جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*مسیحیت [[آیین]] [[حضرت]] [[عیسای مسیح]]{{ع}} است و به کسانی که بر [[دین حضرت عیسی]]{{ع}} و [[معتقد]] به "[[انجیل]]" به عنوان کتاب آسمانی‌اند، [[مسیحی]] یا [[نصرانی]] گفته می‌‌شود. | *مسیحیت [[آیین]] [[حضرت]] [[عیسای مسیح]]{{ع}} است و به کسانی که بر [[دین حضرت عیسی]]{{ع}} و [[معتقد]] به "[[انجیل]]" به عنوان کتاب آسمانی‌اند، [[مسیحی]] یا [[نصرانی]] گفته می‌‌شود. | ||
*[[مسیح]] یکی از لقب‌های [[عیسی بن مریم]] است. در این [[آیین]]، [[مسیحیان]] که از [[دین]] اصلی [[انحراف]] پیدا کرده‌اند، به سه [[خدا]] معتقداند: [[پدر]]، پسر، [[روح القدس]] و در همان حال، آن سه را یکی میدانند. می‌‌پندارند که [[عیسی]] کشته شد و به دار آویخته شد، تا فدیه [[گناهان]] [[امت]] خویش باشد. یک‌شنبه‌ها برای مراسم مذهبی در [[کلیسا]] جمع می‌شوند. برخی از [[افکار]] و [[احکام دینی]] آنان در "[[انجیل]]" آمده است. | * [[مسیح]] یکی از لقب‌های [[عیسی بن مریم]] است. در این [[آیین]]، [[مسیحیان]] که از [[دین]] اصلی [[انحراف]] پیدا کرده‌اند، به سه [[خدا]] معتقداند: [[پدر]]، پسر، [[روح القدس]] و در همان حال، آن سه را یکی میدانند. می‌‌پندارند که [[عیسی]] کشته شد و به دار آویخته شد، تا فدیه [[گناهان]] [[امت]] خویش باشد. یک‌شنبه‌ها برای مراسم مذهبی در [[کلیسا]] جمع می‌شوند. برخی از [[افکار]] و [[احکام دینی]] آنان در "[[انجیل]]" آمده است. | ||
*[[مسیحیان]] به سه [[فرقه]] مهم تقسیم شده‌اند: [[کاتولیک]]، اُرتدوکس و پروتِستانت و هر یک از این فرقه‌ها هم شعبه‌هایی دارد. بیشتر [[پیروان]] این [[دین]] در [[آمریکا]] و کشورهای اروپایی زندگی می کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۱۵.</ref>. | * [[مسیحیان]] به سه [[فرقه]] مهم تقسیم شده‌اند: [[کاتولیک]]، اُرتدوکس و پروتِستانت و هر یک از این فرقه‌ها هم شعبه‌هایی دارد. بیشتر [[پیروان]] این [[دین]] در [[آمریکا]] و کشورهای اروپایی زندگی می کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۱۵.</ref>. | ||
==[[زندگینامه]] [[حضرت عیسی]]{{ع}}== | ==[[زندگینامه]] [[حضرت عیسی]]{{ع}}== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==کتاب [[دینی]] [[مسیحیت]]== | ==کتاب [[دینی]] [[مسیحیت]]== | ||
*[[کتاب مقدس]] مسحیت دارای دو بخش است: [[عهد]] قدیم یا تورات و [[عهد جدید]] یا انجیل. بخش دوم تنها نزد [[مسیحیان]] [[مقدس]] است. [[عهد جدید]] شامل چهار [[انجیل]] متی، مرقس، [[لوقا]] و [[یوحنا]] و نیز [[اعمال]] رسولان و نامه‌های [[پولس]] [[حواری]] است. و اناجیل دیگر بغیر از اناجیل چهارگانه را کلیسای [[مسیحی]] بی اعتبار شمرد. کلمه "[[انجیل]]"، یونانی و به معنای [[بشارت]] است محتوای اناجیل، زندگینامه و بیانات [[اخلاقی]] و پندهای [[حضرت عیسی]] {{ع}} است. در [[عهد جدید]] خبری از [[احکام شرعی]] نیست و [[مسیحیان]] به همان احکامِ [[عهد]] قدیم پای بندند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۷. </ref>. | * [[کتاب مقدس]] مسحیت دارای دو بخش است: [[عهد]] قدیم یا تورات و [[عهد جدید]] یا انجیل. بخش دوم تنها نزد [[مسیحیان]] [[مقدس]] است. [[عهد جدید]] شامل چهار [[انجیل]] متی، مرقس، [[لوقا]] و [[یوحنا]] و نیز [[اعمال]] رسولان و نامه‌های [[پولس]] [[حواری]] است. و اناجیل دیگر بغیر از اناجیل چهارگانه را کلیسای [[مسیحی]] بی اعتبار شمرد. کلمه "[[انجیل]]"، یونانی و به معنای [[بشارت]] است محتوای اناجیل، زندگینامه و بیانات [[اخلاقی]] و پندهای [[حضرت عیسی]] {{ع}} است. در [[عهد جدید]] خبری از [[احکام شرعی]] نیست و [[مسیحیان]] به همان احکامِ [[عهد]] قدیم پای بندند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۷. </ref>. | ||
*[[مسیحیان]] معتقدند اناجیل کنونی نوشته یا املای [[حضرت عیسی]] نیست، بلکه [[حواریون]] بعد از [[مرگ]] زمینی [[عیسی]]، با [[الهامات]] [[روح‌القدس]] و پس از [[اجماع]] [[مسیحیان]]، آن را به [[نگارش]] درآوردند. به سه [[انجیل]] [[متی]]، [[مرقس]]، [[لوقا]] که محتوا و سبک یکسانی دارند اناجیل هم‌نوا میگویند. [[انجیل]] [[یوحنا]]، از نظر مطالب و سبک [[نگارش]]، با اناجیل هم‌نوا متفاوت است؛ زیرا متأثر از الهیات [[پولس]] نوشته شده و نویسنده آن از [[حواریون]] نیست و [[خدا]] می‌داند چه کسی این [[انجیل]] را نوشته است<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۷. </ref>. [[پولس]] مبلغ مشهور [[مسیحیت]] در قرن نخست میلادی، بعد از [[مسیح]]، دومین شخصیت مهم در نظر [[مسیحیان]] است. او نخست [[یهودی]] بود و در اثر تحول روحی به [[مسیحیت]] تغییر [[دین]] داد و سرانجام پس از مدت‌ها حبس در زندان به [[دستور]] نرون [[پادشاه روم]] به [[قتل]] رسید. نخستین نوشته‌های [[عهد جدید]] نامه‌های [[پولس]] است. بسیاری از [[اعتقادات]] کنونی چالش‌برانگیز در این [[دین]]، مانند [[الوهیت]] [[عیسی]]، [[رجعت]] او و [[آمرزش گناهان]] به خاطر [[صلیب]] کشیده شدن [[عیسی]] {{ع}}، به او منتسب است<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۷-۳۲۸؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۷.</ref>. | * [[مسیحیان]] معتقدند اناجیل کنونی نوشته یا املای [[حضرت عیسی]] نیست، بلکه [[حواریون]] بعد از [[مرگ]] زمینی [[عیسی]]، با [[الهامات]] [[روح‌القدس]] و پس از [[اجماع]] [[مسیحیان]]، آن را به [[نگارش]] درآوردند. به سه [[انجیل]] [[متی]]، [[مرقس]]، [[لوقا]] که محتوا و سبک یکسانی دارند اناجیل هم‌نوا میگویند. [[انجیل]] [[یوحنا]]، از نظر مطالب و سبک [[نگارش]]، با اناجیل هم‌نوا متفاوت است؛ زیرا متأثر از الهیات [[پولس]] نوشته شده و نویسنده آن از [[حواریون]] نیست و [[خدا]] می‌داند چه کسی این [[انجیل]] را نوشته است<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۷. </ref>. [[پولس]] مبلغ مشهور [[مسیحیت]] در قرن نخست میلادی، بعد از [[مسیح]]، دومین شخصیت مهم در نظر [[مسیحیان]] است. او نخست [[یهودی]] بود و در اثر تحول روحی به [[مسیحیت]] تغییر [[دین]] داد و سرانجام پس از مدت‌ها حبس در زندان به [[دستور]] نرون [[پادشاه روم]] به [[قتل]] رسید. نخستین نوشته‌های [[عهد جدید]] نامه‌های [[پولس]] است. بسیاری از [[اعتقادات]] کنونی چالش‌برانگیز در این [[دین]]، مانند [[الوهیت]] [[عیسی]]، [[رجعت]] او و [[آمرزش گناهان]] به خاطر [[صلیب]] کشیده شدن [[عیسی]] {{ع}}، به او منتسب است<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۷-۳۲۸؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۷.</ref>. | ||
==رسمیت یافتن [[مسیحیت]]== | ==رسمیت یافتن [[مسیحیت]]== | ||
*[[مسیحیت]] از فرقه‌ای [[یهودی]] به شمار می‌رفت ولی با گسترش و آشکار شدن آن به صورت [[دینی]] [[جدید]]، قسطنطنین [[کبیر]] در سال ۳۱۳ م. به [[مسیحیت]] گروید و [[مسیحیت]] [[کیش]] رسمی [[دولت]] [[روم]] شد. قسطنطنین برای [[حل اختلافات]]، نمایندگانی را از [[مسیحیان]] [[جهان]] گرد آورد و به سال ۳۲۵ م. شورایی را سامان داد که آن را "شورای نیقیه" می‌خوانند. این [[شورا]]، [[تثلیث]] را به عنوان [[اعتقاد]] رسمی [[مسیحیت]] معتبر شمرد و اناجیل چهارگانه را به رسمیت [[شناخت]]. از آن پس، شوراهای دیگری نیز بر پا شد که مصوبات آنها را "[[قانون]] [[شرع]]" میگویند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۸.</ref>. | * [[مسیحیت]] از فرقه‌ای [[یهودی]] به شمار می‌رفت ولی با گسترش و آشکار شدن آن به صورت [[دینی]] [[جدید]]، قسطنطنین [[کبیر]] در سال ۳۱۳ م. به [[مسیحیت]] گروید و [[مسیحیت]] [[کیش]] رسمی [[دولت]] [[روم]] شد. قسطنطنین برای [[حل اختلافات]]، نمایندگانی را از [[مسیحیان]] [[جهان]] گرد آورد و به سال ۳۲۵ م. شورایی را سامان داد که آن را "شورای نیقیه" می‌خوانند. این [[شورا]]، [[تثلیث]] را به عنوان [[اعتقاد]] رسمی [[مسیحیت]] معتبر شمرد و اناجیل چهارگانه را به رسمیت [[شناخت]]. از آن پس، شوراهای دیگری نیز بر پا شد که مصوبات آنها را "[[قانون]] [[شرع]]" میگویند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۸.</ref>. | ||
==تصلیب و [[تثلیث]]== | ==تصلیب و [[تثلیث]]== | ||
*[[مسیحیان]] معتقدند [[عیسی]] به [[صلیب]] کشیده شد و [[دفن]] گردید، ولی پس از ۳ روز زنده شد و به [[آسمان]] رفت و نزد [[خداوند]] جای گرفت. هنگامی که بزرگان [[یهود]] دیدند [[تعالیم]] [[حضرت عیسی]] در تضاد با [[منافع]] آنهاست، برای کشتن او [[توطئه]] کردند، یهودای اسخریوطی یکی از ۱۲ [[حواری]] او، [[عیسی]] {{ع}} را به مأموران [[یهودی]] [[تسلیم]] کرد. هر چهار [[انجیل]]، داستان به [[صلیب]] کشیده شدن [[عیسی]] را با اندک اختلافی [[بیان]] می‌‌کنند. این اتفاق در سال ۳۳ برای [[حضرت عیسی]] رخ داد که مبدا [[تاریخ]] میلادی نیز گردید. به [[عقیده]] [[مسیحیان]] از آنجا که [[بشر]] از [[حضرت آدم]] تاکنون گرفتار [[گناهان]] مختلف بوده و اثر آن پس از [[توبه]] نیز همچنان باقی است، [[عیسی]] {{ع}} با [[تسلیم]] مطلق خود در مقابل [[خدا]]، کفارۀ [[گناه]] [[بشریت]] شد<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۹.</ref>. | * [[مسیحیان]] معتقدند [[عیسی]] به [[صلیب]] کشیده شد و [[دفن]] گردید، ولی پس از ۳ روز زنده شد و به [[آسمان]] رفت و نزد [[خداوند]] جای گرفت. هنگامی که بزرگان [[یهود]] دیدند [[تعالیم]] [[حضرت عیسی]] در تضاد با [[منافع]] آنهاست، برای کشتن او [[توطئه]] کردند، یهودای اسخریوطی یکی از ۱۲ [[حواری]] او، [[عیسی]] {{ع}} را به مأموران [[یهودی]] [[تسلیم]] کرد. هر چهار [[انجیل]]، داستان به [[صلیب]] کشیده شدن [[عیسی]] را با اندک اختلافی [[بیان]] می‌‌کنند. این اتفاق در سال ۳۳ برای [[حضرت عیسی]] رخ داد که مبدا [[تاریخ]] میلادی نیز گردید. به [[عقیده]] [[مسیحیان]] از آنجا که [[بشر]] از [[حضرت آدم]] تاکنون گرفتار [[گناهان]] مختلف بوده و اثر آن پس از [[توبه]] نیز همچنان باقی است، [[عیسی]] {{ع}} با [[تسلیم]] مطلق خود در مقابل [[خدا]]، کفارۀ [[گناه]] [[بشریت]] شد<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۹.</ref>. | ||
*[[تثلیث]]، به صورت صریح و آشکار در [[کتاب مقدس]] [[مسیحیان]] وارد نشده است، هرچند گفته می‌‌شود ریشه‌های آن به برخی عبارات [[عهد جدید]] برمی‌گردد. واژۀ [[پدر]] دربارۀ [[خدا]] را [[عیسی]] به کار می‌‌برد و [[الوهیت]] [[عیسی]] نیز در شورایی در نیقیه [[تأیید]] و پذیرفته شد. [[روح‌القدس]] هم به عقیدۀ [[مسیحیان]] فرشتۀ [[خدا]] نیست، بلکه او خود خداست، که در [[جهان]] بشری زیست میکند و جامعۀ [[مسیحی]] را [[ارشاد]] میکند. با تلاش‌های فراوان که دربارۀ توجیه [[تثلیث]] تاکنون انجام شده، اما همگی به نافرجامی کوشش‌های خود معترف هستند و آن را یک [[راز]] میدانند که قابل [[بیان]] با تعابیر بشری نیست<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۸.</ref>. | * [[تثلیث]]، به صورت صریح و آشکار در [[کتاب مقدس]] [[مسیحیان]] وارد نشده است، هرچند گفته می‌‌شود ریشه‌های آن به برخی عبارات [[عهد جدید]] برمی‌گردد. واژۀ [[پدر]] دربارۀ [[خدا]] را [[عیسی]] به کار می‌‌برد و [[الوهیت]] [[عیسی]] نیز در شورایی در نیقیه [[تأیید]] و پذیرفته شد. [[روح‌القدس]] هم به عقیدۀ [[مسیحیان]] فرشتۀ [[خدا]] نیست، بلکه او خود خداست، که در [[جهان]] بشری زیست میکند و جامعۀ [[مسیحی]] را [[ارشاد]] میکند. با تلاش‌های فراوان که دربارۀ توجیه [[تثلیث]] تاکنون انجام شده، اما همگی به نافرجامی کوشش‌های خود معترف هستند و آن را یک [[راز]] میدانند که قابل [[بیان]] با تعابیر بشری نیست<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۸.</ref>. | ||
==[[آیین های]] [[مقدس]] [[مسیحیان]]== | ==[[آیین های]] [[مقدس]] [[مسیحیان]]== | ||
*در [[دین مسیحیت]] برای [[پیروان]] آن، آیین‌های متعددی آمده است که به جا آوردن آنها به معنای [[ملاقات]] و همسانی با [[حضرت مسیح]] است؛ زیرا آنها معتقدند [[حضرت مسیح]] بعد از بازگشت از میان مردگان، این [[اعمال]] را انجام می‌دهد و با وجود اختلافاتی در تعداد آنها، اما درباره تعمید و عشای ربانی همۀ [[مسیحیان]] اتفاق‌نظر دارند. | *در [[دین مسیحیت]] برای [[پیروان]] آن، آیین‌های متعددی آمده است که به جا آوردن آنها به معنای [[ملاقات]] و همسانی با [[حضرت مسیح]] است؛ زیرا آنها معتقدند [[حضرت مسیح]] بعد از بازگشت از میان مردگان، این [[اعمال]] را انجام می‌دهد و با وجود اختلافاتی در تعداد آنها، اما درباره تعمید و عشای ربانی همۀ [[مسیحیان]] اتفاق‌نظر دارند. | ||
*مهمترین و شایع‌ترین [[آیین‌ها]] نزد [[مسیحیان]] عبارتند از: | *مهمترین و شایع‌ترین [[آیین‌ها]] نزد [[مسیحیان]] عبارتند از: | ||
#تعمید: نخستین و مهمترین آیینی که برای ورود به [[جهان]] [[مسیحیت]] لازم و ضروری است که [[خدا]] با آن، همۀ آثار [[زندگی]] و [[مرگ]] [[عیسی]] {{ع}} را به فرد اعطا میکند. تعمید نوعی از شستشو بوده که همراه آن، کشیش این عبارت را می‌‌خواند: تو را به نام [[پدر]]، پسر و [[روح‌القدس]] تعمید می‌دهم: [[مسیحیان]] معمولاً در روز [[عید]] [[پاک]] که مهمترین جشن [[دینی]] [[مسیحیان]]، به خاطر یادآوری برخاستن [[مسیح]] از میان مردگان در روز سوم پس از تصلیب است، تعمید می‌‌گیرند<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۹-۳۳۰.</ref>. | #تعمید: نخستین و مهمترین آیینی که برای ورود به [[جهان]] [[مسیحیت]] لازم و ضروری است که [[خدا]] با آن، همۀ آثار [[زندگی]] و [[مرگ]] [[عیسی]] {{ع}} را به فرد اعطا میکند. تعمید نوعی از شستشو بوده که همراه آن، کشیش این عبارت را می‌‌خواند: تو را به نام [[پدر]]، پسر و [[روح‌القدس]] تعمید می‌دهم: [[مسیحیان]] معمولاً در روز [[عید]] [[پاک]] که مهمترین جشن [[دینی]] [[مسیحیان]]، به خاطر یادآوری برخاستن [[مسیح]] از میان مردگان در روز سوم پس از تصلیب است، تعمید می‌‌گیرند<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۹-۳۳۰.</ref>. | ||
#[[تأیید]]: پس از [[فدا]] که [[نجات]] از [[گناه]] و ورود به دنیای [[ایمان]] است، نوبت به [[تأیید]] می‌‌رسد، که آن [[شهادت]] و [[گواهی]] فرد به چیزی است که [[خدا]] به وسیلۀ [[عیسی]] برای [[بشریت]] محقق ساخته و [[کمک]] خواستن از [[روح‌القدس]] برای انجام این [[وظیفه]] است. [[تأیید]] توسط [[اسقف]] یا [[جانشین]] او با [[خواندن]] این عبارت انجام می‌‌شود: [[روح‌القدس]] را بپذیر، تا بتوانی به [[مسیح]] [[شهادت]] دهی<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۳۰.</ref>. | # [[تأیید]]: پس از [[فدا]] که [[نجات]] از [[گناه]] و ورود به دنیای [[ایمان]] است، نوبت به [[تأیید]] می‌‌رسد، که آن [[شهادت]] و [[گواهی]] فرد به چیزی است که [[خدا]] به وسیلۀ [[عیسی]] برای [[بشریت]] محقق ساخته و [[کمک]] خواستن از [[روح‌القدس]] برای انجام این [[وظیفه]] است. [[تأیید]] توسط [[اسقف]] یا [[جانشین]] او با [[خواندن]] این عبارت انجام می‌‌شود: [[روح‌القدس]] را بپذیر، تا بتوانی به [[مسیح]] [[شهادت]] دهی<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۳۰.</ref>. | ||
#اعتراف: [[مسیحیان]] در [[آیین]] اعتراف از [[گناهان]] خود [[توبه]] می‌‌کنند و از این طریق [[بخشش]] و [[مغفرت]] [[خداوند]] را طلب می‌‌نمایند که امروزه بیشتر به صورت فردی و در حضور [[پدران]] [[روحانی]] انجام می‌‌شود<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۳۰.</ref>. | #اعتراف: [[مسیحیان]] در [[آیین]] اعتراف از [[گناهان]] خود [[توبه]] می‌‌کنند و از این طریق [[بخشش]] و [[مغفرت]] [[خداوند]] را طلب می‌‌نمایند که امروزه بیشتر به صورت فردی و در حضور [[پدران]] [[روحانی]] انجام می‌‌شود<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۳۰.</ref>. | ||
#تدهین: [[آیین]] تدهین مخصوص بیماران و با روغن [[مقدس]] است و نشانۀ وجود [[خدا]] و [[محبت]] اوست، به اینکه آنها تنها نیستند، بلکه [[عیسی]] با ایشان است و آنان را به سمت [[خدا]] [[هدایت]] میکند<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۳۰.</ref>. | #تدهین: [[آیین]] تدهین مخصوص بیماران و با روغن [[مقدس]] است و نشانۀ وجود [[خدا]] و [[محبت]] اوست، به اینکه آنها تنها نیستند، بلکه [[عیسی]] با ایشان است و آنان را به سمت [[خدا]] [[هدایت]] میکند<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۳۰.</ref>. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==انشعابات [[مسیحیت]]== | ==انشعابات [[مسیحیت]]== | ||
*[[مسیحیت]] به سه فرقۀ بزرگ [[کاتولیک]]، ارتدکس و [[پروتستان]] انشعاب یافته است. تشکیل کلیسای ارتدکس و جدایی آن از کلیسای [[کاتولیک]] [[روم]]، نخستین انشعاب مهم در [[مسیحیت]] بود که [[اختلافات]] [[سیاسی]] [[روم]] و بیزانس بدین انشعاب دامن زدند. ارتدکس‌ها به بارداری بی‌شائبۀ [[حضرت مریم]] {{ع}} و مصون بودن [[مقامات]] والای کلیسایی از [[خطا]] و اشتباه [[معتقد]] نیستند. کشیش‌های ارتدکس [[ازدواج]] را برای خود روا میدانند و [[عبادات]] شفاهی را به زبان رایج [[مردم]] انجام می‌دهند. سختگیری کلیسای [[کاتولیک]]، وجود مقررات دست و پاگیر و زیر فشار نهادن [[مؤمنان]] [[مسیحی]] قرون وسطی، گروهی از روشنفکران کلیسای [[روم]] را به [[اعتراض]] واداشت. این حرکت اعتراض‌آمیز، [[نهضت]] [[پروتستان]] نام گرفت که مارتین لوتر از [[رهبران]] این [[نهضت]] بود. همۀ فرقه‌های [[مذهب]] پروتستان‌ها مخالف [[قدرت الهی]] پاپ اند و معتقدند [[مؤمنین]] در ارتباط با [[خدا]] [[نیازمند]] کشیش نیستند و [[کشیشان]] می‌توانند [[ازدواج]] کنند. همچنین، [[اعتراف به گناه]] را [[واجب]] نمی‌شمارند و به [[برزخ]] و دوشیزگی [[حضرت مریم]] {{ع}} [[اعتقاد]] ندارند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۹.</ref>. | * [[مسیحیت]] به سه فرقۀ بزرگ [[کاتولیک]]، ارتدکس و [[پروتستان]] انشعاب یافته است. تشکیل کلیسای ارتدکس و جدایی آن از کلیسای [[کاتولیک]] [[روم]]، نخستین انشعاب مهم در [[مسیحیت]] بود که [[اختلافات]] [[سیاسی]] [[روم]] و بیزانس بدین انشعاب دامن زدند. ارتدکس‌ها به بارداری بی‌شائبۀ [[حضرت مریم]] {{ع}} و مصون بودن [[مقامات]] والای کلیسایی از [[خطا]] و اشتباه [[معتقد]] نیستند. کشیش‌های ارتدکس [[ازدواج]] را برای خود روا میدانند و [[عبادات]] شفاهی را به زبان رایج [[مردم]] انجام می‌دهند. سختگیری کلیسای [[کاتولیک]]، وجود مقررات دست و پاگیر و زیر فشار نهادن [[مؤمنان]] [[مسیحی]] قرون وسطی، گروهی از روشنفکران کلیسای [[روم]] را به [[اعتراض]] واداشت. این حرکت اعتراض‌آمیز، [[نهضت]] [[پروتستان]] نام گرفت که مارتین لوتر از [[رهبران]] این [[نهضت]] بود. همۀ فرقه‌های [[مذهب]] پروتستان‌ها مخالف [[قدرت الهی]] پاپ اند و معتقدند [[مؤمنین]] در ارتباط با [[خدا]] [[نیازمند]] کشیش نیستند و [[کشیشان]] می‌توانند [[ازدواج]] کنند. همچنین، [[اعتراف به گناه]] را [[واجب]] نمی‌شمارند و به [[برزخ]] و دوشیزگی [[حضرت مریم]] {{ع}} [[اعتقاد]] ندارند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۵۹.</ref>. | ||
*جنبش اطلاح‌طلبانه پروتستان‌ها با "[[مسیحیت یهودی]]" در قرن شانزدهم ارتباط پیدا میکند، به طوری که پروتستان‌ها اعتبار و آبروی [[یهودیان]] را به آنها بازگرداندند و [[عهد قدیم]] ([[یهودیان]]) بالاترین منبع [[اعتقادی]] پروتستان‌ها شد. با [[انقلاب]] پورتانی‌ها در قرن هفده، [[یهودی]] شدن [[مسیحیت]] به اوج خود رسید تاجایی که برخی از آنها [[نماز]] و [[کتاب مقدس]] را به زبان عبری می‌خواندند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۶۳.</ref>. | *جنبش اطلاح‌طلبانه پروتستان‌ها با "[[مسیحیت یهودی]]" در قرن شانزدهم ارتباط پیدا میکند، به طوری که پروتستان‌ها اعتبار و آبروی [[یهودیان]] را به آنها بازگرداندند و [[عهد قدیم]] ([[یهودیان]]) بالاترین منبع [[اعتقادی]] پروتستان‌ها شد. با [[انقلاب]] پورتانی‌ها در قرن هفده، [[یهودی]] شدن [[مسیحیت]] به اوج خود رسید تاجایی که برخی از آنها [[نماز]] و [[کتاب مقدس]] را به زبان عبری می‌خواندند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۶۳.</ref>. | ||
*در حال حاضر "[[مسیحیت صهیونیستی]]" جریانی [[فرهنگی]] ـ [[سیاسی]] است که با تکیه بر آموزه‌های [[تورات]]، [[تمایلات]] [[سیاسی]] [[صهیونیستی]] و امکانات نظامی [[آمریکا]] سعی در کسب سلطۀ کامل بر جغرافیای [[فرهنگی]] و خاکی [[مسلمین]] (از نیل تا [[فرات]]) دارد. این جریان موضوع [[زمینه‌سازی ظهور]] [[مقدس]] را بهانۀ حضور در خاورمیانه، [[حمایت]] از [[اسرائیل]]، تسلط بر [[عراق]] و... ساخته و "[[ظهور حضرت عیسی]] {{ع}}" را مشروط به تشکیل [[اسرائیل]] بزرگ، انهدام [[بیت المقدس]]، بنای هیکل [[سلیمان]] و بالاخره واقعۀ "[[آرماگدون]]" می‌شناسند و حذف عوامل تحقق این [[استراتژی]]، مقابله با [[مسلمین]] و [[روحیه]] جهادی [[شیعیان]]، سلطۀ کامل بر [[ایران]] [[اسلامی]] و قتل‌عام [[مخالفان]] [[سلطه]] [[صهیونیسم]] بر [[سرزمین‌های اسلامی]] را مقدمۀ لازم به شمار می‌آورد. متمسک شدن به موضوع "قریب الوقوع بودن [[ظهور]] [[حضرت مسیح]] {{ع}} "برای محتوم جلوه دادن سلطۀ [[یهودیت]] و [[مسیحیت]] بر کل [[جهان]] در هیئت [[حکومت جهانی]]، حکایت از طرح زیرکانه و سلطه‌جویانۀ آنها دارد<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۶۱.</ref>. | *در حال حاضر "[[مسیحیت صهیونیستی]]" جریانی [[فرهنگی]] ـ [[سیاسی]] است که با تکیه بر آموزه‌های [[تورات]]، [[تمایلات]] [[سیاسی]] [[صهیونیستی]] و امکانات نظامی [[آمریکا]] سعی در کسب سلطۀ کامل بر جغرافیای [[فرهنگی]] و خاکی [[مسلمین]] (از نیل تا [[فرات]]) دارد. این جریان موضوع [[زمینه‌سازی ظهور]] [[مقدس]] را بهانۀ حضور در خاورمیانه، [[حمایت]] از [[اسرائیل]]، تسلط بر [[عراق]] و... ساخته و "[[ظهور حضرت عیسی]] {{ع}}" را مشروط به تشکیل [[اسرائیل]] بزرگ، انهدام [[بیت المقدس]]، بنای هیکل [[سلیمان]] و بالاخره واقعۀ "[[آرماگدون]]" می‌شناسند و حذف عوامل تحقق این [[استراتژی]]، مقابله با [[مسلمین]] و [[روحیه]] جهادی [[شیعیان]]، سلطۀ کامل بر [[ایران]] [[اسلامی]] و قتل‌عام [[مخالفان]] [[سلطه]] [[صهیونیسم]] بر [[سرزمین‌های اسلامی]] را مقدمۀ لازم به شمار می‌آورد. متمسک شدن به موضوع "قریب الوقوع بودن [[ظهور]] [[حضرت مسیح]] {{ع}} "برای محتوم جلوه دادن سلطۀ [[یهودیت]] و [[مسیحیت]] بر کل [[جهان]] در هیئت [[حکومت جهانی]]، حکایت از طرح زیرکانه و سلطه‌جویانۀ آنها دارد<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۶۱.</ref>. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
*زمان دقیق ورود [[مسیحیت]] به [[جزیرة العرب]] معلوم نیست، اما مبشران [[مسیحی]] در قالب کاروان‌های تجاری و غیر تجاری به [[جزیرة العرب]] [[سفر]] میکردند و به [[تبلیغ]] [[آیین]] خود می‌پرداختند. از سوی دیگر، راهبانی نیز در سرتاسر بلاد [[عرب]] به سر می‌بردند که به "اساقفه خیام" معروف بودند. این [[روابط]] موجب شد در کنار [[بت‌پرستی]]، بزرگ‌ترین [[دین]] شبه جزیره؛ ادیانی چون [[مسیحیّت]] نیز به [[جزیرة العرب]] راه یابند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص۹۵-۹۶.</ref>. | *زمان دقیق ورود [[مسیحیت]] به [[جزیرة العرب]] معلوم نیست، اما مبشران [[مسیحی]] در قالب کاروان‌های تجاری و غیر تجاری به [[جزیرة العرب]] [[سفر]] میکردند و به [[تبلیغ]] [[آیین]] خود می‌پرداختند. از سوی دیگر، راهبانی نیز در سرتاسر بلاد [[عرب]] به سر می‌بردند که به "اساقفه خیام" معروف بودند. این [[روابط]] موجب شد در کنار [[بت‌پرستی]]، بزرگ‌ترین [[دین]] شبه جزیره؛ ادیانی چون [[مسیحیّت]] نیز به [[جزیرة العرب]] راه یابند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص۹۵-۹۶.</ref>. | ||
===[[مسیحیان]] در [[یمن]]=== | ===[[مسیحیان]] در [[یمن]]=== | ||
*[[تاریخ]] انتشار [[مسیحیّت]] را در [[یمن]]، اوایل [[قرن چهارم]] میلادی بیان کرده‌اند و رواج این [[دین]] را به مردی [[پارسا]] و کوشا به نام "فیمیون" نسبت داده‌اند. حضور بیست ساله [[حبشیان]] در [[یمن]] نیز باعث تقویت [[آیین مسیحیّت]] در آن دیار شد؛ از این‌رو بسیاری از [[مردم]] [[مسیحیّت]] را برای خود [[انتخاب]] کردند و کنیسه‌های مجلل بسیاری در [[یمن]] بنا شد و [[نصرانیت]] در [[قبایل]] "[[ربیعه]]" و "غسان" و "طی" رواج یافت و بسیاری از بزرگان [[عرب]] [[نصرانی]] شدند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص۹۵-۹۶.</ref>. | * [[تاریخ]] انتشار [[مسیحیّت]] را در [[یمن]]، اوایل [[قرن چهارم]] میلادی بیان کرده‌اند و رواج این [[دین]] را به مردی [[پارسا]] و کوشا به نام "فیمیون" نسبت داده‌اند. حضور بیست ساله [[حبشیان]] در [[یمن]] نیز باعث تقویت [[آیین مسیحیّت]] در آن دیار شد؛ از این‌رو بسیاری از [[مردم]] [[مسیحیّت]] را برای خود [[انتخاب]] کردند و کنیسه‌های مجلل بسیاری در [[یمن]] بنا شد و [[نصرانیت]] در [[قبایل]] "[[ربیعه]]" و "غسان" و "طی" رواج یافت و بسیاری از بزرگان [[عرب]] [[نصرانی]] شدند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص۹۵-۹۶.</ref>. | ||
===[[مسیحیان]] [[حجاز]]=== | ===[[مسیحیان]] [[حجاز]]=== | ||
*[[مسیحیان]] منطقه [[حجاز]] را افراد غریبی تشکیل می‌دادند که در قالب اشتغال، [[تجارت]] و [[بندگی]]، در منطقه حضور داشتند. علاوه بر اینها حضور مبلغان [[مسیحی]] در سرتاسر [[حجاز]] را نیز باید به جمع [[مسیحیان]] منطقه اضافه کرد. عده‌ای از [[مردم]] [[مکه]] به [[آیین نصرانیت]] درآمده و در [[طائف]] نیز تعدادی [[مسیحی]] به سر می‌بردند که در اجرای [[فرایض]] [[دینی]] [[آزاد]] بودند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص:۹۷-۹۸.</ref>. | * [[مسیحیان]] منطقه [[حجاز]] را افراد غریبی تشکیل می‌دادند که در قالب اشتغال، [[تجارت]] و [[بندگی]]، در منطقه حضور داشتند. علاوه بر اینها حضور مبلغان [[مسیحی]] در سرتاسر [[حجاز]] را نیز باید به جمع [[مسیحیان]] منطقه اضافه کرد. عده‌ای از [[مردم]] [[مکه]] به [[آیین نصرانیت]] درآمده و در [[طائف]] نیز تعدادی [[مسیحی]] به سر می‌بردند که در اجرای [[فرایض]] [[دینی]] [[آزاد]] بودند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص:۹۷-۹۸.</ref>. | ||
===[[مسیحیان]] [[شرق]] [[عربستان]]=== | ===[[مسیحیان]] [[شرق]] [[عربستان]]=== | ||
*[[مسیحیت]] از طریق [[عراق]]، عمان و [[بحرین]]، به [[شرق]] [[عربستان]] راه یافته بود. افزون بر آن، رومی‌ها هم از طریق دریا به آنجا رفتند و در مناطقی چون [[بحرین]] ساکن شدند. در قطر و هجر و بعضی از جزایر خلیج [[فارس]] نیز مسیحیانی [[زندگی]] میکردند که غالباً مذهبشان را از [[مسیحیان]] [[حیره]] گرفته بودند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص:۹۷-۹۸.</ref>. | * [[مسیحیت]] از طریق [[عراق]]، عمان و [[بحرین]]، به [[شرق]] [[عربستان]] راه یافته بود. افزون بر آن، رومی‌ها هم از طریق دریا به آنجا رفتند و در مناطقی چون [[بحرین]] ساکن شدند. در قطر و هجر و بعضی از جزایر خلیج [[فارس]] نیز مسیحیانی [[زندگی]] میکردند که غالباً مذهبشان را از [[مسیحیان]] [[حیره]] گرفته بودند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص:۹۷-۹۸.</ref>. | ||
==[[مذاهب]] [[نصرانیه]]== | ==[[مذاهب]] [[نصرانیه]]== | ||
*[[مذاهب]] [[نصرانی]] که به [[عربستان]] راه یافته بودند عبارت‌اند از: | * [[مذاهب]] [[نصرانی]] که به [[عربستان]] راه یافته بودند عبارت‌اند از: | ||
# [[مذهب]] [[یعقوبیه]] که به [[یعقوب]] البرادعی منسوب‌اند. آنها برای [[حضرت مسیح]]{{ع}} قائل به [[طبیعت]] واحد بودند و به "منوفیزیست‌ها" معروف‌اند. مرکز این [[مذهب]]، [[عراق]] بود و از آنجا به منطقه [[بادیه]] و [[شرق]] [[جزیرة العرب]] راه یافت. | # [[مذهب]] [[یعقوبیه]] که به [[یعقوب]] البرادعی منسوب‌اند. آنها برای [[حضرت مسیح]]{{ع}} قائل به [[طبیعت]] واحد بودند و به "منوفیزیست‌ها" معروف‌اند. مرکز این [[مذهب]]، [[عراق]] بود و از آنجا به منطقه [[بادیه]] و [[شرق]] [[جزیرة العرب]] راه یافت. | ||
# [[مذهب]] نسطوریه نیز منسوب به نسطوریوس بودند. آنان قائل به دو طبیعتی بودن [[حضرت مسیح]]{{ع}} (طبیعتی [[انسانی]] و طبیعتی [[الهی]]) بودند. این [[مذهب]]، نخست به "[[حیره]]" راه یافت و از آنجا به واسطه قافله‌های تجاری و مبلغان [[مسیحی]] که دائم بین [[حیره]] و [[یمن]] در حرکت بودند، به یمامه و بعد به [[نجران]] و [[یمن]] راه یافت و سپس از راه [[عراق]] و [[یمن]] به قطر، [[بحرین]]، عمان و دیگر نواحی شبه جزیره منتشر شد. نسطوریان تا [[ظهور اسلام]] در [[یمن]] پابرجا بودند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص:۹۷-۹۸.</ref>. | # [[مذهب]] نسطوریه نیز منسوب به نسطوریوس بودند. آنان قائل به دو طبیعتی بودن [[حضرت مسیح]]{{ع}} (طبیعتی [[انسانی]] و طبیعتی [[الهی]]) بودند. این [[مذهب]]، نخست به "[[حیره]]" راه یافت و از آنجا به واسطه قافله‌های تجاری و مبلغان [[مسیحی]] که دائم بین [[حیره]] و [[یمن]] در حرکت بودند، به یمامه و بعد به [[نجران]] و [[یمن]] راه یافت و سپس از راه [[عراق]] و [[یمن]] به قطر، [[بحرین]]، عمان و دیگر نواحی شبه جزیره منتشر شد. نسطوریان تا [[ظهور اسلام]] در [[یمن]] پابرجا بودند<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مسیحیت (مقاله)|مسیحیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص:۹۷-۹۸.</ref>. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[پیروان ادیان آسمانی]] | * [[پیروان ادیان آسمانی]] | ||
* [[اهل کتاب]] | * [[اهل کتاب]] | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
{{نبوت شناسی}} | {{نبوت شناسی}} | ||
[[رده:ادیان ابراهیمی]] | [[رده:ادیان ابراهیمی]] | ||