مقدمه

﴿وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ...[۱]. برخی مفسران مراد از مدخل صدق را جایگاهی مکانی نمی‌دانند همان طور که برخی از علما می‌گویند: «گرچه مفسران بعضاً خواسته‌اند مفهوم وسیع این آیه را در مصداق یا مصادیق معینی محدود سازند از جمله ورود به مدینه و خروج از آن به مکه... ولی پر واضح است که تعبیر جامع فوق آیه هیچ گونه محدودیتی در آن نیست»[۲]. تفسیر مجمع البیان اظهار می‌دارد: مدخل صدق مدینه منوره است که خدای سبحان رسول گرامی‌اش را با عزت و شوکت داخل مدینه و سپس به مکه با فتح و سربلندی باز گرداند این وجه را نسبت به ابن عباس حسن بصری، قتاده و سعید بن جبیر داده است. به هر حال برخی معتقدند: «برای مدینه نام‌هایی نیز در قرآن آمده است؛ از جمله: المدینة: ﴿مُدْخَلَ صِدْقٍ[۳]، «دار الایمان» و ﴿أَرْضُ اللَّهِ[۴][۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. «و بگو: پروردگارا مرا با درآوردنی درست (به هر کار) در آور و با بیرون بردنی درست (از هر کار) بیرون بر و از نزد خویش برای من برهانی یاریگر بگمار!» سوره اسراء، آیه ۸۰.
  2. آیت الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، قائدان، ص۱۷۹.
  3. «و بگو: پروردگارا مرا با درآوردنی درست (به هر کار) در آور و با بیرون بردنی درست (از هر کار) بیرون بر و از نزد خویش برای من برهانی یاریگر بگمار!» سوره اسراء، آیه ۸۰.
  4. «از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.
  5. تاریخ و آثار اسلامی، قائدان، ص۱۷۹.
  6. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۷۱۴.