سوید بن غفله جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سوید بن غفله جعفی در تاریخ اسلامی]] - [[سوید بن غفله جعفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

* سوید [[فرزند]] غفله جعفی، مردی [[فقیه]] و عابدی [[زاهد]] و [[متواضع]] بود و در سال [[عام الفیل]] به [[دنیا]] آمد و در زمان [[حیات رسول خدا]] {{صل}}، [[اسلام]] آورد. وقتی وارد [[مدینه]] شد که [[رسول خدا]] {{صل}} به [[خاک]] ده شده بود، لذا از [[دیدار]] آن [[حضرت]] [[محروم]] شد، از این رو، در زمره [[تابعین]] درآمد <ref>اسد الغابه، ج۳، ص۳۷۹.</ref>.

* به گفته [[برقی]]، [[سوید بن غفله]] از [[اولیا]] و بزرگان [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} بود<ref>رجال برفی، ص۴.</ref>.

* هم‌چنین [[شیخ طوسی]] وی را جزو [[یاران]] آن [[حضرت]] دانسته است<ref>رجال طوسی، ص۴۳، ش۴.</ref>. [[شیخ مفید]] هم او را از [[اولیا]] و بزرگان [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده است<ref>الاختصاص ص۳.</ref> و در [[جنگ صفین]] [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] کرد<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۶۷۱، ماده سود.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۹۳.</ref>

== سوید و خبر از [[طعام علی]] {{ع}} ==

* [[عمران بن مسلم]] از [[سوید بن غفله]] (و به قولی [[علقمه]])<ref>سوید بن غفله همان سوید علقمه است که نام پدرش در تاریخ دو گونه آمده است.</ref> [[نقل]] می‌کند که در [[شهر کوفه]] به [[خانه]] [[حضرت علی]] {{ع}} رفتم - زمانی که [[امام]] {{ع}} بر [[جهان اسلام]] [[حکومت]] داشت - دیدم کاسه ماست ترشیده‌ای برابرش بود که از شدت ترشی، بوی آن را [[احساس]] می‌کردم، و گرده نانی از جو در [[دست]] داشت که سبوس‌های جو روی آن بود، و به قدری خشکیده بود که آن را با [[زور]] می‌شکست و گاهی هم از زانوی خود برای شکستن آن نان کمک می‌گرفت. من به او [[فضه]] که کنار [[امام]] {{ع}} [[ایستاده]] و تماشا می‌کرد، گفتم، آیا در مورد این پیرمرد از [[خدا]] نمی‌ترسید؟ مگر نمی‌توانید آرد نانش را الک کنید - تا بشود راحت‌تر خورده شود - [[فضه]] گفت: خوش نداریم اجیر باشیم و خلاف [[دستور]] عمل کنیم، چون از هنگامی که در [[خدمت]] [[امام]] {{ع}} هستیم از ما [[عهد]] گرفته که آردی را برای او الک نکنیم و نخاله‌اش را نگیریم.

* سوید می‌گوید: [[حضرت علی]] {{ع}} [[سخن]] [[فضه]] را شنید، به او فرمود: "چه می‌گویی؟" گفت: از سوید بپرسید! [[حضرت]] به من فرمود: "به او چه گفتی؟" موضوع آرد را به [[حضرت]] عرض کردم، [[حضرت]] با شنیدن این [[دلسوزی]] گریست و فرمود: "[[پدر]] و مادرم به فدای آن کسی که هیچ گاه سه روز پیاپی از نان گندم [[سیر]] نشد منظور تا [[دنیا]] رفت و هرگز آردی را که او نانش را می‌خورد نخاله‌اش را نگرفته و [[حضرت علی]] {{ع}} [[رسول خدا]] {{صل}} بود<ref>{{متن حدیث|بأبی وأمی من لم یشبع ثلاثة متوالیة، من خبز حتی فارق الدنیا ولم ینحل دقیقة}}؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۲۰۱ ور. ک: سفینة البحار ثابت، ج۱ فرزند، ص۶۷۱ ماده سود.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۹۳-۶۹۴.</ref>

== سوید و [[نقل]] [[خبر غیبی]] از [[علی]] {{ع}} ==

* [[ثابت ثمالی]]<ref>ثابت ثمالی ظاهرا همان ابو حمزه ثمالی است که نامش به ثابت بن ابو صفیه است و لذا به ثابت بن دینار و به ثابت ابو صفیه هم نام برده شده است، لذا در الاختصاص ص۲۸۰ این حدیث را از ابوحمزه ثمالی از سوید بن غفله نقل کرده است.</ref> می‌گوید از [[سوید بن غفله]] شنیدم که می‌گفت: یکی از روزها که [[امیر مؤمنان]] {{ع}} برای [[مردم]] [[سخنرانی]] می‌کرد و [[مردم]] را [[موعظه]] می‌نمود، مردی از کنار [[منبر]] برخاست و عرض کرد: ای [[امیرمؤمنان]]! از وادی القری می‌گذشتم، دیدم [[خالد بن عرفطه]] از [[دنیا]] رفته است، برای او [[استغفار]] کنید<ref>در کتاب الاختصاص در شرح حدیث آورده است که: آن مرد گفت: خالد بن عرفطه از دنیا رفته علی {{ع}} فرمود: «او نمرده است». مرد در تعجب رفت و گفت: سبحان الله، من خبر میدهم که او مرده است و شما می‌فرمایید نمرده است! حضرت فرمود: «قسم به آنکه جانم در دست اوست، او نمی‌میرد تا سرلشکر گروه گمراهی خواهد شد که پرچم دار آن حبیب بن جماز است».</ref>. [[امام]] فرمود:به [[خدا]] [[سوگند]] وی نمرده و نمی‌میرد، تا آن هنگام که سرلشکر گروه [[گمراهی]] گردد که [[پرچمدار]] آن [[حبیب بن جماز]] است.

* مردی از کنار [[منبر]] برخاست و گفت: من [[حبیب بن جماز]] و از [[شیعیان]] و [[دوستداران]] شمایم. (و به قولی این خبر به [[گوش]] [[حبیب]] رسید، [[خدمت]] [[حضرت]] آمد و گفت: من [[شیعه]] شمایم) [[امام]] {{ع}} فرمود: "تو [[حبیب بن جماز]] هستی؟" گفت: آری. [[امام]] {{ع}} برای بار دوم او را [[سوگند]] داد که: "تو [[حبیب]] هستی؟" جواب داد: آری به [[خدا]] قسم من حبیبم. [[امام]] {{ع}} فرمود: [[آگاه]] باش، به [[خدا]] [[سوگند]] تو حامل آن پرچمی و آنان را از این در [[مسجد]] (باب الفیل) وارد خواهی کرد و به [[مسجد کوفه]] اشاره کرد.

* [[ثابت ثمالی]] می‌گوید: به [[خدا]] قسم زنده بودم که [[ابن زیاد]] وقتی [[عمر سعد]] را برای کشتن [[حسین بن علی]] {{ع}} به سوی [[عراق]] فرستاد. در میان [[لشکر]] او، [[خالد بن عرفطه]] در جلو، و [[حبیب بن جماز]] [[پرچم]] دار لشکری بود که از باب الفیل وارد [[مسجد کوفه]] شدند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۲۸۶؛ ر. ک: ارشد مفید، ج۱، ص۳۲۹ و الاخصاص ص۲۸۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۹۴-۶۹۵.</ref>

== [[وفات]] سوید ==

* سوید از کسانی است که [[عمر طولانی]] داشت، او در سال ۸۰ تا ۸۱ و ۸۲ [[هجری]] در زمانی که [[حجاج بن یوسف ثقفی]] در [[شهر کوفه]] به [[حکومت]] رسید، در سن ۱۲۰ یا ۱۳۰ سالگی از [[دنیا]] رفت<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۳۸۰ و سفینة البحار، ج۱، ص۶۷۱، ماده سود.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۹۵-۶۹۶.</ref>