امج

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«امج» در لغت به معنای «عطش و تشنگی بسیار» و سرزمینی است از «اعراض مدینه».[۱] در تاریخ و سیره نبی مکرم اسلام(ص) در چند موضع از این مکان نام برده شده که از جمله آن می‌‌توان به هجرت پیامبر(ص) به مدینه،[۲] غزوه بنی لحیان[۳] و فتح مکه[۴] اشاره داشت.[۵] امروز امج به نام «خُلیس» شناخته می‌‌شود و دره ای است کشاورزی در صد کیلومتری شمال مکه درکنار شاهراه این شهر. أمج در گذشته از سرزمین‌های کنانه و سپس آل ابی‌حرب به شمار می‌‌رفت. امروز نیز جمعی از مردم آل ابی‌حرب ساکنان کنونی این منطقه را تشکیل می‌‌دهند.[۶]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۴۹.
  2. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۸۹.
  3. طبری، تاریخ، ج۲، ص۵۹۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۱، ص۲۵۸.
  4. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۲۴۲؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۰۰.
  5. جریان سفر تبع و قومش به مکه در پیش از ظهور اسلام نیز از دیگر مواضعی است که در آن از سرزمین أمج سخن به میان آمده است. طبری، تاریخ، ج۲، ص۱۰۷؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۱۶۴.
  6. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۲.