بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = پاسداری از دین | | موضوع مرتبط = پاسداری از دین | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
همچنین وقتی یکی از [[دوستان]] [[يونس بن ظبيان]] (از غاليان معروف آن دوران) سخنان [[یونس]] را در حضور [[امام رضا]] {{ع}} [[نقل]] کرد، [[امام]] {{ع}} با [[عصبانیت]]، او را از خود رانده و فرمود: "[[خدا]] تو و کسی که این [[حدیث]] را برای تو گفت و نیز [[یونس]] را هزار بار [[لعنت]] کند که در پی هر لعنتی، هزار [[لعنت]] باشد و هر لعنتی از این لعنتها تو را به قعر [[جهنم]] فرو برد. این را بدان که يونس با پسر خطاب در بدترین عذابها با هماند و [[یاران]] این دو با آن [[شیطانی]] که این [[حدیث]] را به تو گفت، با [[فرعون]] و [[آل فرعون]] در شدیدترین عذابها هستند"<ref>محمد بن عمر کشی، رجال الكشی، ص۳۶۳؛ نیز، ر. ک: حسن بن علی بن داوود حلی، رجال ابن داوود، ص۵۲۸ و ۵۵۱.</ref>. | همچنین وقتی یکی از [[دوستان]] [[يونس بن ظبيان]] (از غاليان معروف آن دوران) سخنان [[یونس]] را در حضور [[امام رضا]] {{ع}} [[نقل]] کرد، [[امام]] {{ع}} با [[عصبانیت]]، او را از خود رانده و فرمود: "[[خدا]] تو و کسی که این [[حدیث]] را برای تو گفت و نیز [[یونس]] را هزار بار [[لعنت]] کند که در پی هر لعنتی، هزار [[لعنت]] باشد و هر لعنتی از این لعنتها تو را به قعر [[جهنم]] فرو برد. این را بدان که يونس با پسر خطاب در بدترین عذابها با هماند و [[یاران]] این دو با آن [[شیطانی]] که این [[حدیث]] را به تو گفت، با [[فرعون]] و [[آل فرعون]] در شدیدترین عذابها هستند"<ref>محمد بن عمر کشی، رجال الكشی، ص۳۶۳؛ نیز، ر. ک: حسن بن علی بن داوود حلی، رجال ابن داوود، ص۵۲۸ و ۵۵۱.</ref>. | ||
گاه نیز [[امام]] {{ع}} دیگران را از آمد و شد با [[غالیان]] به شدت برحذر میداشت؛ چنانکه [[امام رضا]] {{ع}} [[غالیان]] را مقابل [[اهل بیت]] {{عم}} قرار داد و به صراحت اعلام کرد هرکس آنها را [[دوست]] بدارد، ما را [[دشمن]] داشته و کسی که آنها را [[دشمن]] بدارد، ما را [[دوست]] داشته است. کسی که با آنها وصل کند، با ما [[قطع]] کرده است. کسی که به آنها [[جفا]] کند، به ما [[نیکی]] کرده است. کسی که به آنها [[احترام]] بگذارد، به ما [[اهانت]] کرده است و هر کس که به آنها [[اهانت]] کند، به ما [[احترام]] گذاشته است. کسی که [[شیعه]] ماست، نباید هیچکس از آنان را به عنوان [[دوست]] و [[یاور]] خود برگزیند<ref>محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۱۴۲؛ همو، التوحید، ص۳۶۳؛ احمد بن على طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۴. نکته جالب توجه در این میان، آنکه اصحاب راستین ائمه {{عم}} نیز به پیروی از ایشان به تصنیف کتاب در رد غالیان میپرداختند. برای نمونه، يونس بن عبدالرحمان از اصحاب [[امام رضا]] {{ع}}، حسین و حسن بن سعيد اهوازی از یاران [[امام رضا]] و [[امام جواد]] {{عم}} و ابو اسحاق کاتب بن ابراهيم بن ابی حفص از باران امام حسن عسکری {{ع}} تصنيفاتی در رد بر غاليان داشتند (احمد بن على نجاشی، رجال النجاشی، ص۱۹، ۵۸ و ۴۴۸.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]]، ص۲۹۵.</ref> | گاه نیز [[امام]] {{ع}} دیگران را از آمد و شد با [[غالیان]] به شدت برحذر میداشت؛ چنانکه [[امام رضا]] {{ع}} [[غالیان]] را مقابل [[اهل بیت]] {{عم}} قرار داد و به صراحت اعلام کرد هرکس آنها را [[دوست]] بدارد، ما را [[دشمن]] داشته و کسی که آنها را [[دشمن]] بدارد، ما را [[دوست]] داشته است. کسی که با آنها وصل کند، با ما [[قطع]] کرده است. کسی که به آنها [[جفا]] کند، به ما [[نیکی]] کرده است. کسی که به آنها [[احترام]] بگذارد، به ما [[اهانت]] کرده است و هر کس که به آنها [[اهانت]] کند، به ما [[احترام]] گذاشته است. کسی که [[شیعه]] ماست، نباید هیچکس از آنان را به عنوان [[دوست]] و [[یاور]] خود برگزیند<ref>محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۱۴۲؛ همو، التوحید، ص۳۶۳؛ احمد بن على طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۴. نکته جالب توجه در این میان، آنکه اصحاب راستین ائمه {{عم}} نیز به پیروی از ایشان به تصنیف کتاب در رد غالیان میپرداختند. برای نمونه، يونس بن عبدالرحمان از اصحاب [[امام رضا]] {{ع}}، حسین و حسن بن سعيد اهوازی از یاران [[امام رضا]] و [[امام جواد]] {{عم}} و ابو اسحاق کاتب بن ابراهيم بن ابی حفص از باران امام حسن عسکری {{ع}} تصنيفاتی در رد بر غاليان داشتند (احمد بن على نجاشی، رجال النجاشی، ص۱۹، ۵۸ و ۴۴۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]]، ص۲۹۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |