ثار الله در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حق]] انتقام در اینجا به عصر یا نسلی محدود نمی‌شود؛ زیرا تا آن هنگام که [[ظلم]] باقی است و خون خانواده توحید از سر ستم و دشمنی بر [[زمین]] جاری می‌شود و [[خانواده]] [[شرک]] این [[دشمنی]] و [[ستم]] را می‌پذیرد و از آن [[دفاع]] می‌کند و بدان [[رضایت]] دارد، [[انتقام]] حقی است که خانواده [[توحید]] می‌تواند آن را از خانواده شرک و [[جاهلیت]] بگیرد و هر نسلی از نسل‌های توحید ناگزیر باید [[خون‌خواهی]] کند و برای آن بکوشد تا [[ظلم و ستم]] را از میان بیرد. [[خون]] - که در اینجا خون [[شهید]] است- همواره ضمیر اعضای خانواده توحید را بانگ می‌زند و [[همت]] آنان را بر می‌انگیزد تا انتقام بگیرند و این خون همیشه در ضمیر [[مؤمنان]] همه نسل‌ها جوشان است تا انتقام او را بگیرند<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۱ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۱، ص ۲۹۲.</ref>.

پیش از [[اسلام]]، در میان [[عرب‌ها]] رسم بود که پرچمی سرخ رنگ بر [[قبر]] مقتول می‌نهادند و این [[پرچم]] تا آن هنگام که انتقام خون او گرفته نمی‌شد همان جا می‌ماند تا خونی را که به [[ستم]] ریخته شده است به یاد افراد [[قبیله]] آورد و ضمیر آنان را بانگ زند و بیدار نگاه دارد.