←راه‌های شناخت پیامبران
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* اقرار اجمالی به [[نبوت]] [[پیامبر گرامی اسلام]] و سایر پیامبران الهی از اصول مهم اسلام است. بدیهی است اقرار به چیزی فرع بر معرفت آن است. و به همین دلیل [[امام صادق]]{{ع}} افضل واجبات و فرائض الهی را بعد از معرفت پروردگار و اقرار به عبودیّت برای او، معرفت [[رسول]] و شهادت به [[نبوت]] او دانسته است. ایشان می‌فرمایند:"همانا بهترین فرایض و واجب‌ترین آن‌ها بر انسان، معرفت پروردگار و اقرار بندگی برای او... و بعد از آن معرفت [[رسول]] و شهادت به [[نبوت]] اوست. و درجه اوّل معرفت [[رسول]] اقرار به [[نبوت]] او واقرار به کتاب و امر و نهیی است که از سوی خدا آورده است. پس همه اینها از خدای تعالی است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|"إِنَّ أَفْضَلَ الْفَرَائِضِ وَ أَوْجَبَهَا عَلَى الْإِنْسَانِ مَعْرِفَةُ الرَّبِّ وَ الْإِقْرَارُ لَهُ بِالْعُبُودِيَّةِ … وَ بَعْدَهُ مَعْرِفَةُ الرَّسُولِ وَ الشَّهَادَةُ بِالنُّبُوَّةِ وَ أَدْنَى مَعْرِفَةِ الرَّسُولِ الْإِقْرَارُ بِنُبُوَّتِهِ وَ أَنَّ مَا أَتَى بِهِ مِنْ كِتَابٍ أَوْ أَمْرٍ أَوْ نَهْيٍ فَذَلِكَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}}؛ کفایة الاثر، ص:۲۶۲.</ref> در این حدیث شریف پایین‌ترین درجه معرفت به رسول اقرار و شهادت به [[نبوت]] او دانسته شده است. این امر نشانگر آن است که هر اقراری معرفتی را در بر دارد. و درجه و مرتبه اقرار، نشان دهنده درجه معرفت است. اقرار اجمالی به [[نبوت]] [[پیامبر]] و تصدیق اجمالی به اینکه همه آنچه او آورده است از طرف آفریدگار است؛ پایین‌ترین درجه شناخت اوست. و هر اندازه این اقرار و تصدیق کامل‌تر و محکم‌تر شود به همان اندازه معرفت نیز کامل‌تر خواهد بود<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی| بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص:۳۵.</ref>. | * اقرار اجمالی به [[نبوت]] [[پیامبر گرامی اسلام]] و سایر پیامبران الهی از اصول مهم اسلام است. بدیهی است اقرار به چیزی فرع بر معرفت آن است. و به همین دلیل [[امام صادق]]{{ع}} افضل واجبات و فرائض الهی را بعد از معرفت پروردگار و اقرار به عبودیّت برای او، معرفت [[رسول]] و شهادت به [[نبوت]] او دانسته است. ایشان می‌فرمایند:"همانا بهترین فرایض و واجب‌ترین آن‌ها بر انسان، معرفت پروردگار و اقرار بندگی برای او... و بعد از آن معرفت [[رسول]] و شهادت به [[نبوت]] اوست. و درجه اوّل معرفت [[رسول]] اقرار به [[نبوت]] او واقرار به کتاب و امر و نهیی است که از سوی خدا آورده است. پس همه اینها از خدای تعالی است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|"إِنَّ أَفْضَلَ الْفَرَائِضِ وَ أَوْجَبَهَا عَلَى الْإِنْسَانِ مَعْرِفَةُ الرَّبِّ وَ الْإِقْرَارُ لَهُ بِالْعُبُودِيَّةِ … وَ بَعْدَهُ مَعْرِفَةُ الرَّسُولِ وَ الشَّهَادَةُ بِالنُّبُوَّةِ وَ أَدْنَى مَعْرِفَةِ الرَّسُولِ الْإِقْرَارُ بِنُبُوَّتِهِ وَ أَنَّ مَا أَتَى بِهِ مِنْ كِتَابٍ أَوْ أَمْرٍ أَوْ نَهْيٍ فَذَلِكَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}}؛ کفایة الاثر، ص:۲۶۲.</ref> در این حدیث شریف پایین‌ترین درجه معرفت به رسول اقرار و شهادت به [[نبوت]] او دانسته شده است. این امر نشانگر آن است که هر اقراری معرفتی را در بر دارد. و درجه و مرتبه اقرار، نشان دهنده درجه معرفت است. اقرار اجمالی به [[نبوت]] [[پیامبر]] و تصدیق اجمالی به اینکه همه آنچه او آورده است از طرف آفریدگار است؛ پایین‌ترین درجه شناخت اوست. و هر اندازه این اقرار و تصدیق کامل‌تر و محکم‌تر شود به همان اندازه معرفت نیز کامل‌تر خواهد بود<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی| بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص:۳۵.</ref>. | ||
==منبع صحیح شناخت [[پیامبران]] پیشین== | |||
*تنها راه صحیح برای آگاهی از انبیای گذشته، قرآن کریم و اخبار و آثار معتبری است که از [[معصومان]]: به دست ما رسیده است. کتب انبیای پیشین که هم‌اکنون در دسترس است، بر اساس شواهد تاریخی، تحریف شده و تاریخ ادیان الهی نیز بر تحریف کتب پیشین دلالت می‌کند. گزارش‌های تاریخی مستقل هم از حوادث عصر [[پیامبران]] در دسترس نیست. همچنین برخی از مضامین این کتب نیز ازآنجاکه با عقل و با اصول مسلمِ اعتقادی و اخلاقی شرایع الهی سازگاری ندارد، شاهدی استوار بر این تحریف می‌باشد. لذا تنها راه برای اثبات [[نبوت]] انبیای گذشته، مراجعه به قرآن کریم و فرمایش‌های [[معصومین]]{{عم}} است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج۱، ص:۲۰۵ - ۲۰۹.</ref>. | |||
==راه‌های شناخت پیامبران== | ==راه‌های شناخت پیامبران== | ||