جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابوالمنذر در تراجم و رجال]] - [[ابوالمنذر در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابوالمنذر در تراجم و رجال]] - [[ابوالمنذر در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از نام و [[طایفه]] وی یاد نشده است<ref>مزی، ج۴۳، ص۳۲۱.</ref>، أما [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹۷.</ref> در اینکه وی همان [[یزید بن عامر]] باشد، [[تردید]] دارد. به [[روایت]] ابومنذر، از [[رسول خدا]]{{صل}} خواستند بر جنازهای [[نماز]] بخواند. [[عمر بن خطاب]] وی را [[فاجر]] خواند و با [[خواندن نماز]] بر او [[مخالفت]] کرد. اما [[رسول خدا]]{{صل}} بر وی [[نماز]] خواند، تا لحظه [[دفن]] او را مشایعت کرد و با دست خود بر [[قبر]] وی [[خاک]] ریخت و با تعبیر دعنا منک یا ابن الخطاب فرمود: «[[بهشت]] بر [[مجاهد در راه خدا]] [[واجب]] است»<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۸؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۲۶.</ref>. بر اساس این [[روایت]]، [[طبرانی]]، [[ابونعیم]] و برخی دیگر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۲۰؛ همو، تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref> وی را [[صحابی]] دانستهاند. اما [[ابن ابی حاتم]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۳، ص۵۵۸.</ref> وی را مجهول شمرده و [[ابوموسی مدینی]] آن را از ابوعطیه [[روایت]] کرده و [[ابوداود]] نیز آن را در کتاب مراسیل خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۲۰.</ref>. که به این معناست که او را [[صحابی]] نمیداند. [[ابن حجر]]<ref>تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref> نیز [[سخن]] [[ابوداود]] را ترجیح داده است. از این [[روایت]] در [[استحباب]] ریختن مقداری [[خاک]] با دست بر [[قبر]] میت استفاده میشود<ref>در این باره ر.ک: شافعی، ج۱، ص۳۱۵؛ ابن قدامه، ج۲، ص۳۸۰.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالمنذر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۳۰-۵۳۱.</ref> | از نام و [[طایفه]] وی یاد نشده است<ref>مزی، ج۴۳، ص۳۲۱.</ref>، أما [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹۷.</ref> در اینکه وی همان [[یزید بن عامر]] باشد، [[تردید]] دارد. به [[روایت]] ابومنذر، از [[رسول خدا]]{{صل}} خواستند بر جنازهای [[نماز]] بخواند. [[عمر بن خطاب]] وی را [[فاجر]] خواند و با [[خواندن نماز]] بر او [[مخالفت]] کرد. اما [[رسول خدا]]{{صل}} بر وی [[نماز]] خواند، تا لحظه [[دفن]] او را مشایعت کرد و با دست خود بر [[قبر]] وی [[خاک]] ریخت و با تعبیر دعنا منک یا ابن الخطاب فرمود: «[[بهشت]] بر [[مجاهد در راه خدا]] [[واجب]] است»<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۸؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۲۶.</ref>. بر اساس این [[روایت]]، [[طبرانی]]، [[ابونعیم]] و برخی دیگر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۲۰؛ همو، تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref> وی را [[صحابی]] دانستهاند. اما [[ابن ابی حاتم]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۳، ص۵۵۸.</ref> وی را مجهول شمرده و [[ابوموسی مدینی]] آن را از ابوعطیه [[روایت]] کرده و [[ابوداود]] نیز آن را در کتاب مراسیل خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۲۰.</ref>. که به این معناست که او را [[صحابی]] نمیداند. [[ابن حجر]]<ref>تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref> نیز [[سخن]] [[ابوداود]] را ترجیح داده است. از این [[روایت]] در [[استحباب]] ریختن مقداری [[خاک]] با دست بر [[قبر]] میت استفاده میشود<ref>در این باره ر. ک: شافعی، ج۱، ص۳۱۵؛ ابن قدامه، ج۲، ص۳۸۰.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالمنذر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۳۰-۵۳۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |