کسی که صاحب فرزند می‌شود، گوسفند یا شتری را می‌کشد و گوشت آن را میان فقرا و فامیل تقسیم می‌کند تا به وسیله آن بلایا و مرگ را از فرزند خود دور نماید. این عمل را عقیقه گویند که در اسلام بر آن تأکید شده است[۱]. وقتی حضرت مهدی (ع) به دنیا آمد، امام حسن عسکری (ع)، نزدیک‌ترین صحابه خود -عثمان بن سعید- را به حضور طلبید و به او دستور داد که ده هزار رطل[۲] نان و ده‌هزار رطل گوشت خریده و در میان بنی هاشم تقسیم نماید[۳]. حضرت امام عسکری (ع) به تعداد شیعیان سامراء گوسفند ذبح کرده و به هر خانه‌ای یک گوسفند ذبح شده می‌فرستد[۴] و برای کسانی که در خارج سامراء هستند، گوسفند زنده می‌فرستد تا به نیت عقیقه حضرت مهدی (ع) ذبح کرده و بخورند. دو گوسفند برای ابراهیم بن ادریس می‌فرستد و می‌نویسد: این گوسفندها را ذبح کن و به‌عنوان عقیقه مولایت بخور و برادرانت را دعوت کن و اطعام بده[۵].
برای یکی دیگر از شیعیانی که در خارج از سامراء بود، چهار گوسفند می‌فرستد و می‌نویسد: این چهار گوسفند را به‌عنوان عقیقه پسرم مهدی (ع) ذبح کن و بخور، و به هرکس از شیعیان ما دست‌رسی داشتی، اطعام کن[۶]. هنگامی که محمد بن ابراهیم کوفی به محضر امام حسن عسکری (ع) شرفیاب می‌شود، امام شماری از افرادی را که برای آن‌ها گوسفند ذبح شده فرستاده و فرموده که عقیقه پسرم مهدی (ع) است، نام می‌برد[۷]. درباره دعای عقیقه و آداب آن، در کتاب مفاتیح الجنان، در باب ششم به‌طور مبسوط آمده است[۸].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط