مقدمه

عدی بن حاتم طایی نخست نصرانی بود؛ در سال نهم هجرت مسلمان شد و در فتح عراق حضور داشت؛ سپس به امیرالمؤمنین علی(ع) پیوست و در جنگ‌های جمل و صفین و نهروان شرکت کرد تا اینکه در سال ۶۸ در کوفه به کهولت وفات یافت. طبری آنجا که از ماجرای قیام حجر بن عدی کندی سخن می‌گوید به مسجد عدی اشاره می‌کند و می‌نویسد: حجر در مسجد عدی بن حاتم بود؛ زیاد بن ابیه فرستاد او را دستگیر کنند. حجر را در مسجد عدی یافتند؛ خواستند او را بگیرند، ولی قبیله طی با فرستادگان «زیاد» درگیر شدند و حجر را از دست آنها گرفتند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. نک: تاریخ طبری، ج۴، ص۱۸۸ به بعد؛ و الاصابه در لفظ عدی.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۵۷.