موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«لقف» در برخی منابع با کسر «لام» تلفظ شده، مجموعه چاه‌هایی هستند با آبی به غایت گوارا در قسمت علیای قوران - وادی‌ای از ناحیه سوارقیه و در یک فرسخی از آن -. علی‌رغم کیفت بالای آب این چاهها، به جهت نامناسب بودن خاک، کشت و زرعی در اطراف آن انجام نمی‌گیرد.[۱] برخی هم لقف را آبی از آن بنی عبدالله بن زبیر گفته‌اند.[۲] ضمن این که برخی از متأخرین هم، لقف را دره‌ای گفته‌اند از توابع وادی القری که از کرانه شمالی وادی القری و در نزدیکی چاه رضوان - پیش از به هم رسیدن فرع و قاحه - به آن می‌‌رسد. از این مکان در جریان هجرت رسول خدا(ص) و در شمار یکی از منازل ایشان نام برده شده است.[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۱.
  2. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۱.
  3. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۰؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱.
  4. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۷۳.