غران
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«غران» نام محلی است در تهامه.[۱] برخی آن را وادی‌ای پهناور در حجاز - بین سایه و مکه - گفته، بعضی هم آن را وادی رهاط گفته‌اند.[۲] ابن کلبی هم از غران و امج به عنوان دو وادی از حره بنی‌سلیم یاد کرده که حدود جغرافیایی شان تا دریا امتداد دارند.[۳] غران در آثار برخی دیگر از صاحب‌نظران، موضعی در ناحیه عسفان معرفی شده و از بنی سراقة بن معتمر به عنوان ساکنان این منطقه و صاحب اموال بسیار در آن یاد شده است.[۴] ابن اسحاق هم، ضمن ذکر این مکان در شمار منازل رسول خدا(ص) در مسیر رفتن به غزای بنی لحیان، آن را از منازل بنی لحیان و دره معروفی بین اَمَج و عسفان دانسته است.[۵] امروزه این سرزمین که از متعلقات قبیله حرب است، در کیلومتر ۸۷ جاده مکه به مدینه، بعد از تپه غزل قرار دارد.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۹۱.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۹۱.
- ↑ ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۹۱.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۹۹۲.
- ↑ {{عربی"فقال ابن اسحاق: فسلك على غراب، جبل بناحية المدينة على طريق الشام، ثم على محيص، ثم البتراء، ثم صفق ذات اليسار فخرج على بِين، ثم على صُخَيرات اليمام، ثم استقام به الطريق على المحجّة من طريق مكة. ثم استبطن السیاله فأغذ السیر سریعا حتی نزل علی غران و هی منازل بنی لحیان و غران واد بین امج و عسفان الی بلد یقال له سایه}}. (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۷۹-۲۸۰)
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۲۵.