جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==آسیبها و آفات [[بداخلاقی]] در [[جامعه]]== | == آسیبها و آفات [[بداخلاقی]] در [[جامعه]] == | ||
بداخلاقی‌ها و [[فساد اخلاقی]] در جامعه، آسیبها و پیامدهای متعددی در پی دارد که نتیجه آن، [[انحطاط جامعه]] و فرو غلتیدن در سراشیبی [[سقوط]] است. هر حرکت غلطی مانند [[پیروی]] از [[هواهای نفسانی]]، مادی‌گرایی و [[شهوات]] جنسی که از [[انسان]] سر بزند، یک قدم وی را به [[فساد]] و دوری از [[خدا]] نزدیک می‌سازد؛ چنانکه [[قرآن کریم]] نتیجه [[کج‌روی]] [[بنی‌اسرائیل]] را که به [[آزار]] [[موسی]]{{ع}} پرداخته و از [[حق]] بازگشتند، منصرف ساختن آنان از حق می‌داند<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ}} «و (یاد کن) آنگاه را که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! چرا مرا آزار می‌دهید با آنکه می‌دانید من پیامبر خداوند به سوی شمایم؟ و چون (از حق) بگشتند خدا دل‌هایشان را بگردانید و خداوند قوم نافرمان را راهنمایی نمی‌کند» سوره صف، آیه ۵.</ref>. نتیجه هر [[لغزش]] این است که ابتدا [[اعمال انسان]] را ناقص و سپس [[اخلاقیات]] وی را [[متزلزل]] می‌سازد و او را بی‌مسئولیت بار می‌آورد. در مرحله بعد نیز [[اعتقادات]] وی را عوض می‌کند تا اینکه به تدریج هویتش را [[تغییر]] داده و [[اخلاق]] و [[اعتقاد]] وی را خراب می‌سازد<ref>ر.ک: حسینی بهشتی، سید محمد، شناخت اسلام، ص۲۱۲-۲۱۳؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۹/۱۳۸۰.</ref>. مهمترین این آسیبها و آفات آنها عبارت‌اند از: | بداخلاقی‌ها و [[فساد اخلاقی]] در جامعه، آسیبها و پیامدهای متعددی در پی دارد که نتیجه آن، [[انحطاط جامعه]] و فرو غلتیدن در سراشیبی [[سقوط]] است. هر حرکت غلطی مانند [[پیروی]] از [[هواهای نفسانی]]، مادی‌گرایی و [[شهوات]] جنسی که از [[انسان]] سر بزند، یک قدم وی را به [[فساد]] و دوری از [[خدا]] نزدیک می‌سازد؛ چنانکه [[قرآن کریم]] نتیجه [[کج‌روی]] [[بنی‌اسرائیل]] را که به [[آزار]] [[موسی]] {{ع}} پرداخته و از [[حق]] بازگشتند، منصرف ساختن آنان از حق می‌داند<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ}} «و (یاد کن) آنگاه را که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! چرا مرا آزار می‌دهید با آنکه می‌دانید من پیامبر خداوند به سوی شمایم؟ و چون (از حق) بگشتند خدا دل‌هایشان را بگردانید و خداوند قوم نافرمان را راهنمایی نمی‌کند» سوره صف، آیه ۵.</ref>. نتیجه هر [[لغزش]] این است که ابتدا [[اعمال انسان]] را ناقص و سپس [[اخلاقیات]] وی را [[متزلزل]] می‌سازد و او را بی‌مسئولیت بار می‌آورد. در مرحله بعد نیز [[اعتقادات]] وی را عوض می‌کند تا اینکه به تدریج هویتش را [[تغییر]] داده و [[اخلاق]] و [[اعتقاد]] وی را خراب می‌سازد<ref>ر. ک: حسینی بهشتی، سید محمد، شناخت اسلام، ص۲۱۲-۲۱۳؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۹/۱۳۸۰.</ref>. مهمترین این آسیبها و آفات آنها عبارت‌اند از: | ||
==از بین رفتن [[سلامت]] و [[سعادت]] جامعه== | == از بین رفتن [[سلامت]] و [[سعادت]] جامعه == | ||
از بین رفتن اخلاق و [[حاکم]] شدن بی‌اخلاقی‌ها بر جامعه مانند [[حرص]]، [[هوای نفس]]، [[دنیاطلبی]] و [[حسادت]]، موجب از بین رفتن [[سلامت جامعه]] و [[سختی]] [[زندگی]] می‌گردد<ref>ر.ک: امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۳۱۰، [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۹/۴/۱۳۸۸.</ref>. چنین جامعه‌ای حتی با رعایت دقیق [[قانون]]، باز هم [[سعادتمند]] نیست. جامعه‌ای که در آن [[احساس]] [[ناامنی]] از یکدیگر وجود داشته باشد و هر [[انسانی]] احساس کند که دیگران نسبت به او [[حسد]] و [[کینه]] داشته و برایش توطئه‌چینی می‌کنند، [[جامعه مطلوب]] بشری نبوده و [[راحتی]] در آن وجود ندارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۶/۱/۱۳۸۵.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۷۹.</ref> | از بین رفتن اخلاق و [[حاکم]] شدن بی‌اخلاقی‌ها بر جامعه مانند [[حرص]]، [[هوای نفس]]، [[دنیاطلبی]] و [[حسادت]]، موجب از بین رفتن [[سلامت جامعه]] و [[سختی]] [[زندگی]] می‌گردد<ref>ر. ک: امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۳۱۰، [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۹/۴/۱۳۸۸.</ref>. چنین جامعه‌ای حتی با رعایت دقیق [[قانون]]، باز هم [[سعادتمند]] نیست. جامعه‌ای که در آن [[احساس]] [[ناامنی]] از یکدیگر وجود داشته باشد و هر [[انسانی]] احساس کند که دیگران نسبت به او [[حسد]] و [[کینه]] داشته و برایش توطئه‌چینی می‌کنند، [[جامعه مطلوب]] بشری نبوده و [[راحتی]] در آن وجود ندارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۶/۱/۱۳۸۵.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۷۹.</ref> | ||
==گسترش ناهنجاری‌های [[اجتماعی]] در [[جامعه]]== | == گسترش ناهنجاری‌های [[اجتماعی]] در [[جامعه]] == | ||
این [[ناهنجاری‌ها]] در دو سطح جهانی و ملی بروز می‌یابد: | این [[ناهنجاری‌ها]] در دو سطح جهانی و ملی بروز می‌یابد: | ||
#در سطح جهانی. بسیاری از [[اختلافات]]، [[جنگ‌ها]]، [[تلخی‌ها]] و ناکامی‌ها به خاطر دوری از [[معنویت]]، [[اخلاق]] و دوری از [[خدا]] و [[پیام]] [[انبیا]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱/۹/۱۳۷۷.</ref>. در تمام [[دنیا]] جوامعی که به معنویت و اخلاق پشت کرده‌اند گرفتار [[ناامنی]]، فاجعه و [[جنایت]] شده‌اند تا جایی که گاهی یک [[مادر]] [[اقدام]] به [[قتل]] فرزند خود می‌کند. در چنین جوامعی [[ثروت]] هرگز نمی‌تواند [[مردم]] را [[خوشبخت]] نماید چنانکه جامعه [[آمریکا]] با در [[اختیار]] داشتن ثروت زیاد و امکانات فراوان به خاطر دور ماندن از [[معنویات]] گرفتار چنین فجایعی است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۴/۱۳۷۴.</ref>. | # در سطح جهانی. بسیاری از [[اختلافات]]، [[جنگ‌ها]]، [[تلخی‌ها]] و ناکامی‌ها به خاطر دوری از [[معنویت]]، [[اخلاق]] و دوری از [[خدا]] و [[پیام]] [[انبیا]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱/۹/۱۳۷۷.</ref>. در تمام [[دنیا]] جوامعی که به معنویت و اخلاق پشت کرده‌اند گرفتار [[ناامنی]]، فاجعه و [[جنایت]] شده‌اند تا جایی که گاهی یک [[مادر]] [[اقدام]] به [[قتل]] فرزند خود می‌کند. در چنین جوامعی [[ثروت]] هرگز نمی‌تواند [[مردم]] را [[خوشبخت]] نماید چنانکه جامعه [[آمریکا]] با در [[اختیار]] داشتن ثروت زیاد و امکانات فراوان به خاطر دور ماندن از [[معنویات]] گرفتار چنین فجایعی است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۴/۱۳۷۴.</ref>. | ||
#در سطح ملی و داخلی. فاصله گرفتن [[سیاست]] از اخلاق، معنویت و [[فضیلت]]، و [[غلبه]] [[هواهای نفسانی]] بر افراد [[سیاسی]]، صحنه اجتماعی [[انسان‌ها]] را دچار [[عیب]] و آفت می‌سازد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱۲/۱۲/۱۳۸۰.</ref>. بسیاری از ناکامی‌ها بر اثر پشت کردن به [[احکام]] و اخلاق و ارزش‌های [[اسلامی]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۴/۱۳۷۴.</ref>.<ref>علی گرامی|گرامی، علی، اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی، ص ۸۰.</ref> | # در سطح ملی و داخلی. فاصله گرفتن [[سیاست]] از اخلاق، معنویت و [[فضیلت]]، و [[غلبه]] [[هواهای نفسانی]] بر افراد [[سیاسی]]، صحنه اجتماعی [[انسان‌ها]] را دچار [[عیب]] و آفت می‌سازد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱۲/۱۲/۱۳۸۰.</ref>. بسیاری از ناکامی‌ها بر اثر پشت کردن به [[احکام]] و اخلاق و ارزش‌های [[اسلامی]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۴/۱۳۷۴.</ref>.<ref>علی گرامی|گرامی، علی، اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی، ص ۸۰.</ref> | ||
==[[طغیان]] و [[سرکشی]]== | == [[طغیان]] و [[سرکشی]] == | ||
همه طغیان‌ها و سرکشی‌هایی که در جامعه پدید می‌آید نتیجه عدم [[تزکیه]] و [[تهذیب نفس]] است؛ [[انسان]] مهذب هیچ‌گاه خود را مستغنی نمی‌داند. {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى}}<ref>«حاشا؛ انسان سرکشی می‌ورزد، * چون خود را بی‌نیاز بیند» سوره علق، آیه ۶-۷.</ref>. [[خودبینی]] [[انسانی]] که برای خود [[عظمت]] و [[مقام]] قائل است، سبب طغیان وی می‌شود. با تهذیب نفس و [[تزکیه باطن]] تمام این اختلافات برداشته می‌شود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۹۱.</ref>.<ref>علی گرامی|گرامی، علی، اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۰.</ref> | همه طغیان‌ها و سرکشی‌هایی که در جامعه پدید می‌آید نتیجه عدم [[تزکیه]] و [[تهذیب نفس]] است؛ [[انسان]] مهذب هیچ‌گاه خود را مستغنی نمی‌داند. {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى}}<ref>«حاشا؛ انسان سرکشی می‌ورزد، * چون خود را بی‌نیاز بیند» سوره علق، آیه ۶-۷.</ref>. [[خودبینی]] [[انسانی]] که برای خود [[عظمت]] و [[مقام]] قائل است، سبب طغیان وی می‌شود. با تهذیب نفس و [[تزکیه باطن]] تمام این اختلافات برداشته می‌شود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۹۱.</ref>.<ref>علی گرامی|گرامی، علی، اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۰.</ref> | ||
==از بین رفتن [[عزت]] و [[اقتدار]] [[جامعه اسلامی]]== | == از بین رفتن [[عزت]] و [[اقتدار]] [[جامعه اسلامی]] == | ||
[[اخلاق اسلامی]] اساس کار هر جامعه‌ای است و چنانچه [[اخلاق]] [[مردم]] [[اسلامی]] نباشد و در میان آنان گذشت، [[صبر]]، [[حلم]] و [[خوش‌بینی]] نباشد، اساس کار از بین رفته و عزت و اقتدار [[جامعه]] رو به افول می‌گذارد. [[رشد]] [[اقتصادی]]، اقتدار [[سیاسی]] و هرگونه تعالی در [[کشور]] مقدمه [[اخلاق حسنه]] است، و اساس [[حکومت اسلامی]] برای تعالی اخلاق، [[قرب الهی]] و رشد [[تربیتی]] [[انسان‌ها]] است<ref>ر.ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۹، ص۲۷۴؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲/۲/۱۳۷۷.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | [[اخلاق اسلامی]] اساس کار هر جامعه‌ای است و چنانچه [[اخلاق]] [[مردم]] [[اسلامی]] نباشد و در میان آنان گذشت، [[صبر]]، [[حلم]] و [[خوش‌بینی]] نباشد، اساس کار از بین رفته و عزت و اقتدار [[جامعه]] رو به افول می‌گذارد. [[رشد]] [[اقتصادی]]، اقتدار [[سیاسی]] و هرگونه تعالی در [[کشور]] مقدمه [[اخلاق حسنه]] است، و اساس [[حکومت اسلامی]] برای تعالی اخلاق، [[قرب الهی]] و رشد [[تربیتی]] [[انسان‌ها]] است<ref>ر. ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۹، ص۲۷۴؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲/۲/۱۳۷۷.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | ||
==از بین رفتن [[استقلال]] کشور== | == از بین رفتن [[استقلال]] کشور == | ||
استقلال یک کشور جز با [[استقلال فرهنگی]] تأمین نمی‌شود؛ یک [[ملت]] حتی اگر از لحاظ اقتصادی به خودکفایی کامل رسیده باشد و متأثر از قدرت‌های بزرگ نباشد، اما [[فرهنگ]]، اخلاق، [[عقاید]] و باورهای [[دشمنان]] و [[بیگانگان]] در میان آنان رواج داشته باشد، نمی‌تواند ادعای استقلال کند<ref>ر.ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۸، ص۲۴؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱۵/۹/۱۳۶۸.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | استقلال یک کشور جز با [[استقلال فرهنگی]] تأمین نمی‌شود؛ یک [[ملت]] حتی اگر از لحاظ اقتصادی به خودکفایی کامل رسیده باشد و متأثر از قدرت‌های بزرگ نباشد، اما [[فرهنگ]]، اخلاق، [[عقاید]] و باورهای [[دشمنان]] و [[بیگانگان]] در میان آنان رواج داشته باشد، نمی‌تواند ادعای استقلال کند<ref>ر. ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۸، ص۲۴؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۱۵/۹/۱۳۶۸.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | ||
==کاهش [[مشروعیت]] در [[نظام اسلامی]]== | == کاهش [[مشروعیت]] در [[نظام اسلامی]] == | ||
در [[نظام سیاسی اسلام]]، مردم یکی از ارکان مشروعیت به شمار می‌روند و از پایه‌های اساسی دیگر آن [[اخلاق‌مداری]] و رعایت [[تقوا]] و [[عدالت]] است. حتی اگر تمام مردم بر [[انتخاب]] [[زمامداری]] که از این [[ویژگی‌های اخلاقی]] برخوردار نیست [[اتفاق نظر]] داشته باشند، از نظر [[اسلام]] چنین [[حکومتی]] [[نامشروع]] است. این امر در تمام رده‌های [[حکومت]] کاربرد دارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۶/۹/۱۳۸۲؛ ر.ک: همو، مکتوبات، ۷/۳/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | در [[نظام سیاسی اسلام]]، مردم یکی از ارکان مشروعیت به شمار می‌روند و از پایه‌های اساسی دیگر آن [[اخلاق‌مداری]] و رعایت [[تقوا]] و [[عدالت]] است. حتی اگر تمام مردم بر [[انتخاب]] [[زمامداری]] که از این [[ویژگی‌های اخلاقی]] برخوردار نیست [[اتفاق نظر]] داشته باشند، از نظر [[اسلام]] چنین [[حکومتی]] [[نامشروع]] است. این امر در تمام رده‌های [[حکومت]] کاربرد دارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۶/۹/۱۳۸۲؛ ر. ک: همو، مکتوبات، ۷/۳/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | ||
==باز ماندن از [[سازندگی]] و [[آینده‌نگری]]== | == باز ماندن از [[سازندگی]] و [[آینده‌نگری]] == | ||
[[جوانان]] کشور باید تلاش کنند با نیرو و [[نشاط]] [[جوانی]] زمینه‌های [[اخلاقی]] را در خود فراهم ساخته و از آلودگی‌ها و [[مفاسد اخلاقی]] خود را دور نگه دارند، چرا که [[ابتلائات]] و آلودگی‌هایی که برخی دچار آن می‌باشند قابلیت [[جوان]] را در زمینه [[سازندگی]] آینده‌اش و [[آینده]] [[کشور]] از بین می‌برد. [[دشمن]] در صدد است آن عواملی که [[جوانان]] را تقویت می‌کند مانند آگاهی‌های مذهبی و [[سیاسی]]، از بین ببرد. از این‌رو جوانان می‌توانند با ایفای نقش خود در [[دوره جوانی]]، و تقویت بنیان‌های [[اخلاقی]]، آینده‌ای درخشان بسازند<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۴/۸/۱۳۷۹.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | [[جوانان]] کشور باید تلاش کنند با نیرو و [[نشاط]] [[جوانی]] زمینه‌های [[اخلاقی]] را در خود فراهم ساخته و از آلودگی‌ها و [[مفاسد اخلاقی]] خود را دور نگه دارند، چرا که [[ابتلائات]] و آلودگی‌هایی که برخی دچار آن می‌باشند قابلیت [[جوان]] را در زمینه [[سازندگی]] آینده‌اش و [[آینده]] [[کشور]] از بین می‌برد. [[دشمن]] در صدد است آن عواملی که [[جوانان]] را تقویت می‌کند مانند آگاهی‌های مذهبی و [[سیاسی]]، از بین ببرد. از این‌رو جوانان می‌توانند با ایفای نقش خود در [[دوره جوانی]]، و تقویت بنیان‌های [[اخلاقی]]، آینده‌ای درخشان بسازند<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۴/۸/۱۳۷۹.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۱.</ref> | ||
==[[غلبه]] [[شرّ]] و [[فساد]]== | == [[غلبه]] [[شرّ]] و [[فساد]] == | ||
[[ظلم و ستم]]، [[تسلط]] قدرت‌ها بر [[ملت‌ها]] و [[غارت]] [[اموال]] آنان و بسیاری دیگر از این [[شرور]] به خاطر انزوای [[معنویت]] و [[اخلاق]] [[انسانی]] است. [[منزوی]] شدن اخلاق و [[فضیلت]] و بیان نکردن آن به عنوان ارزش‌های والای [[انسان]] موجب غلبه [[شر]] و فساد بر ملت‌ها می‌گردد<ref>ر.ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۶، ص۴۹۷-۴۹۸؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۹/۱۳۸۰.</ref>. عمده فجایعی که در سطح [[جهان]] بر سر ملت‌ها می‌آید ناشی از اخلاق [[سوء]] و فسادهای اخلاقی افراد است. هر چند ممکن است عوامل دیگر از قبیل عوامل [[اقتصادی]]، سیاسی و مانند آن نیز مؤثر باشد اما در ریشه و پایه همه آنها یک عنصر سوء اخلاق وجود دارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۳/۴/۱۳۷۲.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۲.</ref> | [[ظلم و ستم]]، [[تسلط]] قدرت‌ها بر [[ملت‌ها]] و [[غارت]] [[اموال]] آنان و بسیاری دیگر از این [[شرور]] به خاطر انزوای [[معنویت]] و [[اخلاق]] [[انسانی]] است. [[منزوی]] شدن اخلاق و [[فضیلت]] و بیان نکردن آن به عنوان ارزش‌های والای [[انسان]] موجب غلبه [[شر]] و فساد بر ملت‌ها می‌گردد<ref>ر. ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۶، ص۴۹۷-۴۹۸؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۱/۹/۱۳۸۰.</ref>. عمده فجایعی که در سطح [[جهان]] بر سر ملت‌ها می‌آید ناشی از اخلاق [[سوء]] و فسادهای اخلاقی افراد است. هر چند ممکن است عوامل دیگر از قبیل عوامل [[اقتصادی]]، سیاسی و مانند آن نیز مؤثر باشد اما در ریشه و پایه همه آنها یک عنصر سوء اخلاق وجود دارد<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۳/۴/۱۳۷۲.</ref>.<ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۸۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||