مارقین در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مارقین است. مارقین از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مارقین در تاریخ اسلامی - مارقین در فقه سیاسی - مارقین در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
مارقین - بیرون شدگان از دین -[۱] اصطلاحاً به کسانی گفته می‌شد که پس از تحمیل حکمیت بر علی S در جریان جنگ با معاویه - در جنگ صفین -[۲] آن حضرت را مورد بازخواست قرار دادند که چرا از پذیرش حکمیت توبه نکرده و مجدداً با معاویه نمی‌جنگند؟!. علی S آنها را نصیحت کرد، ولی فایده‌ای نبخشید. از این‌رو، آنها از اطاعت آن حضرت خارج شدند و در محلی بنام "نهروان" برای جنگ با علی S گرد هم آمدند. امام S نیز ناچار به جنگ با آنان شد، و این سومین جنگ در حوزه داخلی حکومت علی S بود. این گروه، در تاریخ اسلام به گروه "خوارج" مشهورند[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۱۹۹۴۵.
- ↑ ر. ک: حکمیت.
- ↑ ر.ک: خوارج.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۷.