←پرسشهای وابسته
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
*در روایتی [[رسول خدا]]{{صل}} خبر از آمدن گروهی با [[پرچمهای سیاه]] میدهند که از سوی [[مشرق]] [[قیام]] میکنند. سپس [[حضرت]] میفرماید اگر این گروه [[قیام]] کردند به سوی آنان بشتابید و با آنان [[بیعت]] کنید اگر چه لازم باشد سینهخیز از روی برفها بروید!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۴۶.</ref>. پیشاپیش [[ظهور]] [[حضرت]] در مراسم [[حج]] گروهی از حجگذاران پس از [[عرفات]]، درمنی دیوانهوار به [[جان]] هم میافتند و پس از کشتاری فراوان به سوی [[حضرت]] میروند که سر بر [[دیوار کعبه]] نهاده و [[اشک]] میریزد. از او میخواهند که از ایشان [[بیعت]] بستاند. [[حضرت]] میفرماید: چقدر [[پیمان]] بستید و سپس شکستید و چقدر [[خونها]] (ی ناحق) ریختید! سپس با کراهت و [[ناراحتی]] با آنان [[بیعت]] میکند. سپس فرمود اگر شما نیز آن زمان را دریافتید، با او [[بیعت]] نمایید زیرا او [[هدایتگر]] [[آسمان]] و [[زمین]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.</ref>. | *در روایتی [[رسول خدا]]{{صل}} خبر از آمدن گروهی با [[پرچمهای سیاه]] میدهند که از سوی [[مشرق]] [[قیام]] میکنند. سپس [[حضرت]] میفرماید اگر این گروه [[قیام]] کردند به سوی آنان بشتابید و با آنان [[بیعت]] کنید اگر چه لازم باشد سینهخیز از روی برفها بروید!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۴۶.</ref>. پیشاپیش [[ظهور]] [[حضرت]] در مراسم [[حج]] گروهی از حجگذاران پس از [[عرفات]]، درمنی دیوانهوار به [[جان]] هم میافتند و پس از کشتاری فراوان به سوی [[حضرت]] میروند که سر بر [[دیوار کعبه]] نهاده و [[اشک]] میریزد. از او میخواهند که از ایشان [[بیعت]] بستاند. [[حضرت]] میفرماید: چقدر [[پیمان]] بستید و سپس شکستید و چقدر [[خونها]] (ی ناحق) ریختید! سپس با کراهت و [[ناراحتی]] با آنان [[بیعت]] میکند. سپس فرمود اگر شما نیز آن زمان را دریافتید، با او [[بیعت]] نمایید زیرا او [[هدایتگر]] [[آسمان]] و [[زمین]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.</ref>. | ||
* [[امام حسن]]{{ع}} فرمود: همه ما [[اهل بیت]] بیعتی از طاغوتهای زمان خود به گردن دارد، مگر [[حضرت قائم]]{{ع}}، و در [[روایت]] دیگری [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} از میان [[مردم]] غایب خواهد شد، تا به گردنش بیعتی نباشد و زمانی که [[قیام]] مینماید با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند (و بیعتی از هیچ کس مانع او نخواهد بود)<ref>نجم الثاقب: باب سوم:</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۵۹.</ref>. | * [[امام حسن]]{{ع}} فرمود: همه ما [[اهل بیت]] بیعتی از طاغوتهای زمان خود به گردن دارد، مگر [[حضرت قائم]]{{ع}}، و در [[روایت]] دیگری [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} از میان [[مردم]] غایب خواهد شد، تا به گردنش بیعتی نباشد و زمانی که [[قیام]] مینماید با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند (و بیعتی از هیچ کس مانع او نخواهد بود)<ref>نجم الثاقب: باب سوم:</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۵۹.</ref>. | ||
==تجدید بیعت با امام در روز غدیر== | |||
[[تجدید بیعت]] با وجود [[مبارک]] و نازنین [[امام زمان]]{{ع}} یکی از مهمترین [[اعمال]] در [[روز]] [[عید غدیر]] است؛ چراکه امر [[ولایت ائمه]]{{عم}} و پذیرش آن، بعد از [[توحید]] و [[نبوت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از اصول مهم [[دین]] است. و عید غدیر روزی است که [[خداوند]] [[اراده]] فرمود که با [[امیر مؤمنان]]{{ع}} به عنوان ولی و [[جانشین]] و [[امام]] بعد از [[رسول خدا]]{{صل}} [[تجدید بیعت]] شود. | |||
از اینرو، بهترین و والاترین عملی که یک [[مؤمن]] در این روز [[شریف]] باید انجام دهد، [[تجدید]] [[بیعت با امام]] و ولی [[زمان]] خویش است. این است که [[امام صادق]]{{ع}} در باره [[روز غدیر]] فرمودند: | |||
{{متن حدیث|هَذَا يَوْمٌ عَظِيمٌ عَظَّمَ اللَّهُ حُرْمَتَهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَكْمَلَ لَهُمْ فِيهِ الدِّينَ وَ تَمَّمَ عَلَيْهِمُ النِّعْمَةَ وَ جَدَّدَ لَهُمْ مَا أَخَذَ عَلَيْهِمْ مِنَ الْعَهْدِ وَ الْمِيثَاقِ}}<ref>مصباح المتهجد، ص۷۳۷؛ مصباح الزائر، ص۱۶۷؛ الإقبال، ج۲، ص۲۷۶.</ref>؛ روز غدیر، روز بزرگی است. خداوند [[حرمت]] آن را بر [[مؤمنان]] بزرگ داشته و دین را در آن، برایشان به کمال رسانده و [[نعمت]] را برایشان کامل کرده و [[عهد]] و پیمانی را که از ایشان گرفته بود، تجدید کرده است. | |||
چنان که یکی از نامهای این روز {{متن حدیث|يَوْمُ الْمِيثَاقِ الْمَأْخُوذِ}} است. یعنی روز پیمانی که گرفته شده است. امام صادق{{ع}} فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ اسْمُهُ فِي السَّمَاءِ يَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِي الْأَرْضِ يَوْمُ الْمِيثَاقِ الْمَأْخُوذِ}}<ref>تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۴۳.</ref>؛ و نام این روز در [[آسمان]] «روز عهدی است که گرفته شده است»، و در [[زمین]]، «روز [[پیمان]] محکمی است که بسته شده است». | |||
[[امام رضا]]{{ع}} درباره [[شئون]] عید غدیر فرمودند: | |||
{{متن حدیث|وَ يَوْمُ الشَّرْطِ الْمَشْرُوطِ}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۶۴.</ref>؛ روز غدیر روز بستن پیمان [[ولایت]] است. | |||
از اینرو، این روز را باید روز [[بیعت]] و عهد و پیمان با امام زمان{{ع}} دانست.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۳۴.</ref> | |||
===معنای بیعت=== | |||
بیعت یعنی [[پذیرش امر]] ولایت و [[وصایت]] و [[خلافت امام]]{{ع}} که از سوی [[خدای تعالی]] به وسیله پیامبر اکرم{{صل}} به ما [[ابلاغ]] شده است. [[پذیرش بیعت]] سه مرحله دارد؛ پذیرش [[قلبی]]، پذیرش زبانی، و پذیرش عملی. اساس [[بیعت]] پذیرش [[قلبی]] است، یعنی قلباً و از روی [[یقین]] به تمام شئونات [[امام]] و [[مقام ولایت]] ایشان [[باور]] داشته باشیم؛ آنچنان که [[امام علی]]{{ع}} را صاحب [[جان]] و [[مال]] و [[صاحب اختیار]] خود بدانیم، امر ایشان را امر [[خدا]] و [[نهی]] ایشان را نهی [[خدای تعالی]] بدانیم، و [[تبعیت]] و [[پیروی]] از ایشان را حتی در امور عادی بر خود [[واجب]] بشماریم. | |||
بیعت زبانی، یعنی به همین [[اعتقاد قلبی]] [[اقرار]] داشته باشیم. مرحله دیگر بیعت مربوط به عمل ماست. یعنی تمام آنچه را که قلباً معتقدیم و به زبان اعتراف کردیم، [[جامه]] عمل بپوشانیم و در عمل [[تسلیم]] بیچون و چرای [[ائمه]]{{عم}} باشیم. بنابراین، بیعت [[واقعی]] همان تسلیم قلبی، زبانی و عملی است، نه دست دادن تنها. در دعای [[شریف]] [[عهد]] با [[امام زمان]]{{ع}} میخوانیم: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً}}؛ خدایا! در بامداد امروز و هر [[روز]] از روزهای عمرم، عهد و [[پیمان]] و بیعتی را که برای او به گردن دارم [[تجدید]] میکنم و از آن برنمیگردم و کناره نمیگیرم.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۳۵.</ref> | |||
===[[تجدید بیعت]]=== | |||
اصل [[بیعت گرفتن]] [[خداوند]] برای ائمه{{عم}} بر اساس [[روایات]] در [[عالم ذر]] بوده است. [[انبیا]] و [[اوصیا]] و [[اهل]] [[ایمان]] به ترتیب این بیعت را پذیرفتهاند. بعد از این پذیرش، [[اراده خدای تعالی]] به این تعلق گرفت که وقتی [[انسانها]] وارد [[دنیا]] میشوند، آن عهد و پیمان را فراموش کنند و پس از [[کمال یافتن]] [[عقل]] و [[فهم]] خود در جستوجوی صاحب آن پیمان باشند. | |||
به همین دلیل به [[مؤمنین]] دستور داده شد تا آن عهد فراموش شده را، به ویژه در [[روز غدیر]] تجدید نمایند؛ چنان که [[امام صادق]]{{ع}} درباره روز [[عید غدیر]] فرمودند: | |||
{{متن حدیث|إِنَّ هَذَا الْيَوْمَ يَوْمٌ عَظَّمَ اللَّهُ حُرْمَتَهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ أَكْمَلَ اللَّهُ لَهُمْ فِيهِ الدِّينَ وَ تَمَّمَ عَلَيْهِمُ النِّعْمَةَ وَ جَدَّدَ لَهُمْ مَا أَخَذَ عَلَيْهِمْ مِنَ الْمِيثَاقِ وَ الْعَهْدِ فِي الْخَلْقِ الْأَوَّلِ إِذْ أَنْسَاهُمُ اللَّهُ ذَلِكَ الْمَوْقِفَ وَ وَفَّقَهُمْ لِلْقَبُولِ مِنْهُ وَ لَمْ يَجْعَلْهُمْ مِنْ أَهْلِ الْإِنْكَارِ الَّذِينَ جَحَدُوا}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۷۲.</ref>؛ امروز روزی است که [[خداوند]] حرمتش را بر [[مؤمنان]] [[عظیم]] شمرده؛ چراکه [[دین]] را برایشان کمال بخشید و [[نعمت]] را تمام ساخت و [[عهد]] و پیمانی را که در [[روز]] [[آفرینش]] نخست از آنان گرفت و به دست [[فراموشی]] سپردند، [[تجدید]] نموده و [[توفیق]] قبول آن را به آنها [[عنایت]] فرمود و آنان را از [[انکار]] کنندگان قرار نداد. | |||
[[شاهد]] دیگر این مطلب دعای [[امام صادق]]{{ع}} است که به خواندن آن در روز [[شریف]] [[غدیر]] سفارش کردهاند. در فرازی از این [[دعا]] چنین میخوانیم: | |||
{{متن حدیث|يَا مَنْ هُوَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ كَمَا كَانَ مِنْ شَأْنِكَ أَنْ تَفَضَّلْتَ عَلَيَّ بِأَنْ جَعَلْتَنِي مِنْ أَهْلِ إِجَابَتِكَ وَ أَهْلِ دِينِكَ وَ أَهْلِ دَعْوَتِكَ وَ وَفَّقْتَنِي لِذَلِكَ فِي مُبْتَدَإِ خَلْقِي تَفَضُّلًا مِنْكَ وَ كَرَماً وَ جُوداً}}<ref>الإقبال، ج۲، ص۲۷۷؛ بحارالأنوار، ج۹۸، ص۲۹۸، ح۱.</ref>؛ ای آنکه هر روز در کاری است! همان طور که از کار تو آن است که بیش از [[استحقاق]] بر من ببخشی؛ به اینکه مرا سزاوار [[اجابت]] خودت و دینت و دعوتت کردی، و مرا در ابتدای آفرینشم، از سر [[بخشش]] بیش از استحقاق و بدون عوض و بزرگواریات، به اینها (اجابت و دین و [[دعوت]] [[خدا]]) موقق کردی! | |||
{{متن حدیث|ثُمَّ أَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلًا وَ الْجُودَ جُوداً وَ الْكَرَمَ كَرَماً رَأْفَةً مِنْكَ وَ رَحْمَةً إِلَى أَنْ جَدَّدْتَ ذَلِكَ الْعَهْدَ لِي تَجْدِيداً بَعْدَ تَجْدِيدِكَ خَلْقِي وَ كُنْتُ نَسْياً مَنْسِيّاً نَاسِياً سَاهِياً غَافِلًا فَأَتْمَمْتَ نِعْمَتَكَ بِأَنْ ذَكَّرْتَنِي ذَلِكَ وَ مَنَنْتَ بِهِ عَلَيَّ وَ هَدَيْتَنِي لَهُ}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۷۲؛ بحار الأنوار، ج۱۵، ص۲۹۸.</ref>؛ آنگاه از روی [[مهرورزی]] و رحمتت، پس از فزونبخشی، فزونبخشی دیگری، و پس از بخشش بدون عوض، بخشش بدون عوض دیگری، و پس از [[بزرگواری]]، بزرگواری دیگری، در پی آوردی تا بعد از اینکه آفرینشم را [[تجدید]] کردی، آن [[عهد]] را تجدید کنم. و حال آنکه من نسبت به آن عهد فراموشکار و [[غافل]] بودم. پس نعمتت را بر من کامل نمودی و آن را یادآوری کردی و بدین سبب بر من [[منت]] نهادی و مرا [[هدایت]] فرمودی! | |||
از اینرو هر [[روز]] با [[امام]] خویش [[بیعت]] و [[وفاداری]] خود را نسبت به آن عهد دیرین اعلام میکنیم. سپس از [[خدای تعالی]] درخواست میکنیم که بتوانیم به تعهدی که نسبت به امام خود داریم کاملاً موفق باشیم: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَ الْمُحَامِينَ عَنْهُ وَ السَّابِقِينَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ}}؛ خدایا! ما را از [[یاوران]]، [[یاران]]، مدافعان، [[شتاب]] کنندگان در اجرای خواستههایش، حمایتگران او، پیشی گیرندگان به تحقق ارادهاش و [[شهیدان]] پیش رویش قرار بده! | |||
اگر مؤمنی خواست ایمانش را تکمیل کند، باید غیر از [[روز غدیر]] که بهترین [[زمان]] برای [[تجدید عهد با امام زمان]]{{ع}} است، هر روز عهدش را با امام زمانش تجدید کند. این عهد در واقع بیعت با [[پیامبر خدا]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} است؛ چراکه بیعت با هر امامی در واقع [[بیعت با امام]] قبلی است. | |||
از نشانههای [[پایبندی به عهد]] و [[میثاق]] با [[امام زمان]]{{ع}} [[ادای حقوق]] آن [[حضرت]]، مهیا شدن برای [[ظهور]] آن حضرت، [[دعا]] برای [[تعجیل در فرج]] آن حضرت، [[زیارت]] آن حضرت، [[احسان]] به [[شیعیان]] امام زمان{{ع}} و [[وظایف]] دیگری که در کتابهایی که در این باره نوشته شده است، از جمله کتاب [[مکیال المکارم (کتاب)|مکیال المکارم]] که به آنها پرداخته است.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۳۵.</ref> | |||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |