علم غیب ائمه - رفیعی (مقاله)
علم غیب ائمه(ع) عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی علم غیب امامان با نگاهی گذرا بر آیات و روایات میپردازد. این مقالهٔ ۲۴ صفحهای به قلم ناصر رفیعی نگاشته شده و در دوفصلنامه مطالعات اهل بیتشناسی (شماره ۱، پاییز و زمستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]
علم غیب ائمه(ع) | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | ناصر رفیعی |
موضوع | علم، علم غیب |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دوفصلنامه مطالعات اهل بیتشناسی |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۹۳ |
شماره | ۱ |
شماره صفحات | از صفحه ۹ تا ۲۰ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله مینویسد: «علم غیب پیامبران و ائمه از موضوعات چالشی است که همواره ذهن دانشمندان اسلامی بهویژه علماء کلام را به خود معطوف داشته و سؤالاتی را برانگیخته است. در ادامه چنین ذکر شده: این مقاله نگاهی گذرا بر آیات و روایات اثباتی و نافیه علم غیب دارد و نظر نویسنده بر آن است که علم غیب ائمه استقلالی نبوده و به الهام الهی و بالعرض و تبعی است. طبعاً این علم غیب جامع و گسترده است. با این تفاوت که امام هر وقت اراده کند چیزی را بداند به اذن الهی به آن آگاه خواهد شد. در نتیجه علم غیب اهل بیت(ع) در راستای علم غیب الهی و برگرفته از معدن وحی است»[۲].