ازدواج امام علی با حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

== مراحل [[ازدواج]] [[امام علی]] با [[حضرت فاطمه]] ==

=== [[امر الهی]] ===

=== [[ازدواج]] در [[بهشت]] ===

=== خواستگاران متعدد ===

=== پیشنهاد [[رسول خدا]]{{صل}}===

=== اجرای مراسم [[ازدواج]] ===

=== مهریه [[فاطمه]]{{س}}===

اما درباره جنبه دوم؛ یعنی [[پرداخت مهریه]]، آنچه مسلم است آنکه [[امیرمؤمنان]]{{ع}} به همین جهت در هنگام بردن [[فاطمه]]{{س}} به منزل خود<ref>المعجم الکبیر، الطبرانی، ج۱۱، ص۳۵۵.</ref>، [[زره]] حُطمی<ref>چون زره‌سازانی که از نسل حطمة بن محارب بود آن را ساخته بودند، به آن حطمی گفته میشد؛ السیرة النبویة، ابن کثیر، ج۲، ص۵۴۳.</ref> خود را که [[رسول خدا]]{{صل}} به او بخشیده بود<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۱؛ مسند احمد، احمد بن حنبل، ج۱، ص۸۰؛ سنن الکبری، بیهقی، ج۷، ص۲۳۴؛ السیرة النبویه، ابن کثیر، ج۲، ص۵۴۳.</ref> به [[دستور]] آن [[حضرت]]{{صل}} به [[فاطمه]] بخشید<ref>المعجم الکبیر، طبرانی، ج۱۱، ص۳۵۵؛ مجمع الزوائد، الهیثمی، ج۴، ص۲۸۳.</ref> و نیز طبق [[حدیث]] [[امام صادق]]{{ع}} مسلم است که این [[زره]] سی [[درهم]] قیمت داشته است <ref>فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۷۷؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۴۳. عکرمه قیمت آن را چهار درهم گفته (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۰)، و یا چهارصد و هشتاد درهم نقل شده است (مسند ابی یعلی، ابویعلی موصلی، ج۱، ص۳۶۲؛ جزء فضائل فاطمة، ابن شاهین، ج۱، ص۳۹).</ref>. لذا به نظر می‌رسد [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[زره]] خود را به عنوان مقداری از مهر به [[همسر]] خویش داده باشند<ref>نظر برخی علمای شیعه استحباب پرداخت مقداری از مهر قبل از ورود است، از جمله: الوسیله، ابن حمزه طوسی، ص۲۹۸. عبارت ایشان چنین است: {{عربی|یستحب أن لا یدخل الرجل بامرأته زفاف إلا بعد تقدیم شیء من المهر إلیها}}؛ و نیز ر. ک: الینابیع الفقهیه، مروارید، ج۱۸، ص۹۲. </ref>.<ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۸-۲۳۹؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

=== [[اعتراض]] و [[سرزنش]] [[قریش]] ===

=== تهیه لوازم اولیه [[زندگی]] ===

=== فاصله میان [[عقد]] تا رفتن به منزل [[امام علی]]{{ع}}===

میان [[عقد]] [[فاطمه]]{{س}} و رفتن به [[خانه]] [[همسر]] معصومش{{ع}} مدتی فاصله شد<ref>درباره این مدت دو [[نقل]] وجود دارد: الف) یک ماه فاصله شده است (الامالی، [[شیخ طوسی]]، ص۴۱؛ [[کشف]] الغمه، أبی الفتح [[اربلی]]، ج۱، ص۳۶۹؛ [[بحارالانوار]]، [[علامه مجلسی]]، ج۴۳، ص۹۵). ب) ده ماه فاصله شده است: این احتمال با ضمیمه دو نکته ثابت می‌شود؛ نکته اول: زمان اجرای [[عقد]] که اواخر صفر سال اول بوده است و نکته دوم: ورود [[فاطمه]]{{س}} به منزل [[امیرمؤمنان]]{{ع}} دو ماه بعد از [[جنگ بدر]] در ماه ذی الحجه سال دوم یعنی بیست و دو ماه پس از [[هجرت]] [[رسول خدا]]{{صل}} (منابع [[نقل]] اول: [[تاریخ]] الطبری، [[طبری]]، ج۲، ص۱۵، الحاوی الکبیر، ماوردی، ج۱۴، ص۲۴ مختصر [[تاریخ]] [[دمشق]]، ابن منظور، ج۱، ص۲۳۸؛ منابع [[نقل]] دوم: [[تاریخ]] الطبری، [[طبری]]، ج۲، ص۵۱؛ الذریة الطاهرة النبویه، [[دولابی]]، ج۱، ص۶۳؛ ذخائر العقبی، [[طبری]]، ج۱، ص۲۷)؛ در نتیجه با توجه به [[تاریخ]] [[ازدواج]] که ماه صفر است و [[تاریخ]] انتقال که ماه ذی [[الحجة]] است، فاصله ده ماهه‌ای در میان خواهد بود. استاد [[یوسفی غروی]] در این باره می‌نویسد: آنچه را که در مورد [[تاریخ]] [[ازدواج]] ترجیح می‌دهیم، همان است که [[طبری]] آن را گفته است، یعنی: چند [[شب]] باقی مانده از ماه صفر و در مورد [[تاریخ]] زفاف، [[سخن]] [[دولابی]] را با اضافه کردن تعیین روز به کمک مصباح المتهجد ترجیح می‌دهیم که گفته است: در اول ذی الحجه [[سال دوم هجری]] [[رسول خدا]]{{صل}} [[فاطمه]]{{س}} را به [[خانه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرستاد ([[تاریخ]] تحقیقی [[اسلام]]، (ترجمه: [[حسین علی]] [[عربی]])، ج۲، ص۲۵۰؛ برای اطلاع بیشتر، ر. ک: [[بحارالانوار]]، [[علامه مجلسی]]، ج۴۳، ص۹۲).</ref>. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} درباره این مدت فرموده است: "با [[رسول خدا]]{{صل}} [[نماز]] می‌گذاردم و به منزلم باز می‌گشتم و درباره [[فاطمه]] سخنی نمی‌گفتم"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵.</ref>. علت این تأخیر آن بود که [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[اختیار]] این کار را نیز به [[رسول خدا]]{{صل}} واگذار کرده بود و از پیش قدم شدن بر [[رسول خدا]]{{صل}} [[حیا]] می‌کرد و [[منتظر]] بود تا هر وقت آن [[حضرت]] [[صلاح]] بداند، [[فاطمه]]{{س}} را به منزل او فرستد یا آنکه کسی واسطه شود<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵.</ref>. تا آنکه [[ام ایمن]] [[خادم]]، [[رسول خدا]]{{صل}} که به فرموده [[رسول خدا]]{{صل}} از [[زنان]] بهشتی است<ref>تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۲، ص۱۵۵.</ref>، پس از اجازه گرفتن از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و در حضور ایشان به [[رسول خدا]]{{صل}} گفت: "ای [[رسول خدا]]؟ اگر [[خدیجه]] زنده بود چشمانش به رفتن [[فاطمه]]{{س}} به منزل [[علی]]{{ع}} روشن می‌شد؛ از سویی، [[علی]]{{ع}} هم خواهان او است، پس چشم [[فاطمه]] را به دیدن همسرش و چشمان ما را نیز به این پیوند روشن فرمایید". آن [[حضرت]] در جواب فرمود: "چرا [[علی]] خود این مسئله را از من نخواست؟ همیشه در [[انتظار]] درخواست او بودم". [[امیرمؤمنان]]{{ع}} پاسخ داد: "ای [[رسول خدا]]{{صل}} [[حیا]] مانعم می‌شد"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵. </ref>.<ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۴۱-۲۴۲؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

=== انتقال به منزل [[امیرمؤمنان]]{{ع}}===

با وساطت [[ام ایمن]]، [[دوران انتظار]] به سر آمد و [[رسول خدا]]{{صل}} در همان زمان رو به زن‌های حاضر کرده، فرمود: "چه کسانی اینجا حاضرند؟" [[أم سلمه]] گفت: "من ام سلمه‌ام و این [[زینب]] است" و یک‌ یک [[زنان]] حاضر را معرفی کرد. [[رسول خدا]]{{صل}} پس از پایان یافتن سخن [[ام سلمه]] فرمود: "در منزلم برای دختر و پسر عمویم اتاقی آماده کنید". [[ام سلمه]] پرسید: در کدام منزل شما ای [[رسول خدا]]؟ [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "در منزل تو" [[ام سلمه]] گوید: به [[فاطمه]]{{س}} گفتم: آیا عطری داری که برای خود [[ذخیره]] کرده باشی؟ فرمود: "بله"؛ رفت و شیشه‌ای با خود آورد که وقتی مقداری از آن را استفاده کردم بویی از آن به مشامم رسید که تاکنون نبوئیده بودم با تعجب پرسیدم: این چیست؟ فرمود: "وقتی [[جبرئیل]] به شکل دحیه به نزد [[رسول خدا]]{{صل}} می‌آمد<ref>در میان مردم مردی خوشرو به نام [[دحیه کلبی]] بود که گاهی جبرئیل به شکل او برای رسول خدا{{صل}} متمثل شد. مرحوم کلینی در کتاب کلینی حدیثی به این مضمون روایت می‌کند که روزی ابوذر با رسول خدا{{صل}} کاری داشت که دید دحیه نزد آن حضرت است. با خود گفت شاید او با رسول خدا{{صل}} کاری خصوصی دارد و برگشت به نزد پیامبر{{صل}} نرفت. اما بعد از رفتن جبرئیل رسول خدا{{صل}} به ابوذر فرمود: او جبرئیل بود. (ر. ک: دایرة المعارف صحابه، (دحیه کلبی))</ref>، [[رسول خدا]]{{صل}} به من می‌فرمود: " [[فاطمه]]! زیراندازی برای عمویت بیاور " و من می‌آوردم و او بر آن می‌نشست و وقتی برمی‌خاست از میان لباس‌هایش چیزی می‌ریخت که [[رسول خدا]]{{صل}} به من امر می‌فرمود آنها را جمع کنم". آنگاه که [[علی]]{{ع}} درباره آنها از آن [[حضرت]] پرسید، فرمود: "آن، [[عنبری]] است که از بال‌های [[جبرئیل]]{{ع}} می‌ریزد"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵.</ref>.

[[رسول خدا]]{{صل}} از زن‌های حاضر خواست تا از [[خانه]] خارج شوند و همگی آنها رفتند و تنها [[اسماء بنت عُمیس]]<ref>اربلی مینویسد: روایات زیادی بر این مسئله دلالت دارد که در شب زفاف فاطمه اسماء بنت عمیس حاضر بوده و این در حالی است که اسماء همراه همسرش در حبشه بوده و به همراه او در سال ششم هجری به مدینه بازگشت و لذا در زمان زفاف فاطمه در مدینه نبوده است، زیرا زفاف در ذی حجه سال دوم بوده و زنی که در شب زفاف حاضر بوده، خواهرش سلمی بنت عمیس بوده است که همسر حمزة بن عبدالمطلب بوده است. لکن اسماء نزد راویان حدیث از خواهرش مشهورتر است و لذا از او روایت کرده‌اند یا اینکه راوی اشتباه کرده است و بقیه از او پیروی کرده‌اند (کشف الغمة، ابن ابی الفتح اربلی، ج۱، ص۷۶-۳۷۵؛ و نیز ر. ک: تاریخ تحقیقی اسلام، یوسفی غروی (ترجمه: حسین علی عربی)، ج۲، ص۳۴۴).</ref> ماند. وقتی [[رسول خدا]]{{صل}} خواست از [[خانه]] خارج شود، وجود زنی را [[حس]] کرد و پرسید: کیستی؟ أسماء خود را معرفی کرد، [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "آیا نگفتم از [[خانه]] خارج شوید؟" اسماء پاسخ داد: "آری، ای [[رسول خدا]]؛ [[پدر]] و مادرم به فدای شما، قصد [[نافرمانی]] نداشتم اما پیمانی با [[خدیجه]] بسته‌ام" و [[پیمان]] خود را با [[خدیجه]] برای آن [[حضرت]] [[نقل]] کرد. با شنیدن سخنان اسماء چشمان [[رسول خدا]]{{صل}} پر از [[اشک]] شد و از او پرسید: برای این ماندی؟ اسماء جواب داد: "بله به [[خدا]] قسم"<ref>کشف الغمه، ابن ابی الفتح اربلی، ج۱، ص۳۷۵؛ کشف الیقین، علامه حلی، ص۱۹۷؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۳۷.</ref>. پس آن [[حضرت]] دیگر او را از ماندن منع نکرد و به سمت در رفت در حالی که برای [[فاطمه]]{{س}} و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} چنین [[دعا]] می‌کرد: "[[خداوند]] شما و نسل‌تان را [[پاک]] قرار داده است. با هر کس که با شما در [[صلح]] باشد، در [[صلح]] و با هر کس که با شما در [[جنگ]] باشد، در [[جنگ]] هستم. شما را به [[خدا]] سپرده و او را به [[حمایت]] از شما می‌خوانم"<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۳۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۱۷.</ref>.

=== روز اول سکونت در [[خانه]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}}===

[[اسماء بنت عمیس]]<ref>همانطور که نقل شد اسماء در این زمان در حبشه بوده است و شاید این اسماء، اسماء بنت یزید انصاریه بوده است. ر. ک: کشف الغمه، ابن أبی الفتح اربلی، ج۱، ص۳۸۳.</ref>؛ همان کسی که در آخرین لحظات [[زندگی]] [[خدیجه]]{{س}} با او [[پیمان]] بسته بود تا در هنگام [[ازدواج]] [[فاطمه]]{{س}} برای او [[مادری]] کند، اکنون قابله [[فاطمه]] بود و [[رسول خدا]]{{صل}} به او چنین فرموده بود: "وقتی نوزاد به [[دنیا]] آمد، هیچ کاری نکن تا بیایم". و او نیز چنین کرد<ref>المنصف، صنعانی، ج۴، ص۳۳۳.</ref>. [[اسماء بنت عمیس]] خود می‌گوید: من قابله [[فاطمه]]{{س}} بودم که [[امام حسن]]{{ع}} به [[دنیا]] آمد. پس [[رسول خدا]]{{صل}} نزد ما آمد و فرمود: "[[اسماء بنت عمیس]]! پسرم را بیاور!" من نیز او را در پارچه‌ای زرد رنگ پیچیدم و نزد آن [[حضرت]] بردم. [[رسول خدا]]{{صل}} پارچه را از [[بدن]] نوزاد درآورد و فرمود: "آیا به تو نگفته بودم نوزاد را در پارچه زرد نپیچ؟" من هم نوزاد [[فاطمه]]{{س}} را در پارچه‌ای سفید پیچیدم و نزد آن [[حضرت]] آوردم و به ایشان دادم<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۸؛ روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص۱۵۳.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} در کام نوزاد آسمانی‌اش مقداری از آب دهان [[مبارک]] خود را ریخت<ref>المعجم الکبیر، طبرانی، ج۳، ص۲۳؛ معرفة الصحابه، ابونعیم اصفهانی، ج۲، ص۶۵۶؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۳، ص۱۶۹.</ref> و در گوش راست او [[اذان]] و در گوش چپ او اقامه خواند و سپس رو به [[امیرمؤمنان]] کرده و پرسید: "برای پسرم چه اسمی گذاشته‌ای؟" [[امیرمؤمنان]]{{ع}} پاسخ داد: "من بر شما مقدم نمی‌شوم و [[دوست]] داشتم نام او را [[حرب]] گذارم". [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "من بر [[پروردگار]] عزوجل مقدم نمی‌شوم". در این حال [[جبرئیل]] فرود آمد و گفت: "[[سلام]] بر تو ای [[محمد]]! [[خداوند]] [[علی]] اعلی بر شما [[سلام]] رسانده و می‌فرماید: " [[جایگاه علی]] نسبت به تو همان [[جایگاه]] [[هارون]] نسبت به [[موسی]] است و [[پیامبری]] پس از تو نخواهد آمد؛ نام فرزندت را نام [[فرزند]] [[هارون]] بگذار".

=== [[لوح]] سبز در دستان [[فاطمه]]{{س}}===

=== [[فاطمه]]{{س}} و کار در منزل ===

  | کپی‌کاری = <!--از چند منبع، از تک منبع، ندارد-->