نیایش چهل و سوم

این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحیفه سجادیه است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

این نیایش حضرت سجاد S است به هنگام دیدن هلال ماه نو. خورشید و ماه دو آیه از آیات خدایند که باید شکر آفرینش آنها را به پیشگاه خدا به‌جا آورد؛ زیرا آفرینش آنها با حساب دقیق است و هر کدام در مدار خود می‌چرخد. خداوند ماه و خورشید را برای حساب و برنامه‌ریزی و وقت‌شناسی بندگانش آفریده است.

یکی از زیبایی‌های ماه تغییر شکل آن در طول یک ماه است که به آن اَهِلَّه (هلال‌ها) می‌گویند: يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ. در احادیث ما برای رؤیت ماه شب اول آداب و دعاهایی آمده است. امام زین‌العابدین S با دیدن هلال ماه، آن را خطاب قرار می‌داد و می‌گفت: «أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ، الْمُتَرَدِّدُ فِي‏ مَنَازِلِ‏ التَّقْدِيرِ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ...»؛ «ای موجود فرمانبردار، ای کوشنده گرمپوی، ای آینده و رونده در منازلی که خداوندت مقرر داشته، ای کارگزار خداوندی بر سپهر، ایمان آوردم و به آن خداوندی که تاریکی‌ها را به فروغ تو روشن ساخت و سایه‌های مبهم را به پرتو تو پدیدار کرد و تو را آیتی از آیات عرصه فرمانروایی و نشانی از نشانه‌های قدرت خویش گردانید و به افزون و کاستن و برآمدن و فرو شدن و درخشندگی و تیرگی، در فرمان خود گرفت و در همه این احوال مطیع فرمان او بوده‌ای و شتابان به اراده او در تکاپو».

سپس با تنزیه و تقدیس پروردگار چنین ادامه می‌دهد: «منزه است ذات پروردگار، شگفتا که در کار تو چه تدبیرها کرده و در آفرینشت چه لطافت‌ها به کار داشته. تو را کلید ماه نو قرار داد که در آن کارهای نو خواهد بود. پس، از آن خداوند -که پروردگار من است و پروردگار تو، آفریننده من است و آفریننده تو، تقدیرکننده سرنوشت من است و تقدیرکننده سرنوشت تو، صورتگر نقش من است و صورتگر نقش تو- می‌خواهم که بر محمد و خاندانش درود بفرستد و تو را هلال برکت گرداند؛ برکتی که با گذشت روزگار از میان نرود. تو را هلال پاکی و پاکیزگی سازد، آن پاکی که لوث گناهانش نیالاید. تو را هلال ایمنی از آفات و سلامت از سیئات گرداند، هلال نیکبختی که در آن شوربختی و بداَختری راه نیابد، هلال ایمنی و ایمان و نعمت و احسان و سلامت و اسلام». و در پایان دست نیاز به درگاه بی‌نیاز بلند کرده و ماهی همراه با موفقیت را از خدا طلب می‌کند: «بارخدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را در شمار خشنودترین کسان قرار ده که این هلال بر آنان طلوع می‌کند و منزه‌ترین کسان که به این هلال نگریسته‌اند و نیکبخت‌ترین کسان که در این ماه تو را می‌پرستند، ما را در این ماه توفیق توبه عنایت کن و از گناه در امان دار و از ارتکاب معاصی خود حفظ فرمای».

جستارهای وابسته

• ماه رمضان

منابع

1. بهشتی، سید جواد، مقاله «نیایش چهل و سوم»، دانشنامه صحیفه سجادیه