علم بلایا و منایا: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* یکی از [[فضایل]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} در بُعد [[علم]]، [[آگاهی]] او پیشاپیش از [[حوادث آینده]] و گرفتاری‌هایی که برای اشخاص پیدا خواهد شد و زمان [[مرگ]] و نحوۀ مردن یا کشته شدن اشخاص است که وی [[آگاه]] بود و از آیندۀ اشخاص خبر می‌داد و این [[اسرار]] را به بعضی از [[یاران]] خود نیز آموخته بود.

* [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرمود: "پیش از آنکه مرا از [[دست]] بدهید از من بپرسید. چرا از کسی نمی‌پرسید که [[علم منایا و بلایا]] و نسبها نزد اوست؟"<ref>{{متن حدیث|سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي، أَ لاَ تَسْأَلُونَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلْمَنَايَا وَ اَلْبَلاَيَا وَ اَلْأَنْسَابِ؟}}؛ سنن الامام علی، ص ۵۶،۵۹ و ۶۰، بحار الأنوار، ج ۲۶ ص ۱۴۷</ref>.

* این موضوع به [[علم]] [[امامت]] مربوط می‌شود که [[دانش]] [[امامان]] به [[علم الهی]] وصل است و چیزی از آنان پوشیده نیست و [[احادیث]] بسیاری است که آنان [[محدّث]] و مفهم و خزّان [[علم]] پروردگارند و چیزی از [[علم]] [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] از آنان محجوب نیست و [[دانش]] همۀ [[فرشتگان]] و [[پیامبران]] نزد آنان است.<ref> احادیث آن را در بحار الأنوار، ج ۲۶ ببینید</ref>.

* [[امام باقر]] {{ع}} هم می‌فرمود: "ما خاندانی هستیم که [[علم منایا و بلایا]] و نسب‌ها را به ما آموخته‌اند"<ref>{{متن حدیث| إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ عُلِّمْنَا اَلْمَنَايَا وَ اَلْبَلاَيَا وَ اَلْأَنْسَابَ}}. احادیث آن را در بحار الأنوار، ج ۲۶ ببینید</ref>

* [[اسحاق بن عمار]] شنید که [[امام کاظم]] {{ع}} خبر از [[شهادت]] کسی می‌داد. پیش خود گفت: عجبا! او می‌داند که مردی از شیعیانش کی می‌میرد! [[حضرت]] با حالتی شبیه غضب‌ آلود به او رو کرد و فرمود: ای [[اسحاق]]! [[رشید هجری]] [[علم منایا و بلایا]] می‌دانست، [[امام]] سزاوارتر است که آن را بداند.<ref>اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۲۰۷</ref>.

* [[امام علی]] {{ع}} به [[رشید هجری]] می‌گفت: [[رشید]] [[بلایا]]. [[علم منایا و بلایا]] را به او آموخته بود، هرگاه [[رشید]] کسی را می‌دید، می‌گفت: فلانی اینگونه خواهد مرد و تو اینگونه [[شهید]] خواهی شد و همانطور می‌شد که [[رشید]] خبر داده بود.<ref>مرآة العقول، ج ۶ ص ۶۷</ref>.

* [[عمار یاسر]] و [[حبیب بن مظاهر]] و [[میثم تمّار]] نیز از مولایشان [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} این [[علوم]] و [[اسرار]] را آموخته بودند و [[شهادت]] خود و دیگران و نحوۀ [[شهادت]] را [[پیشگویی]] می‌کردند و از [[اصحاب]] سرّ آن [[حضرت]] به شمار می‌رفتند. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرمود: {{متن حدیث|عِنْدِي عِلْمُ اَلْمَنَايَا وَ اَلْبَلاَيَا وَ اَلْوَصَايَا وَ اَلْأَنْسَابِ وَ اَلْأَسْبَابِ وَ فَصْلِ اَلْخِطَابِ وَ مَوْلِدِ اَلْإِسْلاَمِ وَ مَوَارِدِ اَلْكُفْرِ وَ أَنَا صَاحِبُ اَلْمِيسَمِ وَ أَنَا اَلْفَارُوقُ اَلْأَكْبَرُ وَ أَنَا صَاحِبُ اَلْكَرَّاتِ وَ دَوْلَةُ اَلدُّوَلِ فَاسْأَلُونِي عَمَّا يَكُونُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ عَمَّا كَانَ عَلَى عَهْدِ كُلِّ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اَللَّهُ }}<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۰ ص ۶۳، مناقب، ج ۲ ص ۳۹</ref>. این [[حدیث]]، گستردگی [[دانش]] او را در زمینه‌ها و زمان‌های مختلف می‌رساند.  

* چنین امامی [[شایسته‌ترین]] فرد برای [[نیابت]] و [[خلافت]] [[پیامبر]] خداست<ref>برای آگاهی از شاخه‌های مختلف علم امام علی، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۱۰</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۶.</ref>.