عبدالله بن زبیر اسدی حمانی
آشنایی اجمالی
عبدالله بن زبیر اسدی حمانی اهل کوفه بود[۱] و از اصحاب امام صادق(ع) به شمار می‌‌رفت[۲] و از آن حضرت روایت کرده است [۳] و از اشخاصی چون عبدالله بن شریک عامری[۴] و جمعی از محدثان کوفی[۵] نیز روایاتی نقل کرده است. کسانی چون محمد بن عیسی بن طباع[۶] و عباد بن یعقوب اسدی[۷] از او روایت کرده‌اند. گروهی وی را از شعرای شیعه دانسته‌اند و اشعاری را که در لهوف ابن طاوس و اغانی ابوالفرج درباره قتل مسلم بن عقیل و هانی بن عروه است، منسوب به وی می‌‌دانند.[۸] ولی باید توجه داشت که عبدالله بن زبیر اسدی شاعر که اتفاقاً معاصر عبدالله بن زبیر اسدی، حاکم حجاز در دهه ۶۰هـ بوده، غیر از عبدالله بن زبیر راوی است و نباید این سه نفر را که در نام و نسب تشابه کامل دارند، با یکدیگر خلط کرد. صاحب تنقیح المقال و معجم رجال الحدیث وی را با عبدالله بن زبیر رسان و عبدالله بن زبیر زبیری متحد دانسته‌اند.[۹] او دارای تألیفی به نام نوادر بوده که آن را از امام صادق(ع) نقل کرده است[۱۰].[۱۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الثقات ۸/۳۴۵.
- ↑ رجال الطوسی ۲۲۸ رجال ابن داوود ۲۰۳.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰ جامع الرواة ۱/۴۸۴.
- ↑ الجرح و التعدیل ۲/۲/۵۶ میزان الاعتدال ۲/۴۲۲.
- ↑ الثقات ۸/۳۴۵.
- ↑ الجرح و التعدیل ۲/۲/۵۶.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰ جامع الرواة ۱/۴۸۴.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۱۸۲ اللهوف ۲۵ الاغانی ۱۴/۲۱۷.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۱۸۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۸۷.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰ جامع الرواة ۱/۴۸۴.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۷.