فدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است:

# [[خداوند]] به [[پیامبر]] [[دستور]] می‌دهد که: ای [[پیغمبر]] بگو به آن کسانی که در دست شمایند و آن اسیرانی که شما بر آنان [[تسلط]] یافته‌اید و از ایشان فدیه گرفته‌اید. اگر چنانچه در دل‌هایتان [[ایمان به خدا]] وجود می‌داشت، و [[خداوند]] این معنا را از شما معلوم کرده بود - هر چیزی که برای او معلوم باشد قطعاً وجود دارد - به شما چیزهایی می‌داد که از آن فدیه که [[مسلمانان]] از شما گرفته‌اند، بهتر بود، و شما را می‌آمرزید که [[خدا]] [[آمرزنده]] [[رحیم]] است<ref>المیزان، ج۹، ص۱۸۲.</ref>. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرَى إِنْ يَعْلَمِ الله فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَالله غَفُورٌ رَحِيمٌ}}؛

#توجه به عدم [[پذیرش]] فدیه در [[قیامت]] زمینه‌ساز [[ایمان به پیامبر]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ... * وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ}}؛

#کلبی می‌گوید: منظور {{متن قرآن|الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ}} این است که در برابر کسانی که از او –محمّد{{صل}}- [[پرسش]] مینمایند کاملاً او را توصیف و اوصافی را که در کتب ایشان ذکر شده بیان می‌کنند و بنا بر این [[ضمیر]] در {{متن قرآن|يَتْلُونَهُ}} به [[محمّد]] برمی‌گردد - نه به کتاب<ref>ترجمه مجمع البیان، ج۲، ص۲۱.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۵۷.</ref>.

== منابع ==

[[رده:فدیه]]