جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نهج البلاغه/بالا}}==مقدمه== | {{نهج البلاغه/بالا}} == مقدمه == | ||
* [[خطبه]] ۲۱۴ در [[تفسیر]] ایه ۶ سوره انفطار که میفرماید: "هان ای [[انسان]]! چه چیزی تو را در [[حق]] [[پروردگار]] بخشندهات غرّه کرده؟" ایراد شده است. [[پیام]] [[آیه]] این است: بهراستی چه چیزی، جز [[غفلت]] و [[نادانی]]، [[آدمی]] را در برابر [[پروردگار]] خویش به [[طغیان]] و سرکشی وامیدارد؟ [[امام]] {{ع}} به [[انسانها]] هشدار میدهد که برخیزند و به مداوای [[غفلت]] خویشتن بپردازند و [[مطیع]] فرامین [[خداوند]] شوند. [[آدمی]] با اعمالش از [[خداوند]] روی میگرداند، اما [[خداوند]] همواره با [[بندگان]] خویش [[مهربان]] است، نعمتهای خود را بر آنان فرود میآورد و سرکشی [[بندگان]] مانع [[نزول]] [[رحمت]] [[پروردگار]] نمیشود. [[خداوند]] همواره [[بندگان]] گناهکار را به دریای [[رحمت]] و [[بخشش]] خود فرامیخواند. | * [[خطبه]] ۲۱۴ در [[تفسیر]] ایه ۶ سوره انفطار که میفرماید: "هان ای [[انسان]]! چه چیزی تو را در [[حق]] [[پروردگار]] بخشندهات غرّه کرده؟" ایراد شده است. [[پیام]] [[آیه]] این است: بهراستی چه چیزی، جز [[غفلت]] و [[نادانی]]، [[آدمی]] را در برابر [[پروردگار]] خویش به [[طغیان]] و سرکشی وامیدارد؟ [[امام]] {{ع}} به [[انسانها]] هشدار میدهد که برخیزند و به مداوای [[غفلت]] خویشتن بپردازند و [[مطیع]] فرامین [[خداوند]] شوند. [[آدمی]] با اعمالش از [[خداوند]] روی میگرداند، اما [[خداوند]] همواره با [[بندگان]] خویش [[مهربان]] است، نعمتهای خود را بر آنان فرود میآورد و سرکشی [[بندگان]] مانع [[نزول]] [[رحمت]] [[پروردگار]] نمیشود. [[خداوند]] همواره [[بندگان]] گناهکار را به دریای [[رحمت]] و [[بخشش]] خود فرامیخواند. | ||
* [[امام]] {{ع}} تذکر میدهد، حال که اینگونه است، [[خداوند]] نسبت به [[بنده]] عیبپوش و [[مهربان]] است، آن هم در حالی که [[بنده]] نسبت به [[پروردگار]] خویش [[سرکش]] و روی گردان است. پس بیندیشید! اگر بندهای فرمانبر [[خداوند]] خویش باشد، چگونه خواهد شد؟ [[امام]] {{ع}} در ادامه به [[سفر آخرت]] و آغاز [[قیامت]] اشاره دارد. در آن روز [[خداوند]] با [[عدل]] گسترده خویش با [[مردمان]] [[رفتار]] میکند. [[انسانها]] اگر از فرصت [[دنیا]] بهره نگیرند و خود را در دریای عفو و [[رحمت الهی]] غوطهور نسازند، [[برزخ]] و [[قیامت]] عرصه این کار نیست و در برابر [[سلطه]] [[پروردگار]] و [[عدل]] گسترده او قرار خواهد گرفت. | * [[امام]] {{ع}} تذکر میدهد، حال که اینگونه است، [[خداوند]] نسبت به [[بنده]] عیبپوش و [[مهربان]] است، آن هم در حالی که [[بنده]] نسبت به [[پروردگار]] خویش [[سرکش]] و روی گردان است. پس بیندیشید! اگر بندهای فرمانبر [[خداوند]] خویش باشد، چگونه خواهد شد؟ [[امام]] {{ع}} در ادامه به [[سفر آخرت]] و آغاز [[قیامت]] اشاره دارد. در آن روز [[خداوند]] با [[عدل]] گسترده خویش با [[مردمان]] [[رفتار]] میکند. [[انسانها]] اگر از فرصت [[دنیا]] بهره نگیرند و خود را در دریای عفو و [[رحمت الهی]] غوطهور نسازند، [[برزخ]] و [[قیامت]] عرصه این کار نیست و در برابر [[سلطه]] [[پروردگار]] و [[عدل]] گسترده او قرار خواهد گرفت. | ||
==مطالب مهم [[خطبه]]== | == مطالب مهم [[خطبه]] == | ||
#بیان [[نعمتهای خداوند]]؛ | # بیان [[نعمتهای خداوند]]؛ | ||
# [[انذار]] [[مردمان]] از عدم رعایت [[حدود الهی]]؛ | # [[انذار]] [[مردمان]] از عدم رعایت [[حدود الهی]]؛ | ||
#احاطه [[خداوند]] بر اعمال [[مردمان]]؛ | # احاطه [[خداوند]] بر اعمال [[مردمان]]؛ | ||
# [[غفلت]] [[مردمان]] و سفارش به [[بیداری]]؛ | # [[غفلت]] [[مردمان]] و سفارش به [[بیداری]]؛ | ||
# [[وصف]] [[دنیا]] و [[ضرورت]] [[عبرتپذیری]] از آن؛ | # [[وصف]] [[دنیا]] و [[ضرورت]] [[عبرتپذیری]] از آن؛ | ||
# [[وصف]] [[عدل الهی]]؛ | # [[وصف]] [[عدل الهی]]؛ | ||
# [[وصف]] [[قیامت]]. | # [[وصف]] [[قیامت]]. | ||
==فرازی از [[خطبه]]== | == فرازی از [[خطبه]] == | ||
*اگر راست و [[دروغ]] اندرزها را در سرزمینهای ویران و خانههای خالی بررسی کنی، میبینی [[بهترین]] [[موعظه]] و رساترین اندرزها را در [[اختیار]] تو قرار میدهند، زیرا در مرکزی رفتهای که نسبت به تو مهرباناند و برای سالم بودنت دقت میکنند. [[بهترین]] خانه، خانهای است که آن را نپسندی و [[بهترین]] محل، محلی است که برای سکونت نپذیری. سعادتمندان فردا کسانی هستند که از [[دنیا]] گریزان بودهاند. | * اگر راست و [[دروغ]] اندرزها را در سرزمینهای ویران و خانههای خالی بررسی کنی، میبینی [[بهترین]] [[موعظه]] و رساترین اندرزها را در [[اختیار]] تو قرار میدهند، زیرا در مرکزی رفتهای که نسبت به تو مهرباناند و برای سالم بودنت دقت میکنند. [[بهترین]] خانه، خانهای است که آن را نپسندی و [[بهترین]] محل، محلی است که برای سکونت نپذیری. سعادتمندان فردا کسانی هستند که از [[دنیا]] گریزان بودهاند. | ||
*فردا روزی است که [[زمین]] میلرزد و [[قیامت]] برپا میشود و حوادث هولناک آن آشکار خواهند شد. هر کس راهی را که در [[دنیا]] [[انتخاب]] کرده آغاز میکند و دنبال معبودی که [[پرستش]] کرده است رهسپار میشود و هر مطیعی دنبال [[دستور]] دهندهاش حرکت میکند. در چنین روزی در [[عدل]] [[خدا]] نه به اندازه حرکت چشم و نه به مقدار صدای پای [[ظلم]] نمیشود، بلکه هر کس به [[حق]] خود میرسد. در چنین روزی [[دلیل]] [[باطل]] فراوان و عذرهای بیفایده زیاد است. بنابراین باید خود را برای عذری قابل [[اعتماد]] آماده کنی و [[دلیل]] خویش را به اثبات برسانی. در باقیمانده [[عمر]] از ثروتی که برای تو دوام ندارد بهرهبرداری کن و خود را برای سفر آماده گردان، برق [[پیروزی]] را بنگر و وسیله کوشش را به حرکت درآور<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 363-364.</ref>. | * فردا روزی است که [[زمین]] میلرزد و [[قیامت]] برپا میشود و حوادث هولناک آن آشکار خواهند شد. هر کس راهی را که در [[دنیا]] [[انتخاب]] کرده آغاز میکند و دنبال معبودی که [[پرستش]] کرده است رهسپار میشود و هر مطیعی دنبال [[دستور]] دهندهاش حرکت میکند. در چنین روزی در [[عدل]] [[خدا]] نه به اندازه حرکت چشم و نه به مقدار صدای پای [[ظلم]] نمیشود، بلکه هر کس به [[حق]] خود میرسد. در چنین روزی [[دلیل]] [[باطل]] فراوان و عذرهای بیفایده زیاد است. بنابراین باید خود را برای عذری قابل [[اعتماد]] آماده کنی و [[دلیل]] خویش را به اثبات برسانی. در باقیمانده [[عمر]] از ثروتی که برای تو دوام ندارد بهرهبرداری کن و خود را برای سفر آماده گردان، برق [[پیروزی]] را بنگر و وسیله کوشش را به حرکت درآور<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 363-364.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |