مقدمه

﴿وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ[۱].

بازخوانی سیلابی عظیم

واژه مَنزَل را اگر به عنوان اسم مکان بگیریم ﴿مُنْزَلًا مُبَارَكًا در این آیه اشاره به سرزمین پربرکتی خواهد داشت که کشتی نوح در آنجا فرود آمد. «طوفان بابلیان شباهت زیادی به طوفان نوح دارد که در کتاب عهد عتیق (تورات) آمده و... داستان و اسطوره طوفان بابلیان از سومریان اولین قومی هستند که به وجود طوفان معتقد شده‌اند...[۲]. داستان توفان نوح در مدت زمان بیش از سه هزار سال به افسانه‌ها و داستان‌ها راه یافته و در میان اقوام، همانطور که گفته شد سومریان برای نخستین بار در متون خود این طوفان را آوردند، قبل از آنکه طوفان آغاز شود نوح و همراهانش در کشتی ساخته شده هفت طبقه اسکان یافتند و بعد از آن تمامی چشمه‌ها جوشیدند و درهای آسمان گشوده شد و ۴۰ روز باران بارید.

به نظر ما: بالاخره کشتی در کوهی که در قرآن جودی خوانده شده است آرام گرفت. قله آرارات، مرتفع‌ترین قله در منطقه خاورمیانه و بین ارمنستان، جمهوری آذربایجان و ترکیه است و این کوه همان کوهی است که کشتی نوح در آن فرود آمد. در زمینه مباحث جودی و آرارات مطالب دیگری نیز هست که در ذیل «جودی» آمده است[۳].

منابع

پانویس

  1. «و بگو: پروردگارا مرا به جایگاهی خجسته فرود آور و تو بهترین میزبانانی» سوره مؤمنون، آیه ۲۹.
  2. تاریخ جامع ادیان، ص۹۲.
  3. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص۷۸۵.