جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
*{{متن قرآن|وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ}}<ref>«و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.</ref>. | *{{متن قرآن|وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ}}<ref>«و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.</ref>. | ||
* اخراج به اعتبار موضوعات و موارد، [[تفاسیر]] خاصی بر می‌تابد؛ مانند برآوردن، رویاندن، آواره‌کردن، پدیدآوردن، نشان‌دادن، تسلیم‌کردن، زنده از [[گور]] بیرون‌آوردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.</ref>. | * اخراج به اعتبار موضوعات و موارد، [[تفاسیر]] خاصی بر می‌تابد؛ مانند برآوردن، رویاندن، آواره‌کردن، پدیدآوردن، نشان‌دادن، تسلیم‌کردن، زنده از [[گور]] بیرون‌آوردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.</ref>. | ||
* از سیاست‌های خصمانه [[مخالفان]]، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، [[هجرت]] عده‌ای از [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[هجرت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[مسلمانان]] به [[مدینه]] بر اثر فشار و سختگیری [[مشرکان]] [[قریش]] می‌باشد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.</ref>: {{متن قرآن|وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.</ref>. | * از سیاست‌های خصمانه [[مخالفان]]، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، [[هجرت]] عده‌ای از [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[هجرت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] به [[مدینه]] بر اثر فشار و سختگیری [[مشرکان]] [[قریش]] می‌باشد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.</ref>: {{متن قرآن|وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.</ref>. | ||
* اخراج به معنای [[تبعید]] نیز به کار رفته است. هر دو واژه (اخراج و [[تبعید]]) نشان‌دهنده ترک وطن و دیار هستند که اخراج به لحاظ مبدأ و [[تبعید]] به لحاظ مقصد است. واژه "جلاء" در [[قرآن]] به معنای ترک وطن (خروج و اخراج) به کار رفته است<ref>اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.</ref>: {{متن قرآن|وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ}}<ref>«و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۴-۵۵.</ref>. | * اخراج به معنای [[تبعید]] نیز به کار رفته است. هر دو واژه (اخراج و [[تبعید]]) نشان‌دهنده ترک وطن و دیار هستند که اخراج به لحاظ مبدأ و [[تبعید]] به لحاظ مقصد است. واژه "جلاء" در [[قرآن]] به معنای ترک وطن (خروج و اخراج) به کار رفته است<ref>اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.</ref>: {{متن قرآن|وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ}}<ref>«و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۴-۵۵.</ref>. | ||