جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = قصاص | | موضوع مرتبط = قصاص | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[دعا]] برای [[پدر]] و مادرش به [[حقوق]] و [[مقام]] و [[منزلت]] آنها اشاره فرموده است، [[حقوقی]] که مانع از قصاص آنها می‌گردد: «ای [[خداوند]] [[حق]] ایشان بر من واجب‌تر است و احسانشان درحق من دیرینه‌تر و نعمتشان بیش از آن است که من بخواهم به [[عدالت]] قصاص یا مقابله به مثل کنم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>. | [[امام سجاد]]{{ع}} در [[دعا]] برای [[پدر]] و مادرش به [[حقوق]] و [[مقام]] و [[منزلت]] آنها اشاره فرموده است، [[حقوقی]] که مانع از قصاص آنها می‌گردد: «ای [[خداوند]] [[حق]] ایشان بر من واجب‌تر است و احسانشان درحق من دیرینه‌تر و نعمتشان بیش از آن است که من بخواهم به [[عدالت]] قصاص یا مقابله به مثل کنم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>. | ||
هرچند قصاص حق طبیعی [[انسان]] است ولی با مراجعه به [[قرآن]] و توصیه‌های مکرر [[اولیای دین]] درمی یابیم که "در [[عفو]] لذتی است که در [[انتقام]] نیست". امام سجاد{{ع}} به ما می‌آموزد که گذشتن از مجازات و عفو از خطاها به ویژه در مورد [[وظایف]] پدر و [[مادر]] نسبت به [[فرزندان]] - چنانچه کوتاهی و ظلمی کرده باشند- امری بسیار [[پسندیده]] است و به پاس [[الطاف]] و [[عواطف]] ایشان باید از این خطاها درگذشت.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قصاص»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۶۶.</ref> | هرچند قصاص حق طبیعی [[انسان]] است ولی با مراجعه به [[قرآن]] و توصیه‌های مکرر [[اولیای دین]] درمی یابیم که "در [[عفو]] لذتی است که در [[انتقام]] نیست". امام سجاد{{ع}} به ما می‌آموزد که گذشتن از مجازات و عفو از خطاها به ویژه در مورد [[وظایف]] پدر و [[مادر]] نسبت به [[فرزندان]] - چنانچه کوتاهی و ظلمی کرده باشند- امری بسیار [[پسندیده]] است و به پاس [[الطاف]] و [[عواطف]] ایشان باید از این خطاها درگذشت.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قصاص»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۶۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
[[رده:قصاص در معارف دعا و زیارات]] | [[رده:قصاص در معارف دعا و زیارات]] | ||