حق تعیین سرنوشت: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

روایتی را [[ابوخالد کابلی]] از [[امام سجاد]] {{ع}} نقل می‌کند که فرمود: گناهانی که [[نعمت‌ها]] را [[تغییر]] می‌دهد، عبارت‌اند از [[ستم]] بر مردم، ترک و از بین رفتن [[عادت]] به [[کار خیر]]، [[کارهای نیک]] را ریاکارانه انجام دادن، [[کفران نعمت]] و ترک [[شکر]] است، سپس [[امام]] {{ع}} [[آیه]] بالا را خواند<ref>الشیخ الصدوق، معانی الأخبار، ج۲، ص۲۷۰.</ref>. یکی از [[شیعیان]] در نامه‌ای از [[امام صادق]] {{ع}} درباره این آیه و چگونگی تغییر [[نعمت]] توسط یک [[قوم]] پرسید و امام {{ع}} در پاسخ مکتوب خویش به این نکته اشاره فرمود که [[خداوند]] [[بدی]] به قومی نمی‌رساند مگر آنکه خودشان [[خطا]] کنند و کاری انجام دهند که از آن [[نهی]] شده‌اند<ref>محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۰۶.</ref>. بر اساس این آیه، [[انسان‌ها]] می‌توانند موانع درونی، بیرونی، فردی و [[اجتماعی]] خود را [[شناسایی]] کنند و با رفع آنها زمینه دگرگونی‌ها در [[زندگی]] و [[سرنوشت]] خود را فراهم سازند. طبعاً این [[انسان]]، دارای [[اراده]] و [[آزادی]] است که می‌تواند چنین کند. خداوند سرنوشت [[جوامع]] را بیرون از دایره [[اختیار]] آنان دگرگون نمی‌کند، بلکه افراد آن جوامع باید نظام‌های [[اخلاقی]]، [[سیاسی]]، اجتماعی و... را دگرگون سازند.