ایمان در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ambox

|style= background: #FFFAFA

|type=content

| image = [[Image:Question book.png|link=|46px]]

|text=  رویکرد این نوشتار بررسی تخصصی موضوع آن در قرآن کریم است. برای مطالعه دیگر ابعاد و سویه‌های آن به [[ایمان در لغت]] ، [[ایمان در حدیث]] ، [[ایمان در نهج البلاغه]] ، [[ایمان در معارف دعا و زیارات]] ، [[ایمان در کلام اسلامی]] ، [[ایمان در اخلاق اسلامی]] ، [[ایمان در فقه اسلامی]] ، [[ایمان در فقه سیاسی]]، [[مقام ایمان]] و [[ایمان در معارف و سیره رضوی]] مراجعه کنید.

==مقدمه==

در [[روایات]] و نیز کلمات [[فقها]] [[ایمان]] به دو معنای عامّ و خاصّ به کار رفته است. معنای عامّ آن عبارت است از [[تصدیق قلبی]] به تمامی آنچه که [[حضرت محمّد بن عبدالله]] آورده است. معنای خاصّ آن عبارت است از آنچه که در شناسه آمده و موضوع مقاله است. <ref>مسالک‏ الافهام، ج۵، ص:۳۳۷ ـ ۳۳۸</ref>

ایمان به معنای خاصّ یکی از [[فرائض]] و [[واجبات]]، بلکه اصل و رکن آنها است و شرط صحّت و قبولی تمامی عبادت‌ها نیز می‌‏باشد. بر شرط بودن ایمان در صحّت [[عبادات]]، و بطلان عبادات فاقد ایمان ادّعای [[اجماع]] شده است. <ref>جواهر الکلام، ج۱۵، ص:۶۳</ref>[[ایمان]] در [[مرجع تقلید]]،<ref>العروة الوثقی، ج۱، ص:۹</ref> [[امام جماعت]]<ref>العروة الوثقی، ج۱، ص:۷۹۷</ref> و [[جمعه]]،<ref>جواهرالکلام، ج۱۱، ص:۲۹۶</ref> مستحقّ [[زکات]]<ref>جواهرالکلام، ج۱۵، ص:۳۷۸</ref> و [[خمس]]،<ref>جواهرالکلام، ج۱۶، ص:۱۱۵</ref> [[قاضی]]،<ref>جواهرالکلام، ج۱۲، ص:۴۰</ref>[[شاهد]]، <ref>جواهرالکلام، ج۴۱، ص:۱۶</ref> و تقسیم کننده [[اموال]] که از جانب [[حاکم شرع]] [[نصب]] شده، <ref>العروة الوثقی، ج۴۰، ص:۳۲۷</ref> شرط است. بسیاری از [[فقیهان]] در [[مؤذّن]] [[جماعت]] <ref>العروة الوثقی، ج۱، ص:۶۰۸</ref> و [[نایب]] در [[حج]] <ref>العروة الوثقی، ج۲، ص:۵۰۴</ref> نیز تصریح به شرط بودن ایمان کرده‏‌اند.

در [[ازدواج]] شرط است هریک از [[زن]] و مرد کُفوْ دیگری باشد. مراد از کفو، اشتراک زوج و زوجه به لحاظ [[دین]] است. در اینکه علاوه بر [[اسلام]] ایمان به معنای خاصّ نیز در تحقق کفویّت شرط است یا نه، [[اختلاف]] است. برخی، بین زوج و زوجه تفصیل داده، در زوج ایمان را شرط دانسته‏‌اند و در نتیجه ازدواج زنِ [[مؤمن]] با مرد غیر مؤمن را صحیح ندانسته‏‌اند. این قول به اکثر فقها نسبت داده شده است<ref>مسالک الافهام، ج۷، ص:۴۰۰ ـ ۴۰۳؛ نهایة المرام، ج۱، ص:۲۰۰.</ref><ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۷۸۷.</ref>