محمد بن داوود
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
او مشترک بین سه نفر از محدثان می‌باشد، نخست محمد بن داوود انصاری کوفی، دوم محمد بن داوود بکری کوفی از موالیان و سوم محمد بن داوود همدانی کوفی که همگان مجهول می‌باشند و در کتب رجال آنها را از اصحاب امام صادق(ع) نوشته‌اند، ولی او یک حدیث از امام رضا(ع) نقل می‌کند، او می‌گوید: من و برادرم خدمت امام رضا(ع) بودیم که خبر آوردند چانه محمد بن جعفر را محکم بسته‌اند، امام رضا از منزل بیرون شدند و ما هم همراه او بیرون شدیم و مشاهده کردیم که هر دو صورت او بسته شده‌است و اسحاق بن جعفر و فرزندان و گروهی از آل‌ابوطالب هم آنجا هستند.
امام رضا(ع) بالای سر محمد بن جعفر نشست و هنگامی که نظرش به او افتاد تبسم فرمود، چند نفر که در مجلس بودند از تبسم امام رضا(ع) ناراحت شدند و گفتند: او از رنج عمویش اظهار خوشحالی می‌کند، بعد از چند لحظه امام از مجلس برخاستند تا به مسجد بروند و نماز بگزارند، راوی گوید از آن حضرت سؤال کردم: چرا هنگامی که محمد بن جعفر را دیدی تبسم فرمودی.
امام رضا(ع) فرمودند: هنگام ورود مشاهده کردم اسحاق بن جعفر در آنجا نشسته و برای برادرش محمد گریه می‌کند و من از گریه او تعجب کردم، در صورتی که محمد از این ناراحتی نجات پیدا می‌کند و بهبودی می‌یابد، ولی اسحاق قبل از او درمی‌گذرد و محمد بر او خواهد گریست. راوی گوید: محمد بن جعفر از آن بیماری بهبودی یافت و اسحاق درگذشت.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 447-448.