فید
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
شهر کوچکی بود در میانه راه مکه به کوفه که حجاج خانه خدا، بار و بنه خود را جهت سبک کردن بار سفر در آنجا به ودیعه می‌‌نهادند و در بازگشت آن را باز می‌‌ستاندند.[۱] «سکونی» هم ضمن برشمردن فید از منازل نیمه راه حجاج در مسیر کوفه به مکه، آن را به سه بخش (اثلاث) تقسیم نموده، بخشی از آن را متعلق به عمریّین و قسمی دیگر را از آن آل ابی سلامه از بنی همدان و بخش دیگر را هم، متعلق به بنی نبهان از طی دانسته است. وی همچنین فاصله بین فید و وادی القری را ۶ شب راه عنوان کرده و فید را تنها راه رسیدن به شام ذکر کرده است.[۲] «بکری» نیز در کتابش به نقل از سکونی، فید را بیابانی بی‌آب و علف در سرزمین بنی اسد و طی در جاهلیت معرفی کرده است.[۳] برخی از منابع هم در تحدید دقیق‌تر این مکان، فید را در جنوب حائل و در مرز بین طی و بنی اسد دانسته، آورده‌اند طی در شمال و اسد در جنوب آن قرار داشت. این موضع به مدت ۱۳ قرن توقفگاهی از توقفگاه‌های حجاج عراقی به شمار می‌‌آمد تا این که در حدود سال ۱۳۶۳ هجری قمری این مسیر قطع گردید. از فید همچنین به عنوان کوهی در یمن[۴] و نیز به عنوان موضعی نیکو در أجإ و سلمی یاد شده است.[۵] ضمن این که از «فید القربات» هم به عنوان موضعی دیگر در منابع نام برده شده است.[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۸۲.
- ↑ ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۸۲.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۳۳.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۳۵.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۳۵؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۸۲.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۳۵؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۸۲.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۳۹.