جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از [[شاعران]] و مرثیهسرایان چیرهدست بود که مرثیهای جانسوز در [[فراق]] [[امام رضا]]{{ع}} دارد. | از [[شاعران]] و مرثیهسرایان چیرهدست بود که مرثیهای جانسوز در [[فراق]] [[امام رضا]] {{ع}} دارد. | ||
{{عربی| يَا بُقْعَةُ مَاتَ بِهَا سَيِّدِي / مَا مِثْلُهُ فِي النَّاسِ مِنْ سَيِّدٍ *** مَاتَ الْهُدَى مِنْ بَعْدِهِ وَ النَّدَى / وَ شَمَّرَ الْمَوْتُ بِهِ يَقْتَدِي *** لَا زَالَ غَيْثُ اللَّهِ يَا قَبْرَهُ / عَلَيْكَ مِنْهُ رَائِحاً مُغْتَدِي *** كَانَ لَنَا غَيْثاً بِهِ نَرْتَوِي / وَ كَانَ كَالنَّجْمِ بِهِ نَهْتَدِي *** إِنَّ عَلِيّاً ابْنَ مُوسَى الرِّضَا / قَدْ حَلَّ وَ السُّؤْدُدُ فِي مَلْحَدٍ *** يَا عَيْنُ فَابْكِي بِدَمٍ بَعْدَهُ / عَلَى انْقِرَاضِ الْمَجْدِ وَ السُّؤْدُدِ }} | {{عربی| يَا بُقْعَةُ مَاتَ بِهَا سَيِّدِي / مَا مِثْلُهُ فِي النَّاسِ مِنْ سَيِّدٍ *** مَاتَ الْهُدَى مِنْ بَعْدِهِ وَ النَّدَى / وَ شَمَّرَ الْمَوْتُ بِهِ يَقْتَدِي *** لَا زَالَ غَيْثُ اللَّهِ يَا قَبْرَهُ / عَلَيْكَ مِنْهُ رَائِحاً مُغْتَدِي *** كَانَ لَنَا غَيْثاً بِهِ نَرْتَوِي / وَ كَانَ كَالنَّجْمِ بِهِ نَهْتَدِي *** إِنَّ عَلِيّاً ابْنَ مُوسَى الرِّضَا / قَدْ حَلَّ وَ السُّؤْدُدُ فِي مَلْحَدٍ *** يَا عَيْنُ فَابْكِي بِدَمٍ بَعْدَهُ / عَلَى انْقِرَاضِ الْمَجْدِ وَ السُّؤْدُدِ }} | ||
(ای بقعهای که در آن [[سید]] من [[وفات]] یافت، در میان تمام [[مردم]]، فرد [[بزرگواری]] چون او وجود ندارد. بعد از وفات او [[هدایت]] و [[بخشش]] منقطع گردید و [[مرگ]] به [[پیروی]] از او، [[کمالات]] را از [[جان]] ربود. ای [[قبر]]! همواره و در هر صبح و [[شام]] [[باران]] [[رحمت الهی]] بر تو ببارد؛ زیرا آن [[امام]] بزرگوار در میان ما مانند بارانی بود که از آن [[سیراب]] میشدیم و مانند ستارهای بود که از نورش هدایت مییافتیم. [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} وفات یافت و با وفات او، [[سیادت]] و بزرگی در [[خاک]] پنهان شد. ای چشم من بعد از او بر انقراض و نابود شدن [[مجد]] و سیادت، [[خون]] [[گریه]] کن.)<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶۳.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۷.</ref> | (ای بقعهای که در آن [[سید]] من [[وفات]] یافت، در میان تمام [[مردم]]، فرد [[بزرگواری]] چون او وجود ندارد. بعد از وفات او [[هدایت]] و [[بخشش]] منقطع گردید و [[مرگ]] به [[پیروی]] از او، [[کمالات]] را از [[جان]] ربود. ای [[قبر]]! همواره و در هر صبح و [[شام]] [[باران]] [[رحمت الهی]] بر تو ببارد؛ زیرا آن [[امام]] بزرگوار در میان ما مانند بارانی بود که از آن [[سیراب]] میشدیم و مانند ستارهای بود که از نورش هدایت مییافتیم. [[علی بن موسی الرضا]] {{ع}} وفات یافت و با وفات او، [[سیادت]] و بزرگی در [[خاک]] پنهان شد. ای چشم من بعد از او بر انقراض و نابود شدن [[مجد]] و سیادت، [[خون]] [[گریه]] کن.)<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۶۳.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |