وج
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
وادی وج، همان طائف - سرزمین قوم ثقیف- است.[۱] نام اصلی این شهر، وج بود و چون قلعه و بارویی برای آن ساخته شد، از آن پس، این مکان، طائف خوانده شد.[۲] برخی هم وج را وادی طائف گفته‌اند.[۳] این موضع تا مکه ۱۲ فرسخ فاصله دارد[۴] و در وجه تسمیه‌اش به وج، برخی را اعتقاد بر این است که این سرزمین، نام از وج بن عبدالحق (عبدالحی) - شاخه‌ای از عمالقه یا خزاعه - که اولین ساکنانش بودند، گرفته است.[۵] گفته شده که نمایندگان ثقیف در وفدشان به مدینه از رسول خدا(ص) درخواست کردند که منطقه وج را برای شان حرم قرار دهد. حضرت هم در مکتوبی، فرمانی مبنی بر ممنوعیت قطع درختان و شکار در منطقه وج را صادر فرمود.[۶] امروزه وج، وادی اصلی طائف به شمار رفته، در قسمت علیای آن، هذیل، در الوهط و الوُهَیط قریش، در نزدیکی طائف، اشراف ذوو غالب و بعد از طائف، جمعی از اشراف و عُتیبه و عدوان و دیگران ساکنند.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۶۹؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۹.
- ↑ بلاذری، فتوح البلدان، ص۶۳؛ ابن الفقیه، البلدان، ص۷۹.
- ↑ ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۶۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۹.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۷۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۶۱.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۷؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۲، ص۸۷.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۳۲.