حقیقت نبوت از دیدگاه امام خمینی (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۱
، ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸←چکیده مقاله
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
*نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسد: «خداوند متعال، به عنوان گنج مخفی بود و به اقتضای حب مطلق، دوست داشت در مظاهری تجلّی نماید. لذا در قالب اسماء و صفات جلوه نمود و اسماء و صفات جلوههای از ذات حق گردیدند که هرکدام شمهای از ذات حق را در عوالم عرشی خبر میدادند و برای تجلی حق در عوالم فرشی نیاز به خلیفهای بود تا از اسماء و صفات حق برای فرشیان خبر دهند و اینگونه بستر [[نبوت]] فراهم آمد و حقیقت نوری محمدی، خاستگاه نبوت گردید. در عالم انسان به عنوان عصاره خلقت، آنچه مشهور است یک صد و بیست و چهار هزار پیغمبر، به تدریج از جانب خداوند متعال اعزام شدند که در نگاه خیلی از دانشوران از جمله [[امام خمینی]] همگی، زمینه سازان ظهور و [[بعثت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بودند. حقیقت نبوت از دیدگاه [[امام خمینی]] عبارت است از کشف حقایق و بسط آن و [[نبی]] کسی است که هم مقام وحدت را درک کند و هم مقام کثرت را به گونه ای که نه درک وحدت او را از توجه به کثرات باز دارد ونه توجه به کثرات مانع درک مقام وحدت شود. از نظر [[امام خمینی]]، [[نبوت]] از عوالم اسماء و صفات تا عالم طبیعت مطرح است و برای [[پیامبران|پیامبران الهی]] مراتب متفاوتی متصور است. ایشان سفر های چهارگانه معنوی را برای نبی لازم دیده و مقام پیامبران را در اسفار اربعه نیز متفاوت تلقی نموده است که اوج مراتب، منحصر به [[پیامبر خاتم|وجود مبارک پیامبر خاتم]] {{صل}} میباشد. در اندیشه [[امام خمینی]]، [[شریعت]]، طریقت و حقیقت از هم تفکیکناپذیرند و این بدان لحاظ است که شریعتمداران، عارفان و متکلمان، هر سه خوشهچین معرفت و [[رسالت]] مقام [[نبوت]] و [[ولایت]] هستند و هر کدام با زبان خاص خود به سوی حقیقتی قدم مینهند که رسولان و پیامبران و اولیای الهی بدان سو هدایت کردهاند. [[امام خمینی]] که قدم ثابت در هر سه نحله معرفتی دارد، قطعاً آثار بیانی و بنانیاش خوشه چین و بهرهمند از هر سه نحله است؛ گرچه بیان او و جنبه عرفانیاش پررنگتر است و این به لحاظ مرتبت عرفان اصیل است که [[امام خمینی]] بدان سخت پایبند است و [[نبوت]] را نیز با رنگ و لعاب عرفانی بیان و [[ولایت]] را به عنوان باطن [[نبوت]] و هم باطن قرآن معرفی مینماید. [[امام خمینی]] [[نبوت]] را به پنج مرتبه [[نبوت]] در عالم طبیعت، عقول، حضرت [[اسم اعظم]]، [[حقیقت محمدیه]] و حضرت اسماء در مقام واحدیت مطرح میکند و برای هرکدام با توجه به عالم خودش زبان و معنای خاصی را قائل گردیده و مرتبت هرکدام را با دقت عرفانی بیان کرده، حقیقت [[نبوت]] مطلقه را اظهار آنچه در غیب الغیوب، در حضرت واحدیت است میداند که به حسب اقتضای استعداد مظاهر و تعلیم حقیقی و انباء ذاتی، بروز و نمود پیدا میکند. از نظر [[ | *نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسد: «خداوند متعال، به عنوان گنج مخفی بود و به اقتضای حب مطلق، دوست داشت در مظاهری تجلّی نماید. لذا در قالب اسماء و صفات جلوه نمود و اسماء و صفات جلوههای از ذات حق گردیدند که هرکدام شمهای از ذات حق را در عوالم عرشی خبر میدادند و برای تجلی حق در عوالم فرشی نیاز به خلیفهای بود تا از اسماء و صفات حق برای فرشیان خبر دهند و اینگونه بستر [[نبوت]] فراهم آمد و حقیقت نوری محمدی، خاستگاه نبوت گردید. در عالم انسان به عنوان عصاره خلقت، آنچه مشهور است یک صد و بیست و چهار هزار پیغمبر، به تدریج از جانب خداوند متعال اعزام شدند که در نگاه خیلی از دانشوران از جمله [[امام خمینی]] همگی، زمینه سازان ظهور و [[بعثت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بودند. حقیقت نبوت از دیدگاه [[امام خمینی]] عبارت است از کشف حقایق و بسط آن و [[نبی]] کسی است که هم مقام وحدت را درک کند و هم مقام کثرت را به گونه ای که نه درک وحدت او را از توجه به کثرات باز دارد ونه توجه به کثرات مانع درک مقام وحدت شود. از نظر [[امام خمینی]]، [[نبوت]] از عوالم اسماء و صفات تا عالم طبیعت مطرح است و برای [[پیامبران|پیامبران الهی]] مراتب متفاوتی متصور است. ایشان سفر های چهارگانه معنوی را برای نبی لازم دیده و مقام پیامبران را در اسفار اربعه نیز متفاوت تلقی نموده است که اوج مراتب، منحصر به [[پیامبر خاتم|وجود مبارک پیامبر خاتم]] {{صل}} میباشد. در اندیشه [[امام خمینی]]، [[شریعت]]، طریقت و حقیقت از هم تفکیکناپذیرند و این بدان لحاظ است که شریعتمداران، عارفان و متکلمان، هر سه خوشهچین معرفت و [[رسالت]] مقام [[نبوت]] و [[ولایت]] هستند و هر کدام با زبان خاص خود به سوی حقیقتی قدم مینهند که رسولان و پیامبران و اولیای الهی بدان سو هدایت کردهاند. [[امام خمینی]] که قدم ثابت در هر سه نحله معرفتی دارد، قطعاً آثار بیانی و بنانیاش خوشه چین و بهرهمند از هر سه نحله است؛ گرچه بیان او و جنبه عرفانیاش پررنگتر است و این به لحاظ مرتبت عرفان اصیل است که [[امام خمینی]] بدان سخت پایبند است و [[نبوت]] را نیز با رنگ و لعاب عرفانی بیان و [[ولایت]] را به عنوان باطن [[نبوت]] و هم باطن قرآن معرفی مینماید. [[امام خمینی]] [[نبوت]] را به پنج مرتبه [[نبوت]] در عالم طبیعت، عقول، حضرت [[اسم اعظم]]، [[حقیقت محمدیه]] و حضرت اسماء در مقام واحدیت مطرح میکند و برای هرکدام با توجه به عالم خودش زبان و معنای خاصی را قائل گردیده و مرتبت هرکدام را با دقت عرفانی بیان کرده، حقیقت [[نبوت]] مطلقه را اظهار آنچه در غیب الغیوب، در حضرت واحدیت است میداند که به حسب اقتضای استعداد مظاهر و تعلیم حقیقی و انباء ذاتی، بروز و نمود پیدا میکند. از نظر [[امام خمینی]] "حقیقت [[نبوت]]"، حقیقتی است که همه اشیاء حتی سبزیجات هم به اجازه او نموّ میکنند» <ref> [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n142259/%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA_%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AA_%D8%A7%D8%B2_%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C پرتال امام خمینی] </ref>. | ||
== فهرست مقاله == | == فهرست مقاله == |