جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[بدع]]: پدیده نوظهور<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.</ref>، اختراع <ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۸۹.</ref>، ایجاد چیزی بدون سابقه و برای اولین بار<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۵۴.</ref>، ابتکار. | * [[بدع]]: پدیده نوظهور<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.</ref>، اختراع <ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۸۹.</ref>، ایجاد چیزی بدون سابقه و برای اولین بار<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۵۴.</ref>، ابتکار. | ||
*{{متن قرآن|قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ}}<ref>«بگو من در میان پیامبران، نوپدید نیستم» سوره احقاف، آیه ۹.</ref>. | *{{متن قرآن|قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ}}<ref>«بگو من در میان پیامبران، نوپدید نیستم» سوره احقاف، آیه ۹.</ref>. | ||
*برای [[بدع]] دو اصل وجود دارد: اول: آغاز کاری یا [[کلامی]] بدون سابقه و برای اولین بار (یا ایجاد شیء) که به آن [[ابداع]] یا [[بدع]] گفته می‌شود؛ دوم: آخر کاری یا نقض و قطع [[کلامی]] یا چیزی که بدان "[[بدعت]]" اطلاق می‌شود<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۰۹.</ref>. [[بدعت]] به‌تدریج در معنای [[نوآوری]] و [[تجدید]] نظر در [[دین]] مشهور گشت. | * برای [[بدع]] دو اصل وجود دارد: اول: آغاز کاری یا [[کلامی]] بدون سابقه و برای اولین بار (یا ایجاد شیء) که به آن [[ابداع]] یا [[بدع]] گفته می‌شود؛ دوم: آخر کاری یا نقض و قطع [[کلامی]] یا چیزی که بدان "[[بدعت]]" اطلاق می‌شود<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۰۹.</ref>. [[بدعت]] به‌تدریج در معنای [[نوآوری]] و [[تجدید]] نظر در [[دین]] مشهور گشت. | ||
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[بدیع]] و نوین، صفت بعضی از [[سیاست‌ها]]، مکاتب یا فلسفه‌هایی است که در احیای برخی [[سیاست‌ها]]، مکاتب با فلسفه‌های قدیم بر اساس تازه می‌کوشند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۸۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۳۹.</ref>. | * در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[بدیع]] و نوین، صفت بعضی از [[سیاست‌ها]]، مکاتب یا فلسفه‌هایی است که در احیای برخی [[سیاست‌ها]]، مکاتب با فلسفه‌های قدیم بر اساس تازه می‌کوشند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۸۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۳۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||