برخی مفسرانقرآن بر آن رفته‌اند که موجودات را دو نوع وجود است: یکی وجود جمعی نزد خدا و دیگر وجوداتی که به تدریج ظهور می‌یابند. بدین سان، پیش از عالم دنیوی، عالمی دیگر است که در آن هیچ موجودی از پروردگار محجوب نیست و با شهودباطنیخدا را مشاهده می‌کنند و به وحدانیت او اعتراف می‌برند[۶]. برخی محققان نیز بر آن‌اند که میثاق الهی به زبان حال بوده است نه قال، یا مراد، همان استعداد فطری آدمی است و یا استعداد عقلیانسان مراد است[۷][۸].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث میثاق عالم ذر است. میثاق عالم ذر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: میثاق عالم ذر در قرآن - میثاق عالم ذر در حدیث - میثاق عالم ذر در نهج البلاغه - میثاق عالم ذر در کلام اسلامی - میثاق عالم ذر در عرفان اسلامی - پرسش‌های مرتبط
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ أَوْ تَقُولُواْ إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ
؛ سوره اعراف، آیه ۱۷۲- ۱۷۳.
