مسجد الحرام در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


== [[مسجد الحرام]] در فرهنگ‌نامه [[مهدویت]] ==
== مقدمه ==
از مهم‏ترین مسجدهای روی [[زمین]]، [[مسجد الحرام]] است. این [[مسجد]] که محیط بر [[کعبه]] و قبله‏‌گاه [[مسلمانان]] است، بین [[مسلمین]] از [[جایگاه]] ویژه‏‌ای برخوردار است. این [[مسجد]] در طول [[تاریخ]] [[بعثت]] [[پیامبران الهی]] نیز از [[قداست]] و [[عظمت]] ویژه‌‏ای برخوردار بوده است. و به [[نیکی]] از آن پاسداری می‌‏کرده‌‏اند.
از مهم‏ترین مسجدهای روی [[زمین]]، [[مسجد الحرام]] است. این [[مسجد]] که محیط بر [[کعبه]] و قبله‏‌گاه [[مسلمانان]] است، بین [[مسلمین]] از [[جایگاه]] ویژه‏‌ای برخوردار است. این [[مسجد]] در طول [[تاریخ]] [[بعثت]] [[پیامبران الهی]] نیز از [[قداست]] و [[عظمت]] ویژه‌‏ای برخوردار بوده است. و به [[نیکی]] از آن پاسداری می‌‏کرده‌‏اند.


از آنجا که آغاز [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آن‏جا بوده و نیز همه [[مسلمانان]] به طرف آن [[نماز]] می‌‏گزارند، همچنان در نگاه [[مسلمین]] دارای [[عظمت]] است؛ به ویژه آن‏که در برخی [[روایات]]، محل آغاز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}‏ یاد شده است<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در این‏ باره فرمود: «همانا [[قائم]]، آن‏گاه که [[خروج]] کند، به [[مسجد الحرام]] داخل شده، در حالی که رو به [[کعبه]] کرده است به [[مقام]] تکیه می‏‌زند و ....»<ref> {{عربی|" إِنَ‏ الْقَائِمَ‏ إِذَا خَرَجَ‏ دَخَلَ‏ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ‏ فَيَسْتَقْبِلُ‏ الْكَعْبَةَ وَ يَجْعَلُ‏ ظَهْرَهُ‏ إِلَى‏ الْمَقَامِ‏ ‏‏‏‏‏‏"}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۹</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۹۸ - ۳۹۹.</ref>
از آنجا که آغاز [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آن‏جا بوده و نیز همه [[مسلمانان]] به طرف آن [[نماز]] می‌‏گزارند، همچنان در نگاه [[مسلمین]] دارای [[عظمت]] است؛ به ویژه آن‏که در برخی [[روایات]]، محل آغاز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}‏ یاد شده است<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در این‏ باره فرمود: «همانا [[قائم]]، آن‏گاه که [[خروج]] کند، به [[مسجد الحرام]] داخل شده، در حالی که رو به [[کعبه]] کرده است به [[مقام]] تکیه می‏‌زند و ....»<ref> {{متن حدیث|إِنَ‏ الْقَائِمَ‏ إِذَا خَرَجَ‏ دَخَلَ‏ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ‏ فَيَسْتَقْبِلُ‏ الْكَعْبَةَ وَ يَجْعَلُ‏ ظَهْرَهُ‏ إِلَى‏ الْمَقَامِ‏‏‏‏}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۹</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۹۸ - ۳۹۹.</ref>


== [[مسجد الحرام]] در موعودنامه ==
[[یاران]] [[حضرت]] به طور [[معجزه‌آسا]] و با طی‌الارض در یک شب در این [[مسجد]] گرد هم آمده و با ایشان [[بیعت]] می‌‌نمایند. البته از تحولاتی که در [[آخرالزمان]] پیش می‌‌آید، [[مسجد الحرام]] نیز مستثنی نبوده و [[شاهد]] خرابی‌ها و بازسازی‌های فراوان شده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۴۶.</ref>.
مسجدی که در [[مکه]] واقع شده و [[کعبه]] در آن است. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: هنگام که [[قائم]] {{ع}} بپا خیزد، [[مسجد الحرام]] را به حدود اصلی آن باز می‌گرداند و [[مقام ابراهیم]] را به [[جایگاه]] نخستین آن انتقال می‌دهد<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۸.</ref>. می‌دانیم که [[مسجد الحرام]] پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} تاکنون بارها گسترش داده شده و از هر سو بر آن افزوده شده است؛ اما با همه این‌ها باز هم به وضعیت اصلی خویش و نقطه‌ای که [[ابراهیم]] {{ع}} برای آن خطکشی کرد، نرسیده است. چرا که پایه‌ها و حدود اصلی آن از "حزوره"<ref>واژه "حزوره" بر وزن "قسوره" نام مکانی است، میان صفا و مروه. کافی، ج ۴، ص ۵۳۹.</ref> یا نقطه‌ای می‌باشد که میان "[[صفا]]" و "مروه" است.


این مطلب را از [[امام صادق]] {{ع}} آورده‌اند که: در پاسخ فردی که از حدود [[مسجد الحرام]] می‌پرسید و می‌گفت: "آیا آن‌چه را به [[مسجد الحرام]] افزوده‌اند، جزو آن است یا نه‌؟" فرمود: "آری! همه جزو [[مسجد الحرام]] است و با همه این افزودن‌ها به مساحت آن، هنوز به آن نقشه خطی که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] برای [[مسجد]] ترسیم کردند، نرسیده است"<ref>کافی، ج ۴، ص ۲۱۰.</ref>. و فرمود: [[ابراهیم]] {{ع}} در [[مکه]] میان "حزوره" تا نقطه‌ای که محل‌ وسیعی است، خطکشی کرده و این خطکشی و نقشه، حدود [[مسجد]] است<ref>کافی، ج ۴، ص ۲۱۰.</ref>. و نیز [[حسین بن نعیم]] از [[امام صادق]] {{ع}} در مورد [[نماز خواندن]] در قسمت‌های جدیدی از [[مسجد الحرام]] را میان [[صفا]] و مروه، تعیین کردند و [[مردم]] پیش از این تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند...<ref>تهذیب، ج ۵، ص ۴۵۳.</ref>.
== بازگشت مسجدالحرام به حدود اصلی در زمان ظهور ==
[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: هنگامی که [[قائم]] {{ع}} بپاخیزد، [[مسجد الحرام]] را به حدود اصلی آن باز می‌گرداند و [[مقام ابراهیم]] را به [[جایگاه]] نخستین آن انتقال می‌دهد<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۸.</ref>. می‌دانیم که [[مسجد الحرام]] پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} تاکنون بارها گسترش داده شده و از هر سو بر آن افزوده شده است؛ اما با همه این‌ها باز هم به وضعیت اصلی خویش و نقطه‌ای که [[ابراهیم]] {{ع}} برای آن خط‌کشی کرد، نرسیده است. چرا که پایه‌ها و حدود اصلی آن از "حزوره"<ref>واژه "حزوره" بر وزن "قسوره" نام مکانی است، میان صفا و مروه. کافی، ج ۴، ص ۵۳۹.</ref> یا نقطه‌ای می‌باشد که میان "[[صفا]]" و "مروه" است.


مرحوم [[فیض کاشانی]] در مورد جمله [[امام صادق]] {{ع}} که می‌فرماید: {{متن حدیث|فَكَانَ النَّاسُ يَحُجُّونَ مِنَ الْمَسْجِدِ إِلَى الصَّفَا}}. یا بنا بر نسخه دیگری {{متن حدیث|"يَحُجُّونَ مِنْ مَسْجِدِ الصَّفَا"}}. دو احتمال می‌دهد: نخست این‌که: ممکن است منظور این باشد که [[مردم]] تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند. دوم این‌که: از [[مسجد]] احرام می‌بستند<ref>وافی، چاپ قدیم، ج ۲، ص ۲۸.</ref>.  
این مطلب را از [[امام صادق]] {{ع}} آورده‌اند که: در پاسخ فردی که از حدود [[مسجد الحرام]] می‌پرسید و می‌گفت: "آیا آنچه را به [[مسجد الحرام]] افزوده‌اند، جزو آن است یا نه‌؟" فرمود: "آری! همه جزو [[مسجد الحرام]] است و با همه این افزودن‌ها به مساحت آن، هنوز به آن نقشه خطی که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] برای [[مسجد]] ترسیم کردند، نرسیده است"<ref>کافی، ج ۴، ص ۲۱۰.</ref> و فرمود: [[ابراهیم]] {{ع}} در [[مکه]] میان "حزوره" تا نقطه‌ای که محل‌ وسیعی است، خط‌کشی کرده و این خط‌کشی و نقشه، حدود [[مسجد]] است<ref>کافی، ج ۴، ص ۲۱۰.</ref>. همچنین [[حسین بن نعیم]] از [[امام صادق]] {{ع}} در مورد [[نماز خواندن]] در قسمت‌های جدیدی از [[مسجد الحرام]] را میان [[صفا]] و مروه، تعیین کردند و [[مردم]] پیش از این تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند...<ref>تهذیب، ج ۵، ص ۴۵۳.</ref>.
 
مرحوم [[فیض کاشانی]] در مورد جمله [[امام صادق]] {{ع}} که می‌فرماید: {{متن حدیث|فَكَانَ النَّاسُ يَحُجُّونَ مِنَ الْمَسْجِدِ إِلَى الصَّفَا}}. یا بنا بر نسخه دیگری {{متن حدیث|"يَحُجُّونَ مِنْ مَسْجِدِ الصَّفَا"}}. دو احتمال می‌دهد: نخست این‌که: ممکن است منظور این باشد که [[مردم]] تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند. دوم این‌که: از [[مسجد الحرام]] می‌بستند<ref>وافی، چاپ قدیم، ج ۲، ص ۲۸.</ref>.  


به‌ هرحال خلاصه این [[روایات]]، بیانگر این نکته است که [[مسجد الحرام]] در اصل، بسیار بزرگ‌تر از [[مسجد]] الحرامی است که اکنون می‌نگریم و هنگامی که [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] نماید، دیوار احاطه کننده [[مسجد]] را عقب می‌کشد و دیواری بر [[جایگاه]] اصلی آن، همان نقطه‌ای که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] آن را برای [[مسجد الحرام]] خط‌کشی کردند، بنیاد می‌کند و این کار، [[طواف]] بر گرد خانه [[دوست]] را برای [[عاشقان]] آسان می‌سازد؛ به‌ویژه که شمار [[زائران]] بیت [[الله]] نیز در عصر درخشان آن گرامی، به ده‌ها میلیون نفر می‌رسد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۴۳.</ref>.
به‌ هرحال خلاصه این [[روایات]]، بیانگر این نکته است که [[مسجد الحرام]] در اصل، بسیار بزرگ‌تر از [[مسجد]] الحرامی است که اکنون می‌نگریم و هنگامی که [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] نماید، دیوار احاطه کننده [[مسجد]] را عقب می‌کشد و دیواری بر [[جایگاه]] اصلی آن، همان نقطه‌ای که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] آن را برای [[مسجد الحرام]] خط‌کشی کردند، بنیاد می‌کند و این کار، [[طواف]] بر گرد خانه [[دوست]] را برای [[عاشقان]] آسان می‌سازد؛ به‌ویژه که شمار [[زائران]] بیت [[الله]] نیز در عصر درخشان آن گرامی، به ده‌ها میلیون نفر می‌رسد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۴۳.</ref>.
== [[مسجد الحرام]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]] ==
مسجدی در [[شهر]] [[مکه]] که [[قبله]] [[مسلمانان]]، [[کعبه]]، در آن قرار دارد، این [[شهر]] زادگاه [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و محل ولادت [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]] {{ع}} است، از زمان [[پیامبران]] گذشته تا زمان [[حضرت]] [[محمد مصطفی]] {{صل}} و اوصیای ایشان، [[کعبه]] همیشه مورد توجه بوده است. با قرار گرفتن [[کعبه]] به عنوان [[قبله]] [[مسلمانان]] و مراسم [[حج]] که همه ساله در آن برگذار می‌‌شود، این [[مسجد]] جلوه‌ای خاص در [[جهان]] پیدا نموده است. در [[آخرالزمان]] نیز [[حضرت مهدی]]، [[منجی آخرالزمان]]، از همین [[مسجد]] [[قیام جهانی]] خود را آغاز خواهد کرد. [[یاران]] [[حضرت]] به طور [[معجزه‌آسا]] و با طی‌الارض در یک شب در این [[مسجد]] گرد هم آمده و با ایشان [[بیعت]] می‌‌نمایند. البته از تحولاتی که در [[آخرالزمان]] پیش می‌‌آید، [[مسجد الحرام]] نیز مستثنی نبوده و [[شاهد]] خرابی‌ها و بازسازی‌های فراوان شده است. [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از [[قیام]] این [[مسجد]] را به حالت اولیه بر خواهد گرداند.
[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: هرگاه [[حضرت]] [[قائم اهل بیت]] {{ع}} [[قیام]] نماید، [[خانه خدا]] و [[مسجد]] [[رسول الله]] و [[مسجد کوفه]] را به صورت بنای اصلی و ابتدایی آن بنا خواهد کرد<ref>کافی: ج ۴، ص ۵۴۳ و غیبت طوسی: ص ۲۸۲.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۴۶.</ref>


== پرسش مستقیم ==
== پرسش مستقیم ==
۱۱۴٬۴۸۰

ویرایش