اثبات عصمت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[عصمت]] در اصطلاح [[قرآنی]]''' به معنای عدم راهیابی [[باطل]]، کژی و [[تحریف]] در ساحت [[مقدس]] این [[کلام]] است. [[عصمت]] [[قرآن]]، [[دلایل]] متعددی دارد مانند اینکه [[هدف]] از ارسال [[وحی]]، [[هدایت مردم]] به سوی [[سعادت]] است و این هدف زمانی تأمین می‌شود که [[وحی]] به صورت تحریف نشده در [[اختیار]] [[انسان‌ها]] قرار بگیرد و گرنه نقض غرض لازم می‌آید و نقض غرض از [[خدای حکیم]] محال است.

باید توجه داشت عصمت قرآن در برابر [[تحریف]] این [[کلام]] به کار می‌‌رود و [[تحریف]] عبارت است از کنار زدن و کج کردن چیزی از [[جایگاه]] اصلی خود و به سوی دیگر بردن آن است و به عبارتی دیگر تغییر و تبدیل آن است<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، شبهات وردود، ص ۱۱۰-۱۱۳ و نقد شبهات پیرامون قرآن کریم، ص۱۴۷-۱۴۸.</ref>.

[[عصمت]] [[قرآن]]، [[دلایل]] متعددی دارد که به دو دسته خاص و عام تقسیم پذیراند. دلایل خاص مرحله یا مراحل خاصی از عصمت را [[اثبات]] می‌کنند<ref> بنگرید: محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، تهران: سمت، چاپ دوم ۱۳۷۷، صص ۱۵۴ ـ ۱۶۷؛ محمدهادی معرفت، صیانة القرآن من التحریف، ص۴۲ ـ ۳۱؛ حسن حسن زاده آملی، قرآن هرگز تحریف نشده است؛ محمد هادی معرفت، التحقیق فی نفی التحریف عن القرآن؛ محمدتقی مصباح یزدی، قرآن‌شناسی، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۶.</ref>. [[براهین]] عام، اموری هستند که حداقل عصمت در شش مرحله نخست و با ضمیمه مقدمه [[خاتمیت]] مرحله هفتم را نیز اثبات می‌کنند. اکنون به جهت اختصار به ذکر [[برهان]] [[نقض غرض]] که از دلایل عام عصمت، بسنده می‌کنیم. این برهان به شرح زیر است:

# [[هدف]] از [[ارسال وحی]]، [[هدایت مردم]] به سوی [[سعادت]] است.

=== اشکال و پاسخ === اشکال۱: نارسایی در [[اثبات عصمت]] [[تاریخی]]:''' چه بسا گفته آید که برهان یاد شده برای اثبات عصمت قرآن در مراحل یک تا شش بسنده می‌نماید، اما عصمت در بقای تاریخی را اثبات نمی‌کند. اگر این دلیل به [[تنهایی]] چنان عصمتی را دلالت کند، بر اساس آن عصمت تاریخی همه [[کتاب‌های آسمانی]] اثبات می‌شود؛ در حالی که [[واقعیت]] بر خلاف آن است.

# [[اسلام]]، [[آیین خاتم]] است.

# [[کتاب آسمانی]] [[دین خاتم]]، کتاب جاوید و آخرین [[هدایت]] [[نامه]] [[الهی]] تا [[پایان تاریخ]] است.

به عبارت دیگر خاتم بودن اسلام لوازمی دارد که از جمله آنها عصمت [[پایدار]] و تاریخی کتاب آسمانی آن است؛ زیرا: اولاً [[بشر]] همواره نیازمند [[هدایت الهی]] است و [[انسان]] در هیچ دوره‌ای، نباید از هدایت الهی [[محروم]] باشد. ثانیا یکی از مهم‌ترین علل [[تجدید]] [[نبوت‌ها]] در گذشته [[تحریف کتاب‌های آسمانی]] بوده؛ به گونه ای که دستیابی به [[دین]] [[ناب]]، برای انسان، غیر ممکن می‌نمود؛ پس: دین خاتم باید از سازوکاری بهره مند باشد، که کتاب آسمانی خود را از [[تحریف]] [[حفظ]] کند، تا آشنایی با [[کلام خدا]] برای همگان مقدور و باب هدایت الهی همچنان گشوده باشد. [[دلایل]] دیگری نیز در این باره وجود دارد که به جهت رعایت اختصار به این مقدار بسنده می‌شود.<ref>بنگرید: الف. محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، تهران: سمت، چاپ دوم ۱۳۷۷، صص ۱۵۴ - ۱۶۷؛ ب. محمدهادی معرفت، صیانة القرآن من التحریف، ص۴۲ ـ ۳۱ پ. محمدتقی مصباح یزدی، قرآن‌شناسی، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۶</ref>

'''پاسخ:''' بدون [[شک]] عصمت تفسیری از چگونگی اصل متن قرآن سخن نمی‌گوید، بلکه [[فهم]] و تبیین آن را مورد توجه قرار می‌دهد؛ در عین حال عصمت در معنای اصلی خود به کار رفته، ولی گستره موضوع یا متعلق عصمت در این نگاه گسترده‌تر از خود متن است و شامل تبیین و تفسیر آن هم می‌شود. بنابراین حتی اگر کاربست تعبیر عصمت قرآن در اینجا با قدری توسعه همراه باشد، با وجود رابطه و پیوند روشن متن و معنا و توضیح در مقصود اشکالی پدید نمی‌آید<ref>[[حمید رضا شاکرین|شاکرین، حمید رضا]]، [[عصمت تام قرآن و برون داده‌ای آن (مقاله)|عصمت تام قرآن و برون داده‌ای آن]]؛ صفحه ۵.</ref>.

{{منابع}}

# [[پرونده:11134.jpg|22px]] [[حمید رضا شاکرین|شاکرین، حمید رضا]]، [[عصمت تام قرآن و برون داده‌ای آن (مقاله)|'''عصمت تام قرآن و برون داده‌ای آن''']]