جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مهاجر در قرآن]] - [[مهاجر در حدیث]] - [[مهاجر در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = مهاجر (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مهاجر در قرآن]] - [[مهاجر در حدیث]] - [[مهاجر در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = مهاجر (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای [[قطع]] شدن<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.</ref> یا ترک چیزی با وجود [[ارتباط]] با آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.</ref>. | هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای [[قطع]] شدن<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.</ref> یا ترک چیزی با وجود [[ارتباط]] با آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.</ref>. | ||
{{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | ||
"مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان [[رسول]]{{صل}} در [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] یا [[اصحاب]] مکّی [[رسول اللّه]]{{صل}} اطلاق میشود. از آنجا که بسیاری از [[ذوی القربی]] و [[نزدیکان]] سببی و نسبی [[رسول خدا]]{{صل}} میان آنان بودند، [[فضیلت]] بسیاری از آنان در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ}}<ref>«بیگمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزندهای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.</ref>. | "مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان [[رسول]] {{صل}} در [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] یا [[اصحاب]] مکّی [[رسول اللّه]] {{صل}} اطلاق میشود. از آنجا که بسیاری از [[ذوی القربی]] و [[نزدیکان]] سببی و نسبی [[رسول خدا]] {{صل}} میان آنان بودند، [[فضیلت]] بسیاری از آنان در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ}}<ref>«بیگمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزندهای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.</ref>. | ||
این گروه از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} از نظر [[منزلت]] و موقعیت [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[قرابت]] با رسول خدا{{صل}}، در صدر گروههای صاحب [[قدرت]] و [[نفوذ]] در [[حکومت]] [[پیامبر]]{{صل}} قرار داشتند و نقش اساسی در [[انتخاب خلیفه]] بعد از رسول خدا{{صل}} ایفا کردند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۴-۴۹۵.</ref> | این گروه از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} از نظر [[منزلت]] و موقعیت [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[قرابت]] با رسول خدا {{صل}}، در صدر گروههای صاحب [[قدرت]] و [[نفوذ]] در [[حکومت]] [[پیامبر]] {{صل}} قرار داشتند و نقش اساسی در [[انتخاب خلیفه]] بعد از رسول خدا {{صل}} ایفا کردند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۴-۴۹۵.</ref> | ||
==مهاجر در فرهنگ مطهر== | == مهاجر در فرهنگ مطهر == | ||
مهاجر کسی است که بتواند از [[سیئات]]، [[بدیها]]، [[پلیدیها]]، [[زشتیها]] و صفات بد جدا شود. [[هجرت]] یعنی جدا شدن از زشتیهایی که بر [[انسان]] احاطه پیدا کرده، [[آزاد]] کردن خود از پلیدیهای مادی و [[معنوی]] که بر انسان احاطه پیدا کرده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۲۹۴.</ref>. | مهاجر کسی است که بتواند از [[سیئات]]، [[بدیها]]، [[پلیدیها]]، [[زشتیها]] و صفات بد جدا شود. [[هجرت]] یعنی جدا شدن از زشتیهایی که بر [[انسان]] احاطه پیدا کرده، [[آزاد]] کردن خود از پلیدیهای مادی و [[معنوی]] که بر انسان احاطه پیدا کرده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۲۹۴.</ref>. | ||
===[[مهاجرین]] اولین=== | === [[مهاجرین]] اولین === | ||
گروهی از مسلمانهای [[صدر اسلام]]، مهاجرین اولین یا به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ}}<ref>«نخستین پیشآهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> نامیده میشوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه [[پیغمبر اکرم]] به [[مدینه]] تشریف ببرند [[مسلمان]] شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم [[خانه]] و دیار، [[مکه]] را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی [[زن]] و [[زندگی]] و [[مال]] و [[ثروت]] و [[خویشاوندان]] و [[اقارب]] خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و [[عقیده]] و [[ایمان]] خودشان رفتند<ref>آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۸۷.</ref> | گروهی از مسلمانهای [[صدر اسلام]]، مهاجرین اولین یا به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ}}<ref>«نخستین پیشآهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> نامیده میشوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه [[پیغمبر اکرم]] به [[مدینه]] تشریف ببرند [[مسلمان]] شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم [[خانه]] و دیار، [[مکه]] را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی [[زن]] و [[زندگی]] و [[مال]] و [[ثروت]] و [[خویشاوندان]] و [[اقارب]] خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و [[عقیده]] و [[ایمان]] خودشان رفتند<ref>آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۸۷.</ref> | ||