عرب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خداوند]] به [[پیامبر]] گرامی‌اش درباره متخلفان از [[جنگ]] -[[حدیبیه]] - خبر میدهد، که به زودی متخلفان از [[اعراب]] بادیه‌نشین عذرتراشی کرده می‌گویند: [[حفظ]] [[اموال]] و خانواده‌های ما، ما را به خود مشغول داشت و نتوانستیم در سفر [[حدیبیه]] تو را [[همراهی]] کنیم {{متن قرآن|سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا}} برای ما طلب [[آمرزش]] کن {{متن قرآن|فَاسْتَغْفِرْ لَنَا}} [[ولی خدا]] آنان را در آن‌چه می‌گویند [[تکذیب]] می‌کند، و [[تذکر]] می‌دهد که سبب نیآمدنشان، چیزی است غیر از آن‌چه که اظهار می‌کنند، و آن سوء ظنشان است به [[خداوند]] و احتمال قریب به [[یقین]] [[شکست]] [[مسلمانان]] {{متن قرآن|يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ}} و خبر می‌دهد که به زودی درخواست می‌کنند تا دوباره به تو بپیوندند و تو نباید بپذیری، چیزی که هست به زودی آنها [[راستی]] آزمایی میشوند و دعوتشان خواهی کرد به [[جنگ]] قومی دیگر {{متن قرآن|قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ}} اگر [[اطاعت]] کردند که اجری جزیل دارند {{متن قرآن|فَإِنْ تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا}} و گرنه عذابی دردناک در انتظارشان هست {{متن قرآن|وَإِنْ تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا}}؛

# [[خداوند]] به [[رسول]] گرامی‌اش می‌فرماید برخی عرب‌های بادیه‌نشین گفتند:[[ایمان]] آورده‌ایم {{متن قرآن|قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا}} به آنها بگو: شما [[ایمان]] نیاورده‌اید {{متن قرآن|قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا}}ولی بگویید [[اسلام]] آورده‌ایم، ولی هنوز [[ایمان]] وارد [[قلب]] شما نشده است {{متن قرآن|وَلَكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ}} این [[آیه]] تفاوت [[اسلام]] و [[ایمان]] را مطرح می‌کند که [[اسلام]] شکل [[حقوقی]]، قانونی دارد، و هر کس [[شهادتین]] را بر زبان جاری کند در سلک [[مسلمانان]] وارد می‌شود، و [[احکام اسلام]] بر او جاری می‌گردد. ولی [[ایمان]] یک امر واقعی و [[باطنی]] است و [[جایگاه]] آن [[قلب]] [[آدمی]] است، نه زبان و ظاهر او. و در [[آیه]] بعد<ref>{{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ}} «تنها مؤمنانند که به خداوند و پیامبرش ایمان آورده‌اند سپس تردید نورزیده‌اند و با دارایی‌ها و جان‌هایشان در راه خداوند جهاد کرده‌اند، آنانند که راستگویند» سوره حجرات، آیه ۱۵.</ref> [[خداوند]] ویژگی [[مؤمنان]] را معرفی می‌کند<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۲۳.</ref>.

== منابع ==

[[رده:عرب در قرآن]]