مسجد الحرام در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
== | == مقدمه == | ||
از مهمترین مسجدهای روی [[زمین]]، [[مسجد الحرام]] است. این [[مسجد]] که محیط بر [[کعبه]] و قبلهگاه [[مسلمانان]] است، بین [[مسلمین]] از [[جایگاه]] ویژهای برخوردار است. این [[مسجد]] در طول [[تاریخ]] [[بعثت]] [[پیامبران الهی]] نیز از [[قداست]] و [[عظمت]] ویژهای برخوردار بوده است. و به [[نیکی]] از آن پاسداری میکردهاند. | از مهمترین مسجدهای روی [[زمین]]، [[مسجد الحرام]] است. این [[مسجد]] که محیط بر [[کعبه]] و قبلهگاه [[مسلمانان]] است، بین [[مسلمین]] از [[جایگاه]] ویژهای برخوردار است. این [[مسجد]] در طول [[تاریخ]] [[بعثت]] [[پیامبران الهی]] نیز از [[قداست]] و [[عظمت]] ویژهای برخوردار بوده است. و به [[نیکی]] از آن پاسداری میکردهاند. | ||
از آنجا که آغاز [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آنجا بوده و نیز همه [[مسلمانان]] به طرف آن [[نماز]] میگزارند، همچنان در نگاه [[مسلمین]] دارای [[عظمت]] است؛ به ویژه آنکه در برخی [[روایات]]، محل آغاز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در این باره فرمود: «همانا [[قائم]]، آنگاه که [[خروج]] کند، به [[مسجد الحرام]] داخل شده، در حالی که رو به [[کعبه]] کرده است به [[مقام]] تکیه میزند و ....»<ref> {{ | از آنجا که آغاز [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آنجا بوده و نیز همه [[مسلمانان]] به طرف آن [[نماز]] میگزارند، همچنان در نگاه [[مسلمین]] دارای [[عظمت]] است؛ به ویژه آنکه در برخی [[روایات]]، محل آغاز [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در این باره فرمود: «همانا [[قائم]]، آنگاه که [[خروج]] کند، به [[مسجد الحرام]] داخل شده، در حالی که رو به [[کعبه]] کرده است به [[مقام]] تکیه میزند و ....»<ref> {{متن حدیث|إِنَ الْقَائِمَ إِذَا خَرَجَ دَخَلَ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَيَسْتَقْبِلُ الْكَعْبَةَ وَ يَجْعَلُ ظَهْرَهُ إِلَى الْمَقَامِ}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۹</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۹۸ - ۳۹۹.</ref> | ||
[[یاران]] [[حضرت]] به طور [[معجزه‌آسا]] و با طی‌الارض در یک شب در این [[مسجد]] گرد هم آمده و با ایشان [[بیعت]] می‌‌نمایند. البته از تحولاتی که در [[آخرالزمان]] پیش می‌‌آید، [[مسجد الحرام]] نیز مستثنی نبوده و [[شاهد]] خرابی‌ها و بازسازی‌های فراوان شده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۴۶.</ref>. | |||
== بازگشت مسجدالحرام به حدود اصلی در زمان ظهور == | |||
[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: هنگامی که [[قائم]] {{ع}} بپاخیزد، [[مسجد الحرام]] را به حدود اصلی آن باز می‌گرداند و [[مقام ابراهیم]] را به [[جایگاه]] نخستین آن انتقال می‌دهد<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۸.</ref>. می‌دانیم که [[مسجد الحرام]] پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} تاکنون بارها گسترش داده شده و از هر سو بر آن افزوده شده است؛ اما با همه این‌ها باز هم به وضعیت اصلی خویش و نقطه‌ای که [[ابراهیم]] {{ع}} برای آن خطکشی کرد، نرسیده است. چرا که پایه‌ها و حدود اصلی آن از "حزوره"<ref>واژه "حزوره" بر وزن "قسوره" نام مکانی است، میان صفا و مروه. کافی، ج ۴، ص ۵۳۹.</ref> یا نقطه‌ای می‌باشد که میان "[[صفا]]" و "مروه" است. | |||
مرحوم [[فیض کاشانی]] در مورد جمله [[امام صادق]] {{ع}} که می‌فرماید: {{متن حدیث|فَكَانَ النَّاسُ يَحُجُّونَ مِنَ الْمَسْجِدِ إِلَى الصَّفَا}}. یا بنا بر نسخه دیگری {{متن حدیث|"يَحُجُّونَ مِنْ مَسْجِدِ الصَّفَا"}}. دو احتمال می‌دهد: نخست این‌که: ممکن است منظور این باشد که [[مردم]] تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند. دوم این‌که: از [[مسجد]] | این مطلب را از [[امام صادق]] {{ع}} آورده‌اند که: در پاسخ فردی که از حدود [[مسجد الحرام]] می‌پرسید و می‌گفت: "آیا آنچه را به [[مسجد الحرام]] افزوده‌اند، جزو آن است یا نه؟" فرمود: "آری! همه جزو [[مسجد الحرام]] است و با همه این افزودن‌ها به مساحت آن، هنوز به آن نقشه خطی که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] برای [[مسجد]] ترسیم کردند، نرسیده است"<ref>کافی، ج ۴، ص ۲۱۰.</ref> و فرمود: [[ابراهیم]] {{ع}} در [[مکه]] میان "حزوره" تا نقطه‌ای که محل وسیعی است، خطکشی کرده و این خطکشی و نقشه، حدود [[مسجد]] است<ref>کافی، ج ۴، ص ۲۱۰.</ref>. همچنین [[حسین بن نعیم]] از [[امام صادق]] {{ع}} در مورد [[نماز خواندن]] در قسمت‌های جدیدی از [[مسجد الحرام]] را میان [[صفا]] و مروه، تعیین کردند و [[مردم]] پیش از این تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند...<ref>تهذیب، ج ۵، ص ۴۵۳.</ref>. | ||
مرحوم [[فیض کاشانی]] در مورد جمله [[امام صادق]] {{ع}} که می‌فرماید: {{متن حدیث|فَكَانَ النَّاسُ يَحُجُّونَ مِنَ الْمَسْجِدِ إِلَى الصَّفَا}}. یا بنا بر نسخه دیگری {{متن حدیث|"يَحُجُّونَ مِنْ مَسْجِدِ الصَّفَا"}}. دو احتمال می‌دهد: نخست این‌که: ممکن است منظور این باشد که [[مردم]] تا [[صفا]] [[طواف]] می‌کردند. دوم این‌که: از [[مسجد الحرام]] می‌بستند<ref>وافی، چاپ قدیم، ج ۲، ص ۲۸.</ref>. | |||
به هرحال خلاصه این [[روایات]]، بیانگر این نکته است که [[مسجد الحرام]] در اصل، بسیار بزرگ‌تر از [[مسجد]] الحرامی است که اکنون می‌نگریم و هنگامی که [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] نماید، دیوار احاطه کننده [[مسجد]] را عقب می‌کشد و دیواری بر [[جایگاه]] اصلی آن، همان نقطه‌ای که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] آن را برای [[مسجد الحرام]] خطکشی کردند، بنیاد می‌کند و این کار، [[طواف]] بر گرد خانه [[دوست]] را برای [[عاشقان]] آسان می‌سازد؛ به‌ویژه که شمار [[زائران]] بیت [[الله]] نیز در عصر درخشان آن گرامی، به ده‌ها میلیون نفر می‌رسد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۴۳.</ref>. | به هرحال خلاصه این [[روایات]]، بیانگر این نکته است که [[مسجد الحرام]] در اصل، بسیار بزرگ‌تر از [[مسجد]] الحرامی است که اکنون می‌نگریم و هنگامی که [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] نماید، دیوار احاطه کننده [[مسجد]] را عقب می‌کشد و دیواری بر [[جایگاه]] اصلی آن، همان نقطه‌ای که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] آن را برای [[مسجد الحرام]] خطکشی کردند، بنیاد می‌کند و این کار، [[طواف]] بر گرد خانه [[دوست]] را برای [[عاشقان]] آسان می‌سازد؛ به‌ویژه که شمار [[زائران]] بیت [[الله]] نیز در عصر درخشان آن گرامی، به ده‌ها میلیون نفر می‌رسد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۴۳.</ref>. | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||