده‌اند.[۲] برخی عالج را رملی بین فید و قریات گفته، ساکنان آن را از بنی بحتر از قبیله طی دانسته، گفته‌اند این منطقه متصل به ثعلبیه در مسیر مکه است که نه آبی دارد و نه کسی را قدرت به دستیابی آن است.[۳] برخی نیز بر این اعتقادند که رمل عالج، متصل به وبار است.[۴] بعضی هم، عالج را متصل به کوه‌های دهناء –منطقه‌ای بین یمامه و بصره - گفته‌اند.[۵] بکری، از رمل عالج به عنوان سرزمینی که بر اکثر بلاد عرب احاطه دارد، یاد کرده، بیشتر ساکنان آن را مردم طی و غطفان برشمرده است.[۶] وی در تفصیل و تشریح بیشتر این گفته، مردم طی را از ساکنان سمت راست زرود که از جهت وزش باد جنوب تا فراتر از کوه‌های طی امتداد داشت، بیان کرده و از فزاره و مره و ثعلبه به عنوان ساکنان رمل غربی و قضاعه را ساکنان شام و محل وزش باد شمالی گفته است.[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۶۹.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۷۰.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۷۰.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۷۰.
  5. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۹۱۳.
  6. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۹۱۴.
  7. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۹۱۴.
  8. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۱۹۷.