استغاثه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

استغاثه در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۷

۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 * [[استغاثه]]: طلب انقاذ از [[بلاء]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۷۸.</ref> و طلب [[نصرت]] و [[یاری]] کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۱۸.</ref>. اصل آن "[[غوث]]" به معنای اعانه و [[نصرت دادن]] بعد از [[سختی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۰۰.</ref>.
 *{{متن قرآن|فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ}}<ref>«آنکه از گروه (خود) او بود در برابر آنکه از دشمنانش بود از وی یاری خواست» سوره قصص، آیه ۱۵.</ref>.
-*یاری‌ خواستن در [[رنج‌ها]] و بلایایی که بر سر [[انسان‌ها]] می‌آید، هنگامی مفهوم می‌یابد که خودِ فرد یا جمع توان دفع آن را نداشته باشند. در [[قرآن کریم]] [[استغاثه]] به درگاه [[خداوند]] از جانب [[بندگان]] توصیه و [[وعده]] [[نصرت]] و [[اجابت]] نیز داده شده است: {{متن قرآن|إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که از پروردگارتان فریادخواهی می‌کردید و به شما پاسخ داد که من با هزار فرشته پیاپی امدادگر شما خواهم بود» سوره انفال، آیه ۹.</ref>. این [[آیه شریفه]] اشاره به [[جنگ بدر]] دارد که [[مسلمانان]] نخستین بار در مقابل [[لشکر]] [[منظم]] [[مشرکان]] [[قریش]] قرار گرفتند و به [[درگاه الهی]] [[استغاثه]] کردند و [[خداوند]] آنان را [[نصرت]] و [[پیروزی]] بخشید.
+* یاری‌ خواستن در [[رنج‌ها]] و بلایایی که بر سر [[انسان‌ها]] می‌آید، هنگامی مفهوم می‌یابد که خودِ فرد یا جمع توان دفع آن را نداشته باشند. در [[قرآن کریم]] [[استغاثه]] به درگاه [[خداوند]] از جانب [[بندگان]] توصیه و [[وعده]] [[نصرت]] و [[اجابت]] نیز داده شده است: {{متن قرآن|إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که از پروردگارتان فریادخواهی می‌کردید و به شما پاسخ داد که من با هزار فرشته پیاپی امدادگر شما خواهم بود» سوره انفال، آیه ۹.</ref>. این [[آیه شریفه]] اشاره به [[جنگ بدر]] دارد که [[مسلمانان]] نخستین بار در مقابل [[لشکر]] [[منظم]] [[مشرکان]] [[قریش]] قرار گرفتند و به [[درگاه الهی]] [[استغاثه]] کردند و [[خداوند]] آنان را [[نصرت]] و [[پیروزی]] بخشید.
-* [[استغاثه]] از [[انسان]] نیز در [[قرآن]] وارد شده است: {{متن قرآن|فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ}}<ref>«آنکه از گروه (خود) او بود در برابر آنکه از دشمنانش بود از وی یاری خواست» سوره قصص، آیه ۱۵.</ref>. این [[آیه شریفه]] به [[قصه]] [[حضرت موسی]]{{ع}} اشاره دارد که [[شاهد]] درگیری یکی از [[فرعونیان]] با فردی از [[پیروان]] خود از [[بنی‌اسرائیل]] بود و او از [[حضرت موسی]]{{ع}} یاری‌طلبید و دخالت آن [[حضرت]] موجب [[قتل]] فرد [[فرعونی]] شد.
+* [[استغاثه]] از [[انسان]] نیز در [[قرآن]] وارد شده است: {{متن قرآن|فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ}}<ref>«آنکه از گروه (خود) او بود در برابر آنکه از دشمنانش بود از وی یاری خواست» سوره قصص، آیه ۱۵.</ref>. این [[آیه شریفه]] به [[قصه]] [[حضرت موسی]] {{ع}} اشاره دارد که [[شاهد]] درگیری یکی از [[فرعونیان]] با فردی از [[پیروان]] خود از [[بنی‌اسرائیل]] بود و او از [[حضرت موسی]] {{ع}} یاری‌طلبید و دخالت آن [[حضرت]] موجب [[قتل]] فرد [[فرعونی]] شد.
 * [[فطرت انسانی]] و روحیّه نوع‌ دوستی فرد [[حکم]] می‌کند که به [[یاری]] افرادی که [[استغاثه]] از [[بلا]] و [[ستم]] می‌کنند، [[همت]] کند. در [[روایات]] و [[احادیث اسلامی]] نیز بر فریادرسی [[مظلومان]] بسیار تأکید شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۸۴.</ref>.