جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
بنا به گزارش [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۸۴.</ref>، در [[مدینه]] فردی مخنث بود که به او «أنه» گفته میشد. [[عایشه]] به وی گفت: آیا ما را به زنی [[راهنمایی]] می‌کنی تا او را به [[عقد]] برادرم [[عبدالرحمان بن ابی بکر]] درآوریم؟ او پاسخ مثبت داد و زنی را این گونه | بنا به گزارش [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۸۴.</ref>، در [[مدینه]] فردی مخنث بود که به او «أنه» گفته میشد. [[عایشه]] به وی گفت: آیا ما را به زنی [[راهنمایی]] می‌کنی تا او را به [[عقد]] برادرم [[عبدالرحمان بن ابی بکر]] درآوریم؟ او پاسخ مثبت داد و زنی را این گونه وصف کرد: {{عربی|"اذا اقبلت اقبلت باربع و اذا ادبرت ادبرت بثمان"}}. چون این سخن به [[گوش]] [[پیامبر]] رسید، به او دستور داد مدینه را به قصد «حمراء الأسد»، ترک گوید و جز روزهای [[عید]] وارد مدینه نشود<ref>نیز، ر. ک: نوری، ج۱۴، ص۱۶۳.</ref>، البته در نام فرد مخنثی که این سخن را بر زبان جاری ساخته، [[اختلاف]] است؛ چراکه بنا به قولی در مدینه [[عصر پیامبر]]، سه تن مخنث به نام‌های «هیت» و «ماتع یا مانع» و «هدم» وجود داشته است<ref>ابن حجر، ج۶، ص۴۴۲.</ref>. مشهور بر آنند که فرد تبعیدی به حمراء الاسد یا «[[بیداء]]» هیت مخنث بوده است<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۳۹۶؛ ابن حجر، ج۶، ص۴۴۰؛ شوکانی، ج۶، ص۲۴۶.</ref> که هر [[جمعه]] به مدینه بازمی‌گشت و پس از تهیه آذوقه، به همان مکان [[تبعید]] شده می‌رفت<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۳۹۶.</ref>، اما پس از آنکه برخی [[صحابه]]، [[شفاعت]] او را نزد [[رسول خدا]] {{صل}} کردند، آن [[حضرت]] به مخنث اجازه داد هفته‌ای دو بار وارد مدینه شود<ref>شوکانی، ج۶، ص۲۴۶.</ref>. | ||
[[زهری]] نیز از [[امام سجاد]] {{ع}} نقل کرده که مخنثی به نام هیت، نزد [[زنان]] رسول خدا {{صل}} حضور می‌یافت<ref>ابن حجر، ج۶، ص۴۴۱.</ref>، ولی از زمانی که زنی را به گونه‌ای که ذکر شد وصف کرد، رسول خدا {{صل}} او را از حضور نزد زنانش بازداشت<ref>ابن حجر، فتح، ج۹، ص۲۷۴.</ref>. | [[زهری]] نیز از [[امام سجاد]] {{ع}} نقل کرده که مخنثی به نام هیت، نزد [[زنان]] رسول خدا {{صل}} حضور می‌یافت<ref>ابن حجر، ج۶، ص۴۴۱.</ref>، ولی از زمانی که زنی را به گونه‌ای که ذکر شد وصف کرد، رسول خدا {{صل}} او را از حضور نزد زنانش بازداشت<ref>ابن حجر، فتح، ج۹، ص۲۷۴.</ref>. | ||