مؤلفه‌های قیام امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

== اهتمام به [[دین]] ==

اساساً قیام امام حسین {{ع}} این بود که در عصر ایشان، [[انحرافات]] و بدعت‌هایی در دین [[رسوخ]] و [[نفوذ]] کرده و چهره [[واقعی]] دین را [[تغییر]] داده بود.

از آنجا که [[نظام حاکم]]، به [[تعالیم دینی]] اهتمام نمی‌ورزید، آن [[حضرت]] در صدد اصلاح و [[احیای دین]] برآمدند. از سخنان و خطابه‌های [[امام حسین]] {{ع}} به خوبی به دست می‌آید که [[هدف امام]] {{ع}} از [[قیام]]، نه [[حکومت]] و [[ریاست]] و نه اغراض فردی و امور شخصی، بلکه [[مبارزه با انحرافات]] و [[بدعت‌ها]] در دین بوده است.

در [[عصر امام حسین]] {{ع}} وضع [[اسلام]] و [[مسلمانان]] و حکومت به حدی بد و غیر قابل پذیرش شده بود که [[وظیفه]] هر [[مسلمانی]] اظهار مخالفت و [[جلوگیری از انحراف]] و [[سقوط]] آن بود.<ref>[[حمید رضا قنبری‌نژاد اصفهانی|قنبری‌نژاد اصفهانی، حمید رضا]]، [[اصلاحات از منظر امام حسین (مقاله)|مقاله «اصلاحات از منظر امام حسین»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۱۰ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۱۰]] ص ۳۲.</ref>

== [[تشکیل حکومت دینی]] و [[نفی]] [[سکولاریزم]] ==

در مقابل، [[حرکت اصلاحی]] امام حسین {{ع}}، حرکتی سیاسی - اجتماعی بود و با این حرکت خود، بر علیه چنین [[تفکر]] و جریانی (تفکر سکولاریستی) قیام نمود.

حرکت اصلاحی امام حسین {{ع}} دارای ابعاد و اضلاع مختلفی است که جنبه سیاسی و اجتماعی (یعنی [[تشکیل حکومت دینی]]) یکی از آنهاست؛ چراکه در [[زمان]] ایشان، [[معاویه]] و پسرش [[یزید]]، عملاً [[سکولاریزم]] را [[ترویج]] می‌دادند، به عنوان نمونه وقتی که معاویه بر [[خلافت]] [[استیلا]] یافت، بلافاصله به [[عراق]] آمده، در [[سخنرانی]] خود به [[مردم]] اخطار نمود که من با شما سرنماز و [[روزه]] نمی‌جنگیدم، بلکه می‌خواستم بر شما [[حکومت]] کنم و به مقصود خود رسیدم<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۶۰.</ref>.

برخی از روشنفکران با مردمی خواندن [[نهضت]] و قیام امام حسین {{ع}} وانمود می‌کنند که حرکت [[امام]] {{ع}} صد در صد به خواست خود مردم بوده است و از این سخن، [[جدایی دین از سیاست]] را نتیجه می‌گیرند!<ref>ر. ک: مهدی بازرگان، آخرت و خدا هدف بعثت انبیاء، ص۴۳.</ref>.

یکی از [[اهداف]] [[قیام امام]] {{ع}}، [[اصلاح جامعه اسلامی]] و احیای [[فریضه]] [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. آن [[حضرت]] هنگام ترک [[مدینه]]، بر این مطلب تأکید می‌کنند: {{متن حدیث|إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي‌{{صل}} أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ‌}}<ref>موسوعه کلمات الامام حسین {{ع}}، ص۲۱۹.</ref>.

بنابراین، این ادعا که [[حرکت امام حسین]] {{ع}} صد در صد مردمی و در جهت نیل به [[زمامداری]] بود، موافق [[منابع روایی]] و [[تاریخی]] و سخنان خود [[حضرت]] نیست.<ref>[[حمید رضا قنبری‌نژاد اصفهانی|قنبری‌نژاد اصفهانی، حمید رضا]]، [[اصلاحات از منظر امام حسین (مقاله)|مقاله «اصلاحات از منظر امام حسین»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۱۰ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۱۰]] ص ۳۳.</ref>

== [[نفی]] فردگرایی و [[قیام]] خدامحورانه ==

قیام و نهضتی که [[امام حسین]] {{ع}} بر پا نمودند، نهضتی [[خدا]] محورانه و [[الهی]] بود، نه فردگرایانه و بر اساس [[مصلحت فردی]].

این [[تصور]] که قیام حضرت {{ع}} به دلیل [[مصالح]] فردی و [[انتقام‌گیری]] از [[خاندان]] [[بنی‌امیه]] است، توهمی [[باطل]] و غرض ورزانه است که منشأ أن عدم [[معرفت]] به ساحت [[قدس]] و [[ملکوتی]] [[ائمه]] {{عم}} و از جمله امام حسین {{ع}} می‌باشد.

تمامی حرکات و سکنات امام حسین {{ع}} و از جمله اصلاح‌گری ایشان، هیچ صبغه‌ای جز [[صبغه]] الهی نداشت و [[رضای الهی]] در همه حال، مورد توجه ایشان بود.

[[قیام عاشورا]] چون رنگ خدایی داشت، جاویدان و [[پیروز]] شد. به تعبیر حضرت [[امام]] {{ع}}، «[[شکست]] نبود [[کشته شدن سید الشهداء]]، چون قیام [[الله]] بود، شکست ندارد»<ref>صحیفه نور، ج۱۵، ۵۵ و ج۱۷، ص۲۳۹ به نقل از جواد محدثی، پیام‌های عاشورا، ص۱۴۱.</ref>.

== قرائت واحد از [[دین]]، مبنای [[اصلاحات]] [[حسینی]] ==

او مدعی بود که [[ایمان قلبی]] برای [[انسان]] کفایت می‌کند<ref>صحیفه نور، ج۱۵، ۵۵ و ج۱۷، ص۲۳۹ به نقل از جواد محدثی، پیام‌های عاشورا، ص۱۴۱.</ref>. مبنای اصلاحات [[امام حسین]] {{ع}}، بر پایه یک قرائت از دین بود و بر اساس همین قرائت واحد، به [[مبارزه]] با سایر [[قرائت‌ها]] پرداخت.

امام حسین {{ع}} یک قرائت از دین دارد، [[یزید]] قرائتی دیگر و هر دو بر حق‌اند؛ لازمه چنین نگرشی، [[آنارشیسم]] و [[شکاکیت]] تمام عیار است که هم با اصول و [[قواعد]] [[عقلی]] و برون [[دینی]] ناسازگار است و هم به لحاظ درون دینی، یعنی [[کتاب و سنت]]، [[باطل]] می‌باشد.

اگر تمامی قرائت‌ها صحیح‌اند، پس چرا اسلام [[دعوت]] به [[مبارزه با ظلم]] و [[طاغوت]] و... کرده است؟ اگر قرائت‌های مختلف همه بر حق‌اند، پس چرا امام حسین {{ع}} در مقابل این قرائت‌های صحیح قیام کردند؟ [[امام]] {{ع}} با [[قیام]] و اصلاح‌گری خود نشان دادند که هر قرائتی از [[دین]] بر طریق صواب نیست و باید در مقابل قرائت‌های [[انحرافی]] و بدعت‌آمیز از دین ایستاد.<ref>[[حمید رضا قنبری‌نژاد اصفهانی|قنبری‌نژاد اصفهانی، حمید رضا]]، [[اصلاحات از منظر امام حسین (مقاله)|مقاله «اصلاحات از منظر امام حسین»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۱۰ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۱۰]] ص ۳۸.</ref>

== [[اصلاح]] همه‌جانبه ==

اما [[اصلاحات]] [[امام حسین]] {{ع}}، برخلاف تجربه‌گرایان - که با تحویل و تنزل دادن دین به [[تجربه دینی]]، فقط یک بعد از دین را اخذ کرده و ادعای بازگشت به آن را دارند - اصلاحات همه جانبه و چند بعدی بود.

اما امام حسین {{ع}} با اصلاحات همه‌جانبه خویش، نشان داد که نباید گذاشت هیچ بعدی از دین دچار آسیب و آفت شود و در صورت آسیب‌پذیری، باید در صدد اصلاح آن برآمد.<ref>[[حمید رضا قنبری‌نژاد اصفهانی|قنبری‌نژاد اصفهانی، حمید رضا]]، [[اصلاحات از منظر امام حسین (مقاله)|مقاله «اصلاحات از منظر امام حسین»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۱۰ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۱۰]] ص ۳۹.</ref>