معنویت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۲
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۵
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = معنویت | عنوان مدخل = معنویت | مداخل مرتبط = معنویت در قرآن - معنویت در حدیث - معنویت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== نظام معنویت اسلامی، یکی از نظامهای منشی و رفتاری مبتنی...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = معنویت | | موضوع مرتبط = معنویت | ||
خط ۷۴: | خط ۷۳: | ||
«انسان در ابتدای امر [[حیوان]] بالفعل است. انسان در اول پیدایش، پس از طی منازلی، حیوان ضعیفی است که جز به قابلیت انسانیّت امتیازی از سایر حیوانات ندارد. و آن قابلیّت [[میزان]] [[انسانیت]] فعلیه نیست... پس، انسان حیوانی بالفعل است در ابتدای ورود در این عالم، و در تحت هیچ میزان جز [[شریعت]] حیوانات، که اداره [[شهوت]] و [[غضب]] است، نیست»<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۶۸.</ref>. و نیز فرمودهاند: «انسان یک موجودی است در ابتدا مثل سایر حیوانات است. اگر رشد بکند، یک موجود [[روحانی]] میشود که بالاتر از ملائکة [[الله]] میشود. و اگر طرف [[فساد]] برود، یک موجودی است که از همه حیوانات [[پستتر]] است.»..<ref>صحیفه امام، ج۱۰، ص۴۴۶.</ref>. | «انسان در ابتدای امر [[حیوان]] بالفعل است. انسان در اول پیدایش، پس از طی منازلی، حیوان ضعیفی است که جز به قابلیت انسانیّت امتیازی از سایر حیوانات ندارد. و آن قابلیّت [[میزان]] [[انسانیت]] فعلیه نیست... پس، انسان حیوانی بالفعل است در ابتدای ورود در این عالم، و در تحت هیچ میزان جز [[شریعت]] حیوانات، که اداره [[شهوت]] و [[غضب]] است، نیست»<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۶۸.</ref>. و نیز فرمودهاند: «انسان یک موجودی است در ابتدا مثل سایر حیوانات است. اگر رشد بکند، یک موجود [[روحانی]] میشود که بالاتر از ملائکة [[الله]] میشود. و اگر طرف [[فساد]] برود، یک موجودی است که از همه حیوانات [[پستتر]] است.»..<ref>صحیفه امام، ج۱۰، ص۴۴۶.</ref>. | ||
مقصود از [[فطریات]] آن اموری است که جمیع سلسله بشری در آن متفق باشند و هیچ عادتی و مذهبی و محیطی و [[اخلاقی]] در آن تأثیری نکند. وحشیت و [[تمدن]]، بدویت و حضریت، [[علم]] و [[جهل]] و [[ایمان]] و [[کفر]] و سایر طبقهبندیهای سلسله بشری امور فطریه را [[تغییر]] ندهد و آنچه [[اختلاف]] بین آنهاست، در اصل امر [[فطری]] نیست؛ بلکه در [[اشتباهات]] در مصداق است<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۹۸.</ref>. و در مورد مصادیق گرایشات فطری نوشته است: | مقصود از [[فطریات]] آن اموری است که جمیع سلسله بشری در آن متفق باشند و هیچ عادتی و مذهبی و محیطی و [[اخلاقی]] در آن تأثیری نکند. وحشیت و [[تمدن]]، بدویت و حضریت، [[علم]] و [[جهل]] و [[ایمان]] و [[کفر]] و سایر طبقهبندیهای سلسله بشری امور فطریه را [[تغییر]] ندهد و آنچه [[اختلاف]] بین آنهاست، در اصل امر [[فطری]] نیست؛ بلکه در [[اشتباهات]] در مصداق است<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۹۸.</ref>. و در مورد مصادیق گرایشات فطری نوشته است: | ||
#[[عشق به کمال]] مطلق، [[عشق]] به [[علم مطلق]] و [[قدرت]] مطلقه و [[حیات]] مطلقه و [[اراده]] مطلقه و غیرذلک از اوصاف [[جمال]] و جلال، در [[فطرت]] تمام عائله [[بشر]] است، گرچه در مدارج و مراتب فرق داشته باشند...<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۸۰.</ref>. | # [[عشق به کمال]] مطلق، [[عشق]] به [[علم مطلق]] و [[قدرت]] مطلقه و [[حیات]] مطلقه و [[اراده]] مطلقه و غیرذلک از اوصاف [[جمال]] و جلال، در [[فطرت]] تمام عائله [[بشر]] است، گرچه در مدارج و مراتب فرق داشته باشند...<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۸۰.</ref>. | ||
#[[انسان]] دارای دو فطرت است: یکی اصلی و دیگر تبعی، که این دو فطرت، [[براق]] [[سیر]] و رفرف [[عروج]] او به سوی مقصد و مقصود اصلیاند و آن دو فطرت، اصل و پایه جمیع فطریاتی است که در انسان مخمر است و دیگر [[فطریات]]، شاخهها و اوراق آن است. یکی از آن دو فطرت که سمت اصلیت دارد، [[فطرت عشق به کمال]] مطلق و خیر و [[سعادت]] مطلقه است که در کانون جمیع سلسله بشر، از سعید و [[شقی]] و عالم و [[جاهل]] و عالی [و] دانی، مخمر و مطبوع است و دیگری از آن دو فطرت، که سمت فرعیت و [[تابعیت]] دارد، فطرت [[تنفر]] از [[نقص]] و [[انزجار]] از [[شر]] و [[شقاوت]] است که این مخمر بالعرض است و به تبع آن فطرت عشق به کمال، تنفر از نقص نیز مطبوع و مخمر در انسان است»<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۷۶.</ref>. | # [[انسان]] دارای دو فطرت است: یکی اصلی و دیگر تبعی، که این دو فطرت، [[براق]] [[سیر]] و رفرف [[عروج]] او به سوی مقصد و مقصود اصلیاند و آن دو فطرت، اصل و پایه جمیع فطریاتی است که در انسان مخمر است و دیگر [[فطریات]]، شاخهها و اوراق آن است. یکی از آن دو فطرت که سمت اصلیت دارد، [[فطرت عشق به کمال]] مطلق و خیر و [[سعادت]] مطلقه است که در کانون جمیع سلسله بشر، از سعید و [[شقی]] و عالم و [[جاهل]] و عالی [و] دانی، مخمر و مطبوع است و دیگری از آن دو فطرت، که سمت فرعیت و [[تابعیت]] دارد، فطرت [[تنفر]] از [[نقص]] و [[انزجار]] از [[شر]] و [[شقاوت]] است که این مخمر بالعرض است و به تبع آن فطرت عشق به کمال، تنفر از نقص نیز مطبوع و مخمر در انسان است»<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۷۶.</ref>. | ||
[[امام]] در [[نامه]] [[تاریخی]] خود به گورباچف نوشت: انسان در فطرت خود هر کمالی را به طور مطلق میخواهد... انسان میخواهد به «[[حق]] مطلق» برسد تا فانی در [[خدا]] شود<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۲۳.</ref>، به تعبیر امام «انسان لا حد است در همه چیز»<ref>صحیفه امام، ج۱۹، ص۳۷۵؛ حدیث عقل و جهل، ص۸۱.</ref>، و یا «انسان در [[باطن]] خودش و فطرت خودش تناهی ندارد»<ref>صحیفه امام، ج۱۶، ص۲۰.</ref>. | [[امام]] در [[نامه]] [[تاریخی]] خود به گورباچف نوشت: انسان در فطرت خود هر کمالی را به طور مطلق میخواهد... انسان میخواهد به «[[حق]] مطلق» برسد تا فانی در [[خدا]] شود<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۲۳.</ref>، به تعبیر امام «انسان لا حد است در همه چیز»<ref>صحیفه امام، ج۱۹، ص۳۷۵؛ حدیث عقل و جهل، ص۸۱.</ref>، و یا «انسان در [[باطن]] خودش و فطرت خودش تناهی ندارد»<ref>صحیفه امام، ج۱۶، ص۲۰.</ref>. | ||
و [[اسلام]] تنها مکتبی است که انسان را به سوی [[کمال مطلق]] [[هدایت]] میکند و تربیتش به گونهای است که دنبال حداکثرها باشد نه حداقلها<ref>صحیفه امام، ج۴، ص۹.</ref>. | و [[اسلام]] تنها مکتبی است که انسان را به سوی [[کمال مطلق]] [[هدایت]] میکند و تربیتش به گونهای است که دنبال حداکثرها باشد نه حداقلها<ref>صحیفه امام، ج۴، ص۹.</ref>. | ||
خط ۱۶۹: | خط ۱۶۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1100618.jpg|22px]] [[محمد جواد رودگر|رودگر، محمد جواد]]، [[نظام معنویت اسلامی - رودگر (مقاله)| مقاله «نظام معنویت اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|'''منظومه فکری امام خمینی''']] | # [[پرونده:1100618.jpg|22px]] [[محمد جواد رودگر|رودگر، محمد جواد]]، [[نظام معنویت اسلامی - رودگر (مقاله)| مقاله «نظام معنویت اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|'''منظومه فکری امام خمینی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۷۶: | خط ۱۷۵: | ||
[[رده:معنویت]] | [[رده:معنویت]] | ||