هشام بن حکم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

[[ابومحمد هشام بن حکم شیبانی کوفی بغدادی کندی]] دانشمند برجسته [[علوم عقلی]] و [[نقلی]]، متخصص در [[عقاید دینی]] و [[معارف]] مذهبی و از هم پیمانان [[قبیله]] «بنی‌شیبان»<ref>رجال البرقی، ص ۳۵. </ref> یا «بنی‌کنده» بود.<ref>رجال الطوسی، ص ۳۲۹. </ref> زادگاه وی طبق گفتار اکثر منابع رجالی، [[کوفه]] و محل نشو و نمای او واسط بوده است،<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۳۹۸؛ خلاصة الاقوال، ص ۱۷۸. </ref> ولی [[کشّی]] زادگاه و محل [[رشد]] او را واسط نقل کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۲۵۵. </ref> [[تاریخ]] دقیق ولادتش معلوم نیست و در منابع هیچ‌گونه اشاره‌ای به آن نشده است. هشام از اصحاب [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] {{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص ۳۲۹ و۳۶۲. </ref> و از آن بزرگواران<ref>الفهرست (طوسی)، ص ۱۷۴. </ref> و افرادی چون [[ابوعبیده حذّاء]]، [[زراره]] و [[سُدیر صیرفی]] روایاتی نقل کرده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص ۲۷۱. </ref>

[[نجاشی]] بر [[وثاقت]] وی تأکید کرده ودقت او را در [[نقل روایات]] ستوده است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۳۹۸. </ref> هشام [[شاگردان]] بسیاری را نیز در [[مکتب]] خود پرورش داده که از آن میان کسانی چون [[محمد بن ابی عمیر]]، [[داود بن رزین]]<ref> معجم رجال الحدیث، ج19، ص ۲۷۱. </ref> و [[ابوعلی صکّاک]] را می‌‌توان نام برد.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج10، ص ۵۴۴. </ref> گفته شده که هشام پیشتر [[شاگرد]] [[ابوشاکر زندیق]] بود،<ref>رجال البرقی، ص ۳۵. </ref> اما به رهنمود [[امام صادق]] {{ع}} به راه [[حق]] بازگشت و از آن پس، سرآمد [[اصحاب]] آن [[حضرت]] گردید.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۲۵۵؛ معالم العلماء، ص ۱۲۸. </ref>

[[امام صادق]] {{ع}} درباره وی فرمود: هشام با [[قلب]]، [[دست]] و زبان خود ما را [[یاری]] می‌‌کند. وی جوینده [[حق]] ما و [[تصدیق]] کننده گفتار ماست، پیرو او پیرو ما و مخالف او [[دشمن]] ماست.<ref>معالم العلماء، ص ۱۲۸. </ref> [[امام رضا]] {{ع}} نیز او را [[بنده]] ناصح خوانده و برایش آرزوی [[رحمت]] کرده است.<ref>خلاصة الاقوال، ص ۱۷۸. </ref>

هشام در اواخر [[عمر]] به [[بغداد]] [[هجرت]] کرد و در محله قصر وضّاح اقامت گزید<ref>رجال النجاشی، ج2، ص ۳۹۷. </ref> و برای امرار معاش به [[تجارت]] مشغول شد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۲۵۵. </ref> گویند که [[امام کاظم]] {{ع}} مبلغ پانزده هزار درهم در [[اختیار]] او قرار داد تا با آن تجارت کند و [[سود]] حاصله را خود بردارد و سرانجام اصل [[سرمایه]] را به [[امام]] {{ع}} برگرداند، از این روی در محله [[کرخ بغداد]] مشغول [[کسب و کار]] گردید.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۲۵۵ و۲۶۹. </ref> به گفته [[شیخ صدوق]]، هشام کرباس فروش بوده و به تجارت قماش [[اشتغال]] داشته است.<ref> من لا یحضره الفقیه، ج4، ص ۴۳۷. </ref>