جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
* کلمه "[[هدایت]]" به معنای [[ارشاد]] و راه نمودن است<ref>معجم مقاییس اللغة، ۶/ ۴۲؛ القاموس المحیط، ۲/ ۴۰۵.</ref>. برخی لغت‌شناسان قید "از روی [[لطف]] و [[خیرخواهی]]" را نیز بدین معنا افزوده‌اند<ref>المفردات، ۵۳۸.</ref>. بدین سان، معنای [[هدایت]] عبارت است از: [[ارشاد]] و راه نمودنی که همراه [[خیرخواهی]] و از سر [[لطف]] است. در اصطلاح [[دینی]]، [[هدایت]] تعیین کمال مناسب شی‌ء و نمایانیدن راه رسیدن به آن است<ref>هدایت در قرآن، ۲۰.</ref>. [[خداوند]] پس از [[آفرینش]] موجودات، همه را به کمال مناسب خویش راه نموده است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 469.</ref>. | * کلمه "[[هدایت]]" به معنای [[ارشاد]] و راه نمودن است<ref>معجم مقاییس اللغة، ۶/ ۴۲؛ القاموس المحیط، ۲/ ۴۰۵.</ref>. برخی لغت‌شناسان قید "از روی [[لطف]] و [[خیرخواهی]]" را نیز بدین معنا افزوده‌اند<ref>المفردات، ۵۳۸.</ref>. بدین سان، معنای [[هدایت]] عبارت است از: [[ارشاد]] و راه نمودنی که همراه [[خیرخواهی]] و از سر [[لطف]] است. در اصطلاح [[دینی]]، [[هدایت]] تعیین کمال مناسب شی‌ء و نمایانیدن راه رسیدن به آن است<ref>هدایت در قرآن، ۲۰.</ref>. [[خداوند]] پس از [[آفرینش]] موجودات، همه را به کمال مناسب خویش راه نموده است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 469.</ref>. | ||
* هدایت تکوینی: [[سرشت]] و [[فطرت]] و غریزه‌ای است که [[خدا]] در همه موجودات قرار داده که [[راه تعیین]] شده خود را طی کنند: {{متن قرآن|قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى}}<ref>«گفت: پروردگار ما کسی است که آفرینش هر چیز را به (فراخور) او، ارزانی داشته سپس راهنمایی کرده است» سوره طه، آیه ۵۰.</ref>. [[اصل هدایت]] به نباتات، حیوانات و [[انسان]] اختصاص ندارد، بلکه [[خداوند]] ساختمان هر چیز را آن‌گونه که باید و شاید [[خلق]] و [[هدایت]] کرده است: {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى}}<ref>«آنکه آفرید و باندام ساخت، و آنکه اندازه کرد و راه نمود» سوره اعلی، آیه ۲ ـ ۳</ref>، همچنین [[قرآن کریم]]، درباره [[اصل هدایت]] در همه موجودات می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا}}<ref>«آنگاه آنها را در دو روز (به گونه) هفت آسمان برنهاد و در هر آسمانی کار آن را وحی کرد» سوره فصلت، آیه ۱۲.</ref>. یعنی کاری که هر [[آسمان]] باید انجام دهد به او [[وحی]] کرده و راهش را به او نشان داده است؛ اما [[بشر]] به علت [[عدم آگاهی]] در مورد [[هدایت]] حیوانات چاره‌ای نداشته، الا اینکه اسم مبهمی مانند "[[غریزه]]" بر آن بگذارد<ref>ر. ک: صفوی، سید صدرالدین، هدایت در قرآن، | * هدایت تکوینی: [[سرشت]] و [[فطرت]] و غریزه‌ای است که [[خدا]] در همه موجودات قرار داده که [[راه تعیین]] شده خود را طی کنند: {{متن قرآن|قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى}}<ref>«گفت: پروردگار ما کسی است که آفرینش هر چیز را به (فراخور) او، ارزانی داشته سپس راهنمایی کرده است» سوره طه، آیه ۵۰.</ref>. [[اصل هدایت]] به نباتات، حیوانات و [[انسان]] اختصاص ندارد، بلکه [[خداوند]] ساختمان هر چیز را آن‌گونه که باید و شاید [[خلق]] و [[هدایت]] کرده است: {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى}}<ref>«آنکه آفرید و باندام ساخت، و آنکه اندازه کرد و راه نمود» سوره اعلی، آیه ۲ ـ ۳</ref>، همچنین [[قرآن کریم]]، درباره [[اصل هدایت]] در همه موجودات می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا}}<ref>«آنگاه آنها را در دو روز (به گونه) هفت آسمان برنهاد و در هر آسمانی کار آن را وحی کرد» سوره فصلت، آیه ۱۲.</ref>. یعنی کاری که هر [[آسمان]] باید انجام دهد به او [[وحی]] کرده و راهش را به او نشان داده است؛ اما [[بشر]] به علت [[عدم آگاهی]] در مورد [[هدایت]] حیوانات چاره‌ای نداشته، الا اینکه اسم مبهمی مانند "[[غریزه]]" بر آن بگذارد<ref>ر. ک: صفوی، سید صدرالدین، هدایت در قرآن، ص؟؟ ؟؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ص؟؟ ؟.</ref>. | ||
* [[آیات قرآنی]] از دو گونه هدایت تکوینی یاد کرده‌اند: | * [[آیات قرآنی]] از دو گونه هدایت تکوینی یاد کرده‌اند: | ||
# هدایت تکوینی عام: از اطلاق این دسته [[آیات]] برمی‌آید که مراد، [[هدایت]] عمومی همه آفریدگان است<ref>{{متن قرآن|قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى}}؛ سوره طه، آیه ۵۰؛ {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى}}؛ سوره اعلی، آیه ۲ و ۳؛ {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُولِي الأَلْبَابِ }}؛ سوره زمر، آیه ۲۱.</ref>. | # هدایت تکوینی عام: از اطلاق این دسته [[آیات]] برمی‌آید که مراد، [[هدایت]] عمومی همه آفریدگان است<ref>{{متن قرآن|قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى}}؛ سوره طه، آیه ۵۰؛ {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى}}؛ سوره اعلی، آیه ۲ و ۳؛ {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُولِي الأَلْبَابِ }}؛ سوره زمر، آیه ۲۱.</ref>. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[رده:هدایت تکوینی]] | [[رده:هدایت تکوینی]] | ||
<onlyinclude>{{درجه‌بندی | <onlyinclude>{{درجه‌بندی | ||
| نویسنده اصلی=<!--جوکار، | | نویسنده اصلی=<!--جوکار، پورانزاب، واثق، امینی، بهمنی--> | ||
| ارزیابی=<!--آماده، نشده، تمام--> | | ارزیابی=<!--آماده، نشده، تمام--> | ||
| ارزیابی نهایی =<!--نشده، -،خیرآبادی، | | ارزیابی نهایی =<!--نشده، -،خیرآبادی، فرقانی، تمام توسط [[کاربر:خیرآبادی|خیرآبادی]]، تمام توسط [[کاربر:فرقانی|فرقانی]]--> | ||
| شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل--> | | شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل--> | ||
| جامعیت = <!--ندارد، دارد--> | | جامعیت = <!--ندارد، دارد--> | ||