قصاص در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[قصاص]] به معنی سزا دادن و [[مقابله به مثل]] در در [[خیانت]] عمدی است. کلمه قصاص به معنای پی‌جویی است. و قصاص را از آن جهت قصاص گفته‌اند که در تعقیب [[جنایت]] و در پی آن است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ}}<ref>«و شما را ای خردمندان در قصاص، زندگانی (نهفته) است؛ باشد که شما پرهیزگاری ورزید» سوره بقره، آیه ۱۷۹.</ref>. البته به هر نوع پی‌گیری و [[مجازات]] در مقابل کارهای بد دیگران نیز می‌توان قصاص اطلاق کرد.
[[قصاص]] به معنی سزا دادن و [[مقابله به مثل]] در در [[خیانت]] عمدی است. کلمه قصاص به معنای پی‌جویی است. و قصاص را از آن جهت قصاص گفته‌اند که در تعقیب [[جنایت]] و در پی آن است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ}}<ref>«و شما را ای خردمندان در قصاص، زندگانی (نهفته) است؛ باشد که شما پرهیزگاری ورزید» سوره بقره، آیه ۱۷۹.</ref>. البته به هر نوع پی‌گیری و [[مجازات]] در مقابل کارهای بد دیگران نیز می‌توان قصاص اطلاق کرد.


[[امام سجاد]]{{ع}} در [[دعا]] برای [[پدر]] و مادرش به [[حقوق]] و [[مقام]] و [[منزلت]] آنها اشاره فرموده است، [[حقوقی]] که مانع از قصاص آنها می‌گردد: «ای [[خداوند]] [[حق]] ایشان بر من واجب‌تر است و احسانشان درحق من دیرینه‌تر و نعمتشان بیش از آن است که من بخواهم به [[عدالت]] قصاص یا مقابله به مثل کنم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>.
[[امام سجاد]] {{ع}} در [[دعا]] برای [[پدر]] و مادرش به [[حقوق]] و [[مقام]] و [[منزلت]] آنها اشاره فرموده است، [[حقوقی]] که مانع از قصاص آنها می‌گردد: «ای [[خداوند]] [[حق]] ایشان بر من واجب‌تر است و احسانشان درحق من دیرینه‌تر و نعمتشان بیش از آن است که من بخواهم به [[عدالت]] قصاص یا مقابله به مثل کنم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>.
هرچند قصاص حق طبیعی [[انسان]] است ولی با مراجعه به [[قرآن]] و توصیه‌های مکرر [[اولیای دین]] درمی یابیم که "در [[عفو]] لذتی است که در [[انتقام]] نیست". امام سجاد{{ع}} به ما می‌آموزد که گذشتن از مجازات و عفو از خطاها به ویژه در مورد [[وظایف]] پدر و [[مادر]] نسبت به [[فرزندان]] - چنانچه کوتاهی و ظلمی کرده باشند- امری بسیار [[پسندیده]] است و به پاس [[الطاف]] و [[عواطف]] ایشان باید از این خطاها درگذشت.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قصاص»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۶۶.</ref>
هرچند قصاص حق طبیعی [[انسان]] است ولی با مراجعه به [[قرآن]] و توصیه‌های مکرر [[اولیای دین]] درمی یابیم که "در [[عفو]] لذتی است که در [[انتقام]] نیست". امام سجاد {{ع}} به ما می‌آموزد که گذشتن از مجازات و عفو از خطاها به ویژه در مورد [[وظایف]] پدر و [[مادر]] نسبت به [[فرزندان]] - چنانچه کوتاهی و ظلمی کرده باشند- امری بسیار [[پسندیده]] است و به پاس [[الطاف]] و [[عواطف]] ایشان باید از این خطاها درگذشت.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قصاص»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۶۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش