احمد بن عامر طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[احمد بن عامر]] و پسرش [[عبدالله بن احمد]]، نسخه‌ای را گردآوری کردند که در آن اخباری از [[امام رضا]] {{ع}} آمده است که این نسخه [[متواتر]] نیست. در کتاب [[عیون اخبار الرضا]] {{ع}}، ج۱، باب ۲۴، ص۴۹۶ تا ص۵۱۵، روایتی از قول امام رضا {{ع}} نقل شده که ایشان از پدرانشان و از [[امام علی]] {{ع}} شنیده‌اند که نقل‌کننده این [[روایت]] همین احمد بن عامر است و می‌توان بر آن اشکالاتی گرفت.

روایت به این صورت است که روزی امام علی {{ع}} در [[مسجد کوفه]] نشسته بودند که چند مرد شامی به [[خدمت]] ایشان رسیدند و سؤالاتی عجیب از [[امام]] {{ع}} پرسیدند که به دلیل طولانی بودن سؤالات از بیان آنها خودداری می‌کنیم. اما در قسمت پاورقی و توضیحاتی که مترجم (آقای [[غفاری]]) داده‌اند، چنین به نظر می‌رسد که روایت احمد بن عامر که اصلیت او [[بغدادی]] بوده و بعد از مدتی به [[سامرا]] رفته و او را [[مؤذن]] [[امام هادی]] {{ع}} و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} معرفی نموده‌اند، بی‌پایه و اساس است؛ زیرا اولا معلوم نیست که او در کجا با امام رضا {{ع}} [[ملاقات]] داشته در حالی‌که امام رضا {{ع}} هرگز به [[بغداد]] و [[سامراء]] نرفته بودند؛ و در ثانی، احمد بن عامر را مؤذن امام حسن عسکری {{ع}} دانسته‌اند که باید گفت با توجه به این امام بزرگوار در سامراء تحت نظر بودند و مؤذنین از طرف [[دولت عباسی]] [[انتخاب]] می‌شدند، [[علی]] القاعده باید گفت که احمد بن عامر طائی، از مأموران [[عباسیان]] بوده و [[شیعه]] نبوده و تنها از بیان این روایت، قصد داشته معصومیت [[امامان شیعه]] را زیر سؤال برد و همچنین با بد جلوه دادن و [[تخریب]] موقعیت [[حضرت]] امام علی {{ع}}، ایشان را شخصی بیکار تلقی نماید که در مسجد کوفه نشسته و به سؤالات یاوه و سراسر هجو پاسخ می‌دهد<ref>برای آشنایی بیشتر با محتوی این روایت و گفتار مترجم، به کتاب عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، باب ۲۴، ص۴۹۶ تا ص۵۱۵ مراجعه شود.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۹.</ref>

# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]