امامت امام حسن عسکری در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== دلایل [[امامت امام عسکری]] {{ع}} ==

[[دلایل]] اقامه شده بر [[امامت]] [[امام عسکری]] {{ع}} از این قرار است:  

# به دلیل آنکه بعد از [[امام هادی]] {{ع}}، تمامی [[فضایل]] و مکارم از قبیل [[علم]]، [[عصمت]]، [[زهد]]، کمال در [[عقلانیت]]، [[تدبر]]، [[شجاعت]] و... در [[امام عسکری]] جمع گردیده بود، او [[شایسته‌ترین]] فرد زمان خویش برای [[تصدی]] [[مقام امامت]] بود<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۱۲، اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۹۱۱؛ حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ص۵۳۹.</ref>. [[ابوبصیر]] خادم، جریان گفت و گوی [[امام]] با [[رومیان]]، ترکان و صقالبه به زبان خودشان را مشاهده و از این ماجرا تعجب می‌کند، اما حضرت، آشنایی با تمام زبان‌ها را فضیلتی می‌داند که [[خداوند]] به او ارزانی داشته، تا این تفاوت میان او و سایر [[مردم]]، [[دلیل]] و نشانه‌ای برای [[شناخت حجت خدا]] شود<ref>طبرسی، حسن بن فضل، اعلام الوری، ص۳۷۰.</ref>. [[فضایل]] [[امام]] به اندازه‌ای بود که [[دشمنان اهل بیت]] نیز به [[عظمت]] و بزرگی او اعتراف می‌کردند: "[[دوست]] و [[دشمن]]، از او به [[نیکی]] و [[شایستگی]] یاد و او را [[ستایش]] می‌کنند"<ref>{{عربی|لَمْ أَرَ لَهُ وَلِيّاً وَ لَا عَدُوّاً إِلَّا وَ هُوَ يُحْسِنُ الْقَوْلَ فِيهِ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْهِ}}؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۹۱۳-۹۱۶.</ref>.

# [[ظهور]] [[معجزات الهی]] و خوارق عادت از ایشان که دیگران از انجام آن [[ناتوان]] بودند نیز [[دلیل]] دیگری بر [[امامت]] حضرت است<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳، ص۴۰۰؛ بحرانی، سید هاشم، مدینة المعاجز، ج۳، ص۳۲۵.</ref> از جمله [[معجزات]] [[امام]]، [[پیشگویی‌ها]] و خبرهایی است که از [[آینده]] به [[اصحاب]] خود می‌داد: مانند خبر کشته شدن [[معتز]] [[عباسی]]، بیست روز قبل از قتلش و...<ref>اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۹۱۶.</ref>. در بسیاری از موارد، [[امام]]، نیازهای مادی، [[معنوی]] و [[علمی]] مراجعان را برآورده می‌کرد، بدون آنکه خود مراجعان، سخنی به میان آورده باشند. [[ابوهاشم]]، یکی از [[یاران امام]] می‌گوید: "هیچ گاه نزد [[ابوالحسن]] و ابومحمد {{عم}} حاضر نشدم، مگر اینکه از آن دو حضرت، [[دلیل]] و برهانی بر امامتشان دیدم. سپس به یکی از [[معجزات]] [[امام]] اشاره کرده، می‌گوید: می‌خواستم از [[امام]] تکه‌ای فلز نقره بگیرم تا با آن برای [[تبرک]]، انگشتر بسازم. وقتی نزد [[امام]] رفتم، خواسته خود را فراموش کردم. هنگام خداحافظی، [[امام]] انگشتری به من داد و گفت: نقره می‌خواستی [تا با آن انگشتر بسازی]، اما من به تو [خود] انگشتر را دادم<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۰، ص۲۵۴.</ref>.

# در دسته خاصی از [[اخبار]] و روایاتِ وارد شده از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[امامان]]، به معرفی و تعداد [[جانشینان پیامبر]] [[اسلام]] {{صل}} پرداخته است و چون در این [[اخبار]] [[اسامی]] خلفای بعد از [[پیامبر]] {{صل}} با صراحت و بی‌هیچ ابهامی ذکر شده است، یکی از [[دلایل نقلی]] محکم برای [[اثبات امامت]] [[امام عسکری]] {{ع}} است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۲، ص۵۲۵؛ ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ص۵۰۹.</ref>. همچنین آن دسته از اخباری که درباره [[امام زمان]] {{ع}} است و شامل نام، نام [[پدر]]، [[کنیه]] و [[لقب]] اوست، به [[دلیل]] ذکر نام [[امام عسکری]] {{ع}} به عنوان [[پدر]] [[امام دوازدهم]]، از [[بهترین]] [[اخبار]] دال بر [[امامت]] ایشان است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۲۴۴؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۶۵- ۱۵۸.</ref>.

# از [[برترین]] [[دلایل نقلی]] [[امامت]] [[امام یازدهم]]، [[روایات]] [[امام هادی]] {{ع}} است که دو دسته‌اند:  

## روایاتی که [[امام هادی]] {{ع}} در پاسخ به اطرافیان، مبنی بر معرفی امام بعدی، برای رفع تصور اشتباه [[مردم]] که [[محمد]]، [[فرزند]] دیگرشان را [[امام]] بعدی می‌دانستند. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} را به عنوان [[امام یازدهم]]، به [[شیعیان]] معرفی می‌کردند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۳۲۵؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۹۱۱.</ref>، [[علی بن عمر نوفلی]] می‌گوید: همراه [[امام هادی]] {{ع}} در حیاط منزلشان بودم که [[محمد]]، از کنار ما گذشت. به ایشان گفت: فدایت شوم آیا او [[امام]] ما بعد از شماست؟ [[امام]] پاسخ دادند: خیر، بعد از من [[امام]] شما، فرزندم [[حسن]] است<ref>طبرسی، حسن بن فضل، اعلام الوری، ص۳۶۳.</ref>.

## روایاتی که شامل وصایا، مکتوبات و سفارش‌های [[امام هادی]] {{ع}} است، که در آن [[امام عسکری]] {{ع}} را به عنوان [[امام]] بعدی معرفی کرده‌اند<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۱۸؛ طبرسی، حسن بن فضل، اعلام الوری، ص۳۶۳.</ref>. [[امام هادی]] {{ع}} در یکی از نامه‌های خود به [[ابوبکر]] فهفکی اشاره می‌کند که [[شایسته‌ترین]] فرد در میان [[آل محمد]]، فرزندم [[حسن]] (ابومحمد) است: او [[خلیفه]] پس از من است و امر [[امامت]] بعد از من به او منتهی می‌شود، پس از من هر آن چه را که نیاز داری از او بپرس<ref>اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۹۱۲.</ref><ref>[[ابوالفضل سلطان‌ محمدی|سلطان‌ محمدی، ابوالفضل]]و [[مهدی نجفی مقدم|نجفی مقدم، مهدی]]، [[امامت امام حسن عسکری (مقاله)|امامت امام حسن عسکری]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۲۶ ـ ۴۲۷.</ref>

== [[روایات]] دال بر [[امامت امام عسکری]] {{ع}} ==

برای [[اثبات امامت حضرت]] [[عسکری]] {{ع}} [[نصوص عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] و هم بعضی از نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی می‌کند کافی است<ref>ر. ک: کافی، ج ۱، ص ۳۲۵ و کفایة الاثر، ص ۲۸۶ و کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۹ و اثبات الهداه بالنصوص و المعجزات، ج ۵، ص ۳.</ref>. در اینجا به برخی [[نصوص امامت]] [[امام عسکری]] {{ع}} اشاره می‌شود:  

== دیدگاه [[ابن قبه]] درباره [[امامت امام حسن عسکری]] ==

== [[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]] ==